της Ιωάννας Παναγοπούλου
Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η αίσθηση πως όλα έχουν γίνει και όλα έχουν ειπωθεί, η καινοτομία στο θέατρο είναι κρίσιμο. Όταν δε στέφεται με επιτυχία, μπορούμε να μιλάμε για ευτύχημα. Στον ,πλούσιο θεατρικά, φετινό χειμώνα, ο Έκτορας Λυγίζος απάντησε θετικά στις δύο προκλήσεις, στήνοντας μια sold outπαράσταση… πέντε αστέρων!
Ο λόγος, για την αμερικάνικη κωμωδία «Room Service» των John Murray και Allen Boretz, που έκανε ένα σύντομο πέρασμα στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, ενώνοντας χρονικά τη λήξη του παλιού και την έλευση του νέου έτους. Η επιλογή του συγκεκριμένου έργου, αποδείχθηκε ιδανική: γραμμένο στη μεσοπολεμική Αμερική του 1937 και τον απόηχο του καταστροφικού Κραχ, το κείμενο παρουσιάζει ένα χρεοκοπημένο θίασο, ο οποίος στεγάζεται προσωρινά σε ένα ξενοδοχείο ΄β διαλογής και προσπαθεί με θεμιτά και αθέμιτα μέσα να εξασφαλίσει τόσο την παραμονή όσο και τη χρηματοδότηση της νέας του παράστασης.
Το έργο έγινε δημοφιλές στην Αμερική ως επιτυχία του Broadway,ταινία, μιούζικαλ με το Frank Sinatra και μεταμοντέρνα παράσταση του Τόμας Οστερμάιερ. Ο Έκτορας Λυγίζος, «συναντήθηκε» με τη βιτριολική αυτή φάρσα και την προσγείωσε ομαλά στην καρδιά της ελληνικής κρίσης.
Σε αντίθεση με την οικονομική ένδεια του θεατρικού θιάσου, τα μέλη του πραγματικού θιάσου (Γιάννης Κλίνης, Έλενα Μεγγρέλη, Δημήτρης Μοθωναίος, Άρης Μπαλής, Γιάννης Παπαδόπουλος) που επέλεξε ο Λυγίζος για να τον πλαισιώσουν επί σκηνής, φάνηκε να διαθέτουν περίσσεια ταλέντου. Εξωθώντας την έννοια του σωματικού θεάτρου στα άκρα, οι έξι ερμηνευτές επιδίδονταν επί μιάμιση ώρα σε έντονες, ενίοτε ακροβατικές κινήσεις που άγγιζαν το στοιχείο της επικινδυνότητας και του σωματικού πόνου. Στους ίδιους καταιγιστικούς ρυθμούς κινούταν και η λεκτική πλοκή, με τους ηθοποιούς να περνούν με άνεση τη διαδοχή και εναλλαγή συνολικά 14 ρόλων! Το εντυπωσιακά πρωτότυπο σκηνικό, μια ξύλινη πλατφόρμα με πόρτες που ανοιγόκλειναν εκκωφαντικά στη διάρκεια της παράστασης, συμπλήρωνε άρτια την ιδέα του απλού πλην λειτουργικού. Ο Λυγίζος τα κατάφερε. Σκηνοθέτησε ενστικτωδώς, και έστησε μια καλοκουρδισμένη, χειμαρρώδη φάρσα η οποία δεν εκβίαζε στιγμή το πηγαίο γέλιο του ακροατηρίου. Δημιούργησε ένα καθόλα κωμικό θέαμα, αποφεύγοντας τα περισσότερα κλισέ του είδους και τολμώντας να καινοτομήσει παντρεύοντας την κλασσική κωμωδία με ταγές του σύγχρονου θεάτρου. Η καταιγιστική δράση απαιτούσε την απόλυτη προσοχή του θεατή, φορτίζοντας την ατμόσφαιρα με μια διασκεδαστική υπερδιέγερση. Το Room Service ήταν αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο ελπιδοφόρες παραστάσεις του φετινού χειμώνα. Με τέτοιους δημιουργούς και ερμηνευτές, είμαστε σίγουροι ότι το μέλλον του ελληνικού θεάτρου βρίσκεται σε.. καλά χέρια.
http://www.adartes107.gr/%CE%AC%CF%88%CE%BF%CE%B3%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%AD%CF%81%CE%B2%CE%B9%CF%82/