«Τα πράγματα είναι δύσκολα» την επομένη των εκλογών, αναφορικά με τον σχηματισμό Κυβέρνησης, επισημαίνει, μιλώντας στην «Καθημερινή», ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Όπως τονίζει, «δεν μπορούμε να ξαναπάμε σε εκλογές», ενώ παράλληλα δεν μπορεί να δει συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, πολύ δε περισσότερο με τη Ν.Δ. Αρνητικός εμφανίζεται και στην προοπτική οικουμενικής κυβέρνησης, στην οποία βλέπει «απαξίωση της ίδιας της πολιτικής και της δημοκρατίας». Ο κ. Τσακαλώτος μιλάει, επίσης, για κλίμα «ανθρωποφαγίας και αριστερού εμφυλίου», με αφορμή τη διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως τονίζει «αντιμετωπίσαμε σκληρούς αντίπαλους, μερικοί από τους οποίους επιθυμούσαν την πολιτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ «pour encourager les autres», που θα έλεγε και ο Βολταίρος! Την ίδια στιγμή, η όποια αξιόπιστη απειλή – υπογραμμίζοντας ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν ποτέ η προτεραιότητα της κυβέρνησης– αδράνησε με την υιοθέτηση του Grexit από το πιο σκληρό τμήμα των πιστωτών.
Και βέβαια, είχαμε και ένα σκληρό μπλοκ εξουσίας εντός της χώρας που έκανε τα πάντα για να μη μπορεί να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και να υπάρξει η περιβόητη αριστερή παρένθεση. Αίσθησή μου, όμως, είναι ότι μεγάλο τμήμα του κόσμου, ιδιαίτερα αυτό που μας ενδιαφέρει να το αντιπροσωπεύουμε πολιτικά, καταλαβαίνει ότι διαπραγματευθήκαμε σκληρά και ότι είχαμε και νίκες, όχι μόνο ήττες. Προπάντων έχει καταλάβει τις κοινωνικές και πολιτικές μας προτεραιότητες. Όπως, βέβαια, έχει καταλάβει και αυτές των αντιπάλων μας».
Σε ό,τι αφορά την πορεία της οικονομίας, όπως αναφέρει το euro2day, τονίζει Βραχυπρόθεσμα θα εξαρτηθεί από το αν θα έχουμε κλείσει την πρώτη αξιολόγηση πριν από το τέλος του χρόνου, αν ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και αν συμφωνηθεί μια λύση για το χρέος.
Αν γίνουν όλα αυτά, τότε θα ελευθερωθεί μια συμπιεσμένη ζήτηση, και από τη μεριά των καταναλωτών και από τη μεριά των επενδυτών, που θα δώσει μια σημαντική ώθηση στην οικονομία το 2016. Αλλά πιο μεσοπρόθεσμα, θα εξαρτηθεί από το αναπτυξιακό μοντέλο που η κυβέρνηση καλείται να παρουσιάσει τον Μάρτιο του 2016.
Αυτό χρειάζεται στοχευμένες κινήσεις, τον συντονισμό του δημόσιου, του κοινωνικού και του ιδιωτικού τομέα, νέους συνεργατικούς παραγωγικούς φορείς, πάνω σε ένα μοντέλο που διακόπτει την εσωτερική υποτίμηση, μια και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η Ελλάδα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στους χαμηλούς μισθούς.