Κραυγή απόγνωσης από κατοίκους των Εξαρχείων – Σε εξέλιξη εισαγγελική έρευνα εδώ και δύο μήνες

Τρισέλιδο έγγραφο έστειλαν στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, 400 αγανακτισμένοι κάτοικοι των Εξαρχείων, περιγράφοντας την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι διαμένοντες στην περιοχή.

Στον αναλυτικό τους κείμενο περιγράφουν την καθημερινή εικόνα στα Εξάρχεια που αφορά στην εγκληματικότητα, στην ασυδοσία και στη βαρβαρότητα, που όπως σημειώνουν ξεπερνάνε κάθε όριο ανθρώπινης λογικής.

Οι κάτοικοι έχουν πλέον αρχίσει να θεωρούν πως υπάρχει οργανωμένο σχέδιο ώστε τα Εξάρχεια να καταστούν βάση, καταφύγιο και ορμητήριο ανομίας, με σκοπό την απομάκρυνση των παρανόμων από άλλες περιοχές.

Στο κείμενο καταγράφονται τουλάχιστον 22 αξιόποινες πράξεις, οι οποίες τελούνται διαρκώς στα Εξάρχεια και καθιστούν τη ζωή στην περιοχή αφόρητη.

Επίσης αναφέρονται και στα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι από τις έκνομες δραστηριότητες, στην «πολιτοφυλακή» που υποκαθιστά την ΕΛ.ΑΣ., στους δυσβάστακτους φόρους, δημοτικά τέλη και ΕΝΦΙΑ που καταβάλλουν χωρίς ανταπόδοση από την Πολιτεία και φυσικά στις απαντήσεις των απλών αστυνομικών οργάνων όταν καλούνται, που συνοψίζονται στην κλασική πλέον φράση: «Αν μας λύνανε τα χέρια, μέσα σε λίγες ημέρες θα είχαμε επιβάλει σταθερά τη νομιμότητα στα Εξάρχεια».

Παρέμβαση Εισαγγελέα για τις καταγγελίες

Εισαγγελική έρευνα διέταξε ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Ηλίας Ζαγοραίος, με αφορμή την επιστολή περίπου 400 κατοίκων των Εξαρχείων.

Η εισαγγελική έρευνα διατάχθηκε πριν από περίπου δυο μήνες με στόχο να διερευνηθεί η βασιμότητα των καταγγελλομένων προκειμένου να διαπιστωθεί εάν έχουν διαπραχθεί αξιόποινες πράξεις.

Το κείμενο των κατοίκων προς την Δικαιοσύνη:

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΕΛΕΣΕΩΣ ΑΞΙΟΠΟΙΝΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΤ’ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

Αξιότιμε κ. Προϊστάμενε της Εισαγγελίας Αθηνών.

Οι πραγματικοί κάτοικοι και οι έντιμοι και νόμιμοι επαγγελματίες των Εξαρχείων αναγκάζονται να απευθύνουν στην Εισαγγελική Αρχή κραυγή απογνώσεως και απελπισίας, διότι τα τελευταία χρόνια και ιδίως την χρονική περίοδο που διανύουμε, η εγκληματικότητα, η ασυδοσία και η βαρβαρότητα στην περιοχή μας έχει ξεπεράσει τα όρια, ακόμη και της πιο ακραίας νοσηρής φαντασίας.

Η απαράδεκτη και παγιωμένη πλέον πρακτική, «της απαγόρευσης εισόδου της Αστυνομίας στα Εξάρχεια», έχει ισοπεδώσει την περιοχή μας σε όλο της το εύρος και η ισοπέδωση αυτή τείνει να επεκταθεί και πέραν των Εξαρχείων. Τα αποτελέσματα είναι τραγικά: «Γκετοποίηση», σοβαρές αλλοιώσεις στην κοινωνική φυσιογνωμία της γειτονιάς μας, απομάκρυνση των κατοίκων, υποβάθμιση των περιουσιών μας, καλλιέργεια νοοτροπίας «αυτόνομου κρατιδίου», εστία και αφετηρία εγκληματικών ενεργειών προς όμορες περιοχές (Κέντρο, Κολωνάκι, Άγιος Παύλος, Πεδίο του Άρεως, Κυψέλη, Αμπελόκηποι κλπ), προκειμένου, όπως εκτιμούμε, να εξυπηρετηθούν διάφορες σκοτεινές σκοπιμότητες. Χαρακτηριστική είναι και η απομάκρυνση κρατικών φορέων και ιδιωτικών επιχειρήσεων, για τους ίδιους λόγους.

Επισημαίνουμε ότι τα τελευταία χρόνια, σταδιακά έφυγαν από τα Εξάρχεια, τα γραφεία του ΟΤΕ, η Εθνική Τράπεζα, η Τράπεζα Πειραιώς, τα ΕΛΤΑ, ενώ στοχοποιήθηκαν, προκειμένου να κλείσουν (και οι περισσότερες έκλεισαν), μεγάλες και σοβαρές ιδιωτικές επιχειρήσεις (Πλαίσιο, Λιβάνης, Γερμανός, IBM, Apple, Vodafon, Wind, Σκλαβενίτης, Alimenta, Multirama, Food Company κλπ). Την ίδια στιγμή, οι λεωφορειακές γραμμές έπαψαν να ακολουθούν την διαδρομή επί της οδού Σπυρίδωνος Τρικούπη, ενώ επί της Πατησίων καίγονται συχνά τα συγκοινωνιακά μέσα.

Στα πλαίσια αυτά έχει ξεκινήσει και ένα ανεπανάληπτο πογκρόμ ληστειών και βανδαλισμών, κατά μικρών επιχειρήσεων (mini market, εμπορικών καταστημάτων, περιπτέρων, τυροπιτάδικων κλπ), αλλά και εργαζομένων που περνούν έναν «Γολγοθά», για το μεροκάματο του τρόμου.

Οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες της περιοχής, όσο και αν προσπάθησαν να απωθήσουν τις θεωρίες συνομωσίας, έχουν πλέον αρχίσει να θεωρούν ότι υπάρχει οργανωμένο σχέδιο μέσα στον κρατικό μηχανισμό, ώστε τα Εξάρχεια να καταστούν βάση, καταφύγιο και ορμητήριο ανομίας και «μπαχαλοκρατίας», με στόχο να απομακρύνονται οι παράνομοι από άλλες περιοχές.

Οι παρακάτω αναφερόμενες αξιόποινες πράξεις, όπως τις βιώνουμε καθημερινά όλοι, τελούνται κατ’ εξακολούθηση και σε συνδυασμό με την απόλυτη αδιαφορία των κρατικών αρχών, επιβεβαιώνουν τις τραγικές αυτές υποψίες:

1. Εμπρησμοί αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και χιλιάδων κάδων σε ολόκληρη την περιοχή και μέσων μαζικής μεταφοράς στην οδό Πατησίων.

2. Εμπόριο ναρκωτικών, ακόμα και έξω από δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, σχολεία, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Πεδίο του Άρεως, το λόφο του Στρέφη καθώς και εμπόριο λαθραίων τσιγάρων στην οδό Στουρνάρη.

3. Καταστροφές, εμπρησμοί και λεηλασίες σε μικρομάγαζα και super market.

4. Δολοφονίες, ληστείες, κλοπές.

5. Δράση συμμοριών με όπλα, καθώς αντιτιθέμενες μεταξύ τους ομάδες αλληλοπυροβολούνται ή απαγάγουν αντιπάλους τους με την απειλή όπλων!

6. Φωτιές ολονύχτιες σε κοινόχρηστους χώρους (πλατεία Εξαρχείων, Μεσολογγίου, λόφος Στρέφη, Πεδίο Άρεως).

7. Βασανισμοί αδέσποτων ζώων, στα οποία, κατά καιρούς, χορηγούν αλκοόλ και χάπια.

8. Προστασία σε καταστήματα.

9. Πορνεία.

10. Επιθέσεις σε χώρους μαζικής παρουσίας, όπως βόμβες μολότοφ στην Λαϊκή αγορά της οδού Καλλιδρομίου με τραυματισμούς. Επιθέσεις σε super market και άλλα καταστήματα, όπου μεταξύ άλλων ακούσαμε ότι περιέλουσαν υπάλληλο με βενζίνη, στα πλαίσια συνηθισμένης ληστείας.

11. Βανδαλισμοί σε κάθε χιλιοστό της επιφάνειας των κτιρίων.

12. Καταστροφή εισόδων πολυκατοικιών (σπάσιμο μαρμάρων) και πεζοδρομίων.

13. Εισβολές σε πολυκατοικίες και σπίτια και εκτόξευση αντικειμένων από ταράτσες.

14. Επιθέσεις σε κρατικές υπηρεσίες και μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, με στόχο την απομάκρυνση τους από την περιοχή.

15. Δεκάδες καταλήψεις κτιρίων, δημοσίων και ιδιωτικών, αλλά και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου που χρησιμοποιούνται ως ορμητήρια, διενεργείται διακίνηση-στέγαση μεταναστών και άλλες παράνομες χρήσεις.

16. Ανεξέλεγκτη δράση ατόμων, ελλήνων και αλλοδαπών που δηλώνουν «αλληλέγγυοι και μέλη Μ.Κ.Ο.» και συμπεριφέρονται σαν κατακτητές και με την βεβαιότητα, πως μπορούν να πραγματοποιούν οποιαδήποτε δράση, χωρίς καμία απολύτως συνέπεια.

17. Παράνομες συναυλίες ως τις πρώτες πρωινές ώρες στην πλατεία Εξαρχείων και στο λόφο του Στρέφη.

18. Λειτουργία παράνομων Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος σε κρατικούς χώρους που τελούν υπό κατάληψη.

19. Χρήση κάνναβης σε πλατείες, πεζόδρομους και εισόδους πολυκατοικιών, οποιαδήποτε ώρα μέσα στο 24ωρο, σε βαθμό δημιουργίας αποπνικτικής ατμόσφαιρας.

20. Ρατσισμός ορισμένων ομάδων, έναντι όσων θεωρούνται αστοί, μικροαστοί, παραδοσιακοί οικογενειάρχες, υπάλληλοι, ξένοι εργαζόμενοι, τουρίστες, διπλωματικοί υπάλληλοι, κομματικά μέλη, πολιτικά πρόσωπα ή αυθαίρετα βαφτίζονται φασίστες. Ο ρατσισμός αυτός εκδηλώνεται με βίαιες λεκτικές και όχι μόνο επιθέσεις, γρονθοκοπήματα και τραυματισμούς. Εκδηλώνεται ακόμα με δεκάδες μαχαιρώματα, επιθέσεις με λοστούς, δοκάρια, βαριοπούλες, ακόμη και με σύριγγες, όπως πληροφορηθήκαμε ότι έχει συμβεί.

21. Έλλειψη ελευθερίας λόγου και έκφρασης, αφού η φασιστική λογοκρισία που επιβάλλεται από τους «άρχοντες» της περιοχής, καταλήγει σε βιασμό της Δημοκρατίας, με πιθανή κατάληξη την εξόντωση όποιου ασκήσει κριτική, μιλήσει ανοιχτά για τις πολιτικές του πεποιθήσεις ή εκφράσει διαφορετική άποψη.

22. Τοξικές αναθυμιάσεις από καμένους κάδους, σκουπίδια, λάστιχα και χημικά, κάθε φορά που δημιουργούνται τα γνωστά επεισόδια, τα οποία δημιουργούν τεράστια προβλήματα υγείας στους κατοίκους, στερώντας τους ακόμα και το δικαίωμα να αναπνέουν, ενώ τα ασθενοφόρα και η πυροσβεστική, δεν ανταποκρίνονται στις κλήσεις τους για βοήθεια.

Όλα τα ανωτέρω, που έχουν καταγγελθεί πολλές φορές αλλά η συντεταγμένη πολιτεία σκανδαλωδώς αδιαφορεί και ανέχεται, διαδραματίζονται σε ελάχιστη απόσταση από την τουριστική ζώνη της Αθήνας, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Πανεπιστήμιο, την Ακαδημία, την Εθνική Βιβλιοθήκη, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, το Ινστιτούτο Γκαίτε, το Ιρλανδικό Ινστιτούτο, το Συμβούλιο της Επικρατείας, το Κέντρο της πρωτεύουσας του Ελληνικού Κράτους με μια λέξη.

Όσο για εμάς, τους πραγματικούς κατοίκους και επαγγελματίες της περιοχής, αν και πληρώνουμε δυσβάσταχτους φόρους και τέλη και τον ΕΝΦΙΑ για τις κατοικίες μας, το Ελληνικό Κράτος μας έχει εγκαταλείψει απολύτως απροστάτευτους και εκτεθειμένους στην εγκληματικότητα.

Συχνά, οι άνθρωποι δεν μπορούν να αναπνεύσουν από τις αναθυμιάσεις και οι πιο ευάλωτοι λιποθυμούν στα διαμερίσματα τους, όταν γίνονται επεισόδια και τα ασθενοφόρα δεν πλησιάζουν.

Στα τελευταία γεγονότα, μισολιπόθυμος κάτοικος αναγκάστηκε να βγει στο δρόμο και να ζητήσει βοήθεια από αστυνομικούς. Άκουσε τότε την φράση, την οποία έχουμε ακούσει από δεκάδες απλούς αστυνομικούς που προσπαθούν να κάνουν το καθήκον τους, παρά τις αντίθετες κατ’ αυτούς εντολές της πλειονότητας της πολιτικής ηγεσίας, εδώ και πολλά χρόνια: «Αν μας λύνανε τα χέρια, μέσα σε λίγες ημέρες θα είχαμε επιβάλλει σταθερά τη νομιμότητα στα Εξάρχεια».

Το κρατικό κενό επιδιώκουν να καλύψουν οι πάσης φύσεως αυτόκλητοι προστάτες της περιοχής μας: «καλοί» αντιεξουσιαστές, μπράβοι, πρωτοβουλίες, πολιτοφυλακές κλπ. γεγονός που καθιστά την κατάσταση πλέον παρακμιακή, εκθέτει τραγικά τα αρμόδια όργανα και τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ελληνικής Δημοκρατίας και τρομοκρατεί τους κατοίκους.

Κύριε Προϊστάμενε της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών.

Εμείς, οι υπογράφοντες την παρούσα Αναφορά-Διαμαρτυρία,

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ, να ακούσετε τα παράπονα μας και αξιολογώντας τα, να ασκήσετε, στα πλαίσια της εξουσίας που σας παρέχει ο Νόμος, την πίεση σας προς κάθε αρμόδια Αρχή, προκειμένου να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που το Σύνταγμα και οι Νόμοι του Κράτους επιτάσσουν.

Σας ενημερώνουμε ακόμα ότι η αναφορά και διαμαρτυρία μας θα κοινοποιηθεί σε όλα τα Ελληνικά, Διεθνή και Ευρωπαϊκά Μέσα Ενημέρωσης, σε διεθνή φόρα, οργανισμούς και λόμπυ, στις σημαντικότερες πρεσβείες ξένων κρατών και όπου αλλού κριθεί σκόπιμο, σε μια προσπάθεια δημοσιοποίησης των πραγματικών διαστάσεων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, με την ελπίδα μήπως η δημοσιότητα αυτή οδηγήσει στην αντιμετώπιση των καταστάσεων αυτών, που απειλούν την ζωή μας και την ζωή των παιδιών μας.