Με τίτλο, «Αντίο στον τελευταίο μεγάλο μαέστρο του ιταλικού σινεμά» η εφημερίδα «La Repubblica». έκανε γνωστό ότι έφυγε από τη ζωή,σε ηλικία 77 ετών ο Μπερνάντο Μπερτολούτσι. από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του ιταλικού κινηματογράφου.
Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι γεννήθηκε στην Πάρμα της τότε φασιστικής Ιταλίας στις 16 Μαρτίου του 1940 και πέθανε σήμερα στη Ρώμη έπειτα από μακρά ασθένεια.
Ο πατέρας του ήταν ο ποιητής Τζοζέπε Μπερτολούτσι.
Ποιητής, παραγωγός, σκηνοθέτης βραβευμένων ταινιών και ντοκιμαντέρ, υπήρξε ένας άνθρωπος που επηρέασε, με την παρουσία και τη δημιουργικότητα του την ιταλική και ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Η θύελλα του …τελευταίου ταγκό
Σε ηλικία 20 μόλις ετών απέσπασε το έγκυρο λογοτεχνικό βραβείο Βιαρέτζιο, ενώ στον κινηματογράφο εργάσθηκε αρχικά ως βοηθός του Πιέρ Πάολο Παζολίνι και δημιουργός ντοκιμαντέρ. Όπως γράφει η ιταλική εφημερίδα La Repubbica, το «φαινόμενο Μπερτολούτσι» εξερράγη το 1972 με το έργο «Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι», το όλο σκάνδαλο που δημιουργήθηκε και φυσικά τη σχετική λογοκρισία.
Η ιταλική εφημερίδα αναφέρεται χαρακτηριστικά σε «μεσαιωνική πυρά στην οποία πέταξαν το φιλμ». Κάτι όμως που δημιούργησε και την διεθνή φήμη του σκηνοθέτη. Παράλληλα, το 1987 ο Μπερτολούτσι καταφέρνει να κερδίσει οκτώ Όσκαρ με τον «Τελευταίο Αυτοκράτορα», ένα έργο που του ανοίγει τις πύλες τις Κίνας και τον επιβάλλει στο διεθνές στερέωμα.
Από τις πιο διασημότερες ταινίες του ήταν το «Τσάι στη Σαχάρα» και «Io ballo da sola», ένας ύμνος στην αξία της ζωής. «Πρόκειται για τον κορυφαίο δημιουργό της ιταλικής Νουβέλ Βάγκ», γράφει σήμερα ο Τύπος.
Το 2003 με το «Οι Ονειροπόλοι» ο Μπερτολούτσι «επιστρέφει» στο 1968, αλλά σε μια εντελώς ιδιωτική διάσταση με τρεις νέους, οι οποίοι, ενώ το Παρίσι φλέγεται, ανακαλύπτουν την σεξουαλική τους ταυτότητα.
Το 2011 βραβεύτηκε με τον Τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών
Το 2012, ο μεγάλος ιταλός σκηνοθέτης γυρίζει το τελευταίο του έργο στην Ρώμη, «Εγώ και εσύ», έναν έντονο διάλογο μεταξύ δυο αδελφών.
Υποστηρικτής των Ελλήνων
Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι έζησε, κατά κύριο λόγο, στην Αιώνια Πόλη και στο Λονδίνο. Με έντονη ευαισθησία και ενδιαφέρον για όλη την ευρωπαϊκή πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Και για τον λόγο αυτό, ήταν από τους πιο ένθερμους και ειλικρινείς υποστηρικτές των Ελλήνων που βρήκαν καταφύγιο στην Ιταλία αντιστεκόμενοι στην στρατιωτική δικτατορία.
Υπήρξε άθεος και μαρξιστής, ενώ για μια περίοδο είχε ενταχθεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας.