“Ήμουν επτά χρονών όταν μας έκαψαν το σπίτι. Δεν είχαμε τίποτα, ούτε κουτάλι, ούτε πιρούνι, ούτε ψωμί, ούτε ρούχα. Μόνο τις νυχτικές που φορούσαμε… Πέντε παιδιά…”
Η 82χρονη Παναγιώτα Βασιλειάδου, η οποία σε ηλικία 7 ετών γνώρισε και η ίδια το σκληρό πρόσωπο της προσφυγιάς, φιλοξενεί στο μικρό σπίτι της στην Ειδομένη πρόσφυγες, ενώ τους προσφέρει σπιτικό φαγητό που η ίδια μαγειρεύει καθημερινά γι’ αυτούς.
Μην έχοντας άλλους πόρους από την μικρή της σύνταξη των 450 ευρώ, από την αρχή της προσφυγικής κρίσης άνοιξε την αγκαλιά αλλά και το σπίτι της στους πρόσφυγες.
Τα παιδιά των προσφύγων της το ανταποδίδουν έμπρακτα: Την αποκαλούν «μάμα», την αγκαλιάζουν και τη φιλούν με ευγνωμοσύνη. Όπως λέει ο Μπάρα, πρόσφυγας από το Ιράκ που καταφεύγει συχνά στο σπίτι της με τα παιδιά του «κάνει τα παιδιά χαρούμενα κι όταν έμαθε ότι η μαμά τους έχει πεθάνει, είπε ότι μπορούν να έρχονται όποτε θέλουν».
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες κατέγραψε την συγκινητική ιστορία της κυρίας Παναγιώτας, που γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει αδικία, όπως φαίνεται και στο παρακάτω συγκινητικό βίντεο: