Η μυστική συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ που αλλάζει το χάρτη των κοινωνικών δικαιωμάτων στην Ευρώπη

Το Σάββατο 18 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Δράσης κατά της Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου (ΤΤΙΡ) μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, χιλιάδες Ευρωπαίοι και Αμερικανοί πολίτες διαδήλωσαν ζητώντας την κατάργηση της. Η συμφωνία, η οποία βρίσκεται σε ένα προχωρημένο στάδιο διαπραγμάτευσης, αναμένεται να οριστικοποιηθεί στις αρχές του 2016.

Είναι η πολλοστή φορά που Ευρωπαίοι και Αμερικανοί πολίτες διαμαρτύρονται κατά της συγκεκριμένης συμφωνίας, φέρνοντας στην επιφάνεια ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, για το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τηρεί σκόπιμα σιγή ιχθύος.

Το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει τις διαπραγματεύσεις επιτείνει τους φόβους που εκφράζονται από πολίτες, κυβερνήσεις και ευρωβουλευτές, σχετικά με το περιεχόμενο της συμφωνίας, κάνοντας λόγο για ενίσχυση των συμφερόντων των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων, σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των καταναλωτών.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει στον Τύπο, η συμφωνία, αν εφαρμοστεί, «ξηλώνει» το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, εισάγει τα μεταλλαγμένα τρόφιμα και γενικά εξομοιώνει την ευρωπαϊκή με την αμερικανική νομοθεσία, η οποία, ως γνωστών, είναι πάρα πολύ ελαστική σε ότι αφορά την προστασία των καταναλωτών, τα εργασιακά δικαιώματα, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, το περιβάλλον και μια σειρά άλλων θεμάτων.

Το χειρότερο όμως είναι, ότι περιορίζει δραστικά τις εξουσίες του κράτους, στις οποίες εμπίπτουν άμεσα ή έμμεσα όλα τα παραπάνω.

Αντίθετα η συμφωνία δίνει στις πολυεθνικές, εξουσίες και δικαιώματα τα οποία τους επιτρέπουν να στραφούν ακόμα και εναντίων των κρατών, εάν κρίνουν ότι αυτά υπονομεύουν, με τις αποφάσεις τους τα συμφέροντα τους.

Συγκεκριμένα, η συμφωνία προβλέπει ότι, οποιαδήποτε νέα νομοθεσία πριν φθάσει στο εθνικό κοινοβούλιο θα πρέπει να εξετάζεται με κριτήριο τη συμβατότητα της με την συμφωνία (TTIP). Αυτό αναμένεται να οδηγήσει σε ενίσχυση των δραστηριοτήτων των lobbies με σκοπό να επηρεάσουν τις πολιτικές αποφάσεις προς όφελος των εταιρειών και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ενίσχυσης του ρόλου των πολυεθνικών, είναι η αγωγή που κατέθεσε η Σουηδική εταιρεία ενέργειας Vettenfall κατά της Γερμανικής Κυβέρνησης, ζητώντας 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ για την απόφαση της χώρας να καταργήσει σταδιακά την πυρηνική ενέργεια, μετά το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα.

Σύμφωνα με ευρωπαίους αξιωματούχους, η συγκεκριμένη συμφωνία θα μπορούσε να αποτελέσει το δούρειο ίππο, για τον πλήρη έλεγχο της ευρωπαϊκής οικονομίας από αμερικανικές πολυεθνικές, καθώς αυτές υπερτερούν των ευρωπαϊκών, τόσο αριθμητικά όσο και ως προς το εύρος των οικονομικών τους δυνατοτήτων, δημιουργώντας νέα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα στον ευρωπαϊκό χώρο…