Σε 24ωρη απεργία και συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα προχωρούν οι έμποροι την Πέμπτη, 4 Φεβρουαρίου, ενάντια στο σχέδιο της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό.
Το ΔΣ της Συνομοσπονδίας Εμπορίου, σημειώνει ότιη απόφαση ελήφθη “με γνώμονα ότι το ασφαλιστικό αποτελεί κορυφαίο εθνικό θέμα για εμάς τους εμπόρους, τις οικογένειές μας και το μέλλον των επιχειρήσεών μας”.
Προσθέτει ότι η ΕΣΕΕ, στην συνάντηση με τον Πρωθυπουργό “συνειδητά και υπεύθυνα δέχτηκε την αύξηση 1% των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών για την επικουρική ασφάλιση, προκειμένου η Κυβέρνηση να προετοιμάσει και να παρουσιάσει ένα ασφαλιστικό βιώσιμο, δίκαιο και ανταποδοτικό, χωρίς την πίεση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος. Ως εκ τούτου, ο εμπορικούς κόσμος αντιδρά απέναντι σε ένα ασφαλιστικό σχέδιο που δεν βγάζει πουθενά”.
Παράλληλα, με το κλείσιμο των καταστημάτων, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΕΕ, ομόφωνα πήρε τις εξής αποφάσεις:
-Πραγματοποίηση πανελλαδικού πανεμπορικού συλλαλητηρίου την ίδια ημέρα, 4 Φεβρουαρίου, στην έδρα της ΕΣΕΕ, στην οδό Μητροπόλεως και κάλεσμα σε όλους τους Εμπόρους, τους Εμπορικούς Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες από όλη την επικράτεια, να συμμετάσχουν μαζικά σε αυτό.
-Άμεση ενημέρωση όλων των εμπόρων σε όλη την Ελλάδα για τις θέσεις, τις παρατηρήσεις και τις τεκμηριωμένες προτάσεις της ΕΣΕΕ επί του ασφαλιστικού σχεδίου.
-Συνάντηση εντός της τρέχουσας εβδομάδος με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων και ενημέρωσή τους για τις θέσεις της ΕΣΕΕ και τις επιπτώσεις που θα έχει το συγκεκριμένο ασφαλιστικό σχέδιο στην κοινωνική συνοχή του εμπορικού κόσμου.
-Συνεργασία με τους άλλους κοινωνικούς εταίρους και το πανελλαδικό όργανο των εργαζομένων στο εμπόριο, την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας για την πραγματοποίηση κοινών δράσεων στα πλαίσια του κλεισίματος των εμπορικών καταστημάτων.
“Μέσα από τη συμμετοχή των εμπορικών συλλόγων και Ομοσπονδιών της ΕΣΕΕ στο κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων την 4η Φεβρουαρίου 2016, κάτι που δεν συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε ως μέσο διαμαρτυρίας, εκφράζουμε την αγωνία μας για τους πληττόμενους συναδέλφους μας στον ΟΑΕΕ. Πρέπει και η Κυβέρνηση αλλά και οι δανειστές να αντιληφθούν ότι εκπροσωπούμε έναν κλάδο εξαντλημένο, υπό οικονομική επίθεση και στα όρια του οριστικού λουκέτου, ανίκανο να δεχτεί υπέρμετρη «ασφαλιστική φορολογία» και έναν κόσμο αγανακτισμένο, ο οποίος, κάθε φορά που λέει «δόξα τω Θεώ, επιβίωσα και πάλι» στο τέλος κάθε μήνα, αντί για συνειδητή επιβράβευση δέχεται κατά ριπάς νέες εκπλήξεις και προβλήματα «λερναίας ύδρας» που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την καθημερινότητά του και δραματικά αγωνιώδη την προσπάθειά του να κρατήσει το μαγαζί του ανοικτό”.
Τέλος, η ΕΣΕΕ επισυνάπτει τις παρεμβάσεις της στην πρόταση της κυβέρνησης.
Άρθρο 6
Η Εθνική Σύνταξη πρέπει να θεωρείται η βάση της συνολικής σύνταξης. Η διατύπωση της διάταξης, της προσδίδει προνοιακά χαρακτηριστικά και είναι επίφοβο να συνδεθεί με εισοδηματικά κριτήρια. Όσον αφορά το θέμα της ανταποδοτικής σύνταξης, θα πρέπει να τεθεί στην διάταξη «αποσκοπεί συναθροιζόμενη με την εθνική σύνταξη στην εξασφάλιση αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης ……». Από μόνη της η ανταποδοτική σύνταξη είναι ιδιαίτερα χαμηλή και δεν μπορεί να εξασφαλίσει αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.
Άρθρο 7
Όσον αφορά τη σύνταξη αναπηρίας, η εθνική σύνταξη θα πρέπει να καταβάλλεται πλήρης, εφ΄ όσον το ποσοστό αναπηρίας είναι 67% τουλάχιστον.
Για τη σύνταξη λόγω θανάτου θεωρούμε ότι πρέπει να τεθούν ενιαία ποσοστά σύνταξης των συνδικαιούχων, για όλους τους ασφαλιστικούς φορείς. Δεν είναι σκόπιμο, να διατηρούνται ιδιαίτερα καθεστώτα υπολογισμού σύνταξης λόγω θανάτου.
Άρθρο 8
Στο σύνολο των μηνιαίων αποδοχών, που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών, θα πρέπει να συνυπολογίζονται και τα δώρα εορτών κ.λ.π., για τα οποία καταβλήθηκαν ασφαλιστικές εισφορές. Είναι επίσης απαραίτητο να βελτιωθούν (να αυξηθούν) οι συντελεστές αναπλήρωσης σε χρόνο ασφάλισης που υπερβαίνει τα 30 έτη, προκειμένου να δημιουργηθεί σημαντικό κίνητρο συνέχισης της ασφάλισης. Με τους υπάρχοντες συντελεστές, οι διαφορές στα ποσά συντάξεων μετά τα 30 έτη ασφάλισης είναι αναντίστοιχες των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλονται.
Η παρ. 5 του άρθρου προβλέπει μεν, σε περίπτωση καταβολής περισσότερων εκ της αυτής αιτίας συντάξεων, την καταβολή του αθροίσματος των καταβαλλομένων. Όσο αφορά το πλαφόν όμως, η περίπτωση αυτή κακώς εμπίπτει στην ρύθμιση της μιας σύνταξης. Ένα σημαντικό επίσης θέμα είναι η «επικαιροποίηση» των παλαιών αποδοχών που είναι υπολογισμένες σε δραχμές και ο τρόπος μετατροπής τους σε ευρώ.
Τέλος θα πρέπει να διευκρινισθεί στον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών, πως θα υπολογίζονται οι πλασματικοί χρόνοι που αναγνωρίσθηκαν με εξαγορά.
Άρθρο 9
Στις συντάξεις αναπηρίας (προβλέπεται Υπουργική Απόφαση), πρέπει να είναι απόλυτα σαφές ποιος κρίνει την ανατομοφυσιολογική βλάβη και ποιος και με ποια κριτήρια κρίνει την ασφαλιστική αναπηρία. Αυτό πρέπει να ρυθμιστεί με ενιαίο τρόπο για τους ασφαλισμένους όλων των ασφαλιστικών φορέων.
Άρθρο 15
Ο ορθός όρος είναι ότι οι συντάξεις «επανυπολογίζονται» δεν αναπροσαρμόζονται. Απαιτείται σαφής διατύπωση σε σχέση με το τι πρόκειται να συμβεί στις καταβαλλόμενες συντάξεις μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Πάντως η σχετική διάταξη (παρ. 3), την αύξηση των συντάξεων την προβλέπει μόνο για τις συντάξεις «που εκδίδονται μετά τη θέση σε ισχύ του νόμου», άρα για τις νέες και όχι τις καταβαλλόμενες συντάξεις.
Άρθρο 16
Προτείνουμε την εξής διατύπωση.
1. Χρόνος ασφάλισης στον ΕΦΚΑ είναι:
α. Ο χρόνος πραγματικής ασφάλισης, ήτοι ο χρόνος ασφαλιστέας απασχόλησης ή ιδιότητας στον ΕΦΚΑ ή στους εντασσόμενους στον ΕΦΚΑ φορείς, τομείς και κλάδους για τον οποίο έχουν καταβληθεί ή οφείλονται εισφορές. Κατά την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης, ο ασφαλισμένος δύναται με δήλωσή του να αποποιηθεί χρόνο ασφάλισης για τον οποίο δεν έχουν καταβληθεί ασφαλιστικές εισφορές και να απαλλαγεί της υποχρέωσης για καταβολή των αναλογουσών, στον χρόνο ασφάλισης αυτόν, εισφορών.
β. ……………………………………………………………………………………………………………………
Στην παρ. 2 η δυνατότητα προαιρετικής συνέχισης της ασφαλίσεως δεν πρέπει να γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 42 ν. 2084/1992, που θέτει ετήσια προθεσμία μετά τη διακοπή της εργασίας, αλλά οποτεδήποτε. Η εν πάση περιπτώσει οποτεδήποτε, μετά τη συμπλήρωση τριών χιλιάδων ημερών ασφάλισης.
Στην παρ. 3 διευκρινίζεται μεν ότι όλος ο χρόνος ασφάλισης θεωρείται χρόνος του ΕΦΚΑ, δεν διευκρινίζεται όμως με ποιες προϋποθέσεις θα χορηγείται η σύνταξη όταν έχουμε χρόνο ΕΦΚΑ από φορείς που έχουν διαφορετικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.
Στην παρ. 4 θεωρούμε ότι κακώς, για την προσμέτρηση του χρόνου μετά τη συνταξιοδότηση, τίθεται το όριο των 10 χρόνων ασφάλισης. Σήμερα δεν υπάρχει αντίστοιχο όριο. Επίσης θα πρέπει να προστατευθούν και θεμελιωμένα δικαιώματα δεύτερης σύνταξης που δεν έχουν μέχρι σήμερα ασκηθεί.
Νομίζουμε ότι θα πρέπει πλέον να συνυπολογίζονται όλοι οι χρόνοι που καταβλήθησαν εισφορές χωρίς εξαιρέσεις (π.χ. ευρύτερος δημόσιος τομέας κ.λ.π.).
Στην παρ. 5α θεωρούμε ότι καλύτερα είναι να διαγραφεί η λέξη «καλόπιστα».
Άρθρο 48
Η πρόβλεψη για χορήγηση ως προσωπικής διαφοράς του ημίσεος της διαφοράς όταν αυτή είναι μεγαλύτερη του 20% είναι άδικη, δεδομένου ότι στην περίπτωση αυτή η διαφορά περιορίζεται στο 10%, ενώ αν για παράδειγμα είναι 15%, παραμένει ως έχει.
Θεωρούμε ότι ο χρόνος παράλληλης ασφάλισης θα πρέπει να συνυπολογίζεται στην ανταποδοτική σύνταξη, ακόμη και αν υπολείπεται της 10ετίας.
Θα πρέπει να διευκρινισθεί επίσης τι εισφορές θα καταβάλει ο ασφαλισμένος που μέχρι 31-12-2016 έχει κύρια ασφάλιση σε δύο ασφαλιστικούς φορείς. Θα καταβάλλει διπλή εισφορά ή μόνο μια και ποια.
Τέλος στην περίπτωση συνταξιούχου που αναλαμβάνει υπηρεσία (ασκεί ελεύθερο επάγγελμα) δεν μπορεί να καταβάλλονται πλέον προσαυξημένες εισφορές. Γενικότερα η απασχόληση συνταξιούχου πρέπει να επανεξετασθεί. Είναι θέμα αν πρέπει στην κατηγορία αυτή να καταβάλλεται εθνική σύνταξη κ.λ.π.
Άρθρο 53
Κατ΄ αρχήν θα πρέπει να διευκρινισθεί τι σημαίνει ο όρος «από την ασκούμενη δραστηριότητα». Επίσης να διευκρινισθεί ποιο θεωρείται εισόδημα όταν αυτό προέρχεται από συμμετοχή σε Ο.Ε., Ε.Ε., Ε.Π.Ε., Ανώνυμη Εταιρεία κ.λ.π.
Θα πρέπει να επανεξετασθεί επίσης το τιθέμενο όριο μέχρι του οποίου υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές, καθώς και κάποια κλιμάκωση στον προσδιορισμό των εισφορών, ανάλογη του εισοδήματος.
Για όσους ξεκινούν επαγγελματική δραστηριότητα θα πρέπει να διευκρινισθεί πως υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές. Επίσης τι γίνεται στην περίπτωση που έχουν καταβληθεί εισφορές με το δηλωθέν εισόδημα και μετά από έλεγχο της εφορίας διαπιστώνεται απόκρυψη εισοδημάτων.
Ενδεχομένως ο υπολογισμός εισφορών θα πρέπει να γίνεται στο μετά φόρο εισόδημα.
Τέλος πρέπει να ορισθεί πως θα γίνεται η μηνιαία καταβολή εισφορών, για εισόδημα προηγούμενου έτους.
Άρθρο 57
Θα πρέπει να επανεξετασθεί ο ποσοστιαίος, επί του εισοδήματος υπολογισμός εισφορών, υπέρ υγειονομικής περίθαλψης. Θεωρούμε ορθότερο τον προσδιορισμό εφάπαξ σταθερού ποσού εισφορών, που ενδεχομένως να είναι υψηλότερο σε εισοδήματα από κάποιο ύψος και πάνω.
Άρθρο 58
Πρέπει να επανεξετασθεί η θέσπιση υποχρέωσης καταβολής εισφοράς στον απασχολούμενο συνταξιούχο τόσο επί της συντάξεως όσο και επί των αποδοχών. Η ασφαλιστική του κάλυψη γίνεται μια φορά και θα πρέπει να καταβάλει είτε επί της συντάξεως είτε επί των αποδοχών του.
Πηγή: skai.gr