Τέλος στο κυνήγι της λεοπάρδαλης έβαλε η Νότια Αφρική για το 2016, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες.
Η λεοπάρδαλη συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πέντε πιο επιθυμητά θηράματα για τους κυνηγούς που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν πλουσιοπάροχα για μία ειδική άδεια θήρευσης, μαζί με το λιοντάρι, τον ρινόκερο, το βουβάλι και τον ελέφαντα.
Το κυνήγι και των πέντε θηραμάτων είναι νόμιμο στη Νότια Αφρική από τη δεκαετία του 1980, όταν δόθηκε και πάλι άδεια για το κυνήγι του λευκού ρινόκερου.
Η προσωρινή απαγόρευση έρχεται στον απόηχο των παγκόσμιων αντιδράσεων που προκλήθηκαν πέρυσι, μετά τη θανάτωση του διάσημου λιονταριού Σέσιλ στη Ζιμπάμπουε από έναν Αμερικανό οδοντίατρο. Ωστόσο η απόφαση απαγόρευσης έχει να κάνει με την επιβεβαίωση του πληθυσμού των ζώων και τον ορισμό της κατάλληλης ποσόστωσης.
Εξάλλου, η Υπουργός Περιβάλλοντος της Νότιας Αφρικής Έντνα Μολέουα υποστηρίζει με θέρμη τη βιομηχανία κυνηγιού, η οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις της κυβέρνησης αποδίδει ετησίως 410 εκατομμύρια δολάρια στην πιο προηγμένη οικονομία της Αφρικής.
Η προσωρινή απαγόρευση προτάθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Βιοποικιλότητας της Νότιας Αφρικής, έναν κυβερνητικό ερευνητικό οργανισμό, διότι δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει τον αριθμό των λεοπαρδάλεων που απομένουν στη χώρα.
«Υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με τα επίπεδα πληθυσμού και χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες για τον ορισμό των ποσοστώσεων», δήλωσε ο Τζον Ντόναλντσον, διευθυντής έρευνας του Ινστιτούτου, στο πρακτορείο Reuters.
Το ινστιτούτο βασίστηκε σε μελέτες και δεδομένα από διάφορες πηγές, αλλά οι περισσότερες πληροφορίες προέρχονται από προστατευόμενες περιοχές και εθνικά πάρκα. Η νοτιοαφρικανική ένωση κυνηγών αντίθετα ισχυρίζεται πως υπάρχει πληθώρα λεοπαρδάλεων σε ιδιωτική γη.
Η Νότια Αφρική έχει πληγεί επίσης ίσως από τη χειρότερη ξηρασία που έχει καταγραφεί στην ιστορία της και αυτό ευνοεί τους αριθμούς λεοπάρδαλης, καθώς η λεία τους τείνει να βρίσκεται σε πιο αποδυναμωμένη κατάσταση.
Το κόστος για το κυνήγι μιας λεοπάρδαλης αγγίζει τα 20 χιλιάδες δολάρια, και οι περισσότεροι από τους ξένους κυνηγούς που έρχονται στη Νότια Αφρική για αυτό το σκοπό είναι από τις Ηνωμένες Πολιτείες.