Πράγματι λεφτά υπάρχουν. Το μεγάλο φαγοπότι στον χώρο της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης με απίστευτες δαπάνες, διπλάσιες σε σχέση με τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι ένας από τους λόγους που βρισκόμαστε στη μέγγενη των δανειστών. Η Ελλάδα λεηλατείται επί πολλά χρόνια από γιατρούς, φαρμακοποιούς και κυρίως από προμηθευτές φαρμακευτικού υλικού μπροστά στα μάτια των κυβερνώντων, και με τη σιωπηλή ανοχή των ασθενών.
Μέχρι το 2010 οι δαπάνες έφταναν τα περίπου πέντε δισ. ευρώ και φέτος, έπειτα από δυο «ψαλιδίσματα», θα πέσουν κάτω από τρία. Το στατιστικό επιχείρημα ότι στο εξής θα αντιστοιχούν 23 ευρώ ανά πολίτη για φάρμακα, είναι αστείο. Είναι προφανές πως δεν είναι άρρωστοι όλοι oι άνθρωποι, ώστε να χρειάζονται καθημερινά φάρμακα.
Η σπατάλη στην υγεία δείχνει ότι υπήρχε και υπάρχει ακόμη λίπος σε πολλούς «κωδικούς» του Δημοσίου. Το λάθος της κυβέρνησης, των κομμάτων που τη στηρίζουν και της τρόικας, είναι ότι όλα τα κάνουν ανάποδα: πρώτα μαζεύεις σαρωτικά όλες τις σπατάλες και μετά κόβεις, εάν χρειαστεί, μισθούς και συντάξεις.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” στις 07/02/12