«Έκανα λάθος ανακαλώντας γεγονότα που συνέβησαν πριν από 12 χρόνια. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη. Δεν ταξίδευα με ελικόπτερο που χτυπήθηκε από πύραυλο. Αντιθέτως, ήμουν σ’ αυτό που ακολουθούσε», έγραψε στην ανακοίνωσή του ο Μπράιαν Ουίλιαμς.
Ο Αμερικανός παρουσιαστής του NBC «επέστρεψε» στην εποχή που «κάλυπτε» τον πόλεμο του Ιράκ. Όμως, η περιγραφή του πήρε διαστάσεις παραμυθιού. Το ίδιο είχε κάνει και το 2013, στην εκπομπή του Ντέιβιντ Λέτερμαν. Το ατόπημα επαναλήφθηκε. Αυτή τη φορά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έκαναν τη δουλειά τους.
Ο μηχανικός του αεροσκάφους που χτυπήθηκε ξεμπρόστιασε τον Ουίλιαμς στο facebook: «Φίλε μου δεν ήσουν σ’ αυτό το ελικόπτερο ».
Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά. Ο παρουσιαστής αποφάσισε να αποσυρθεί μέχρι να ξεκαθαρίσει η υπόθεση.
Ποιος ο λόγος διαστρέβλωσης της πραγματικότητας από έναν επαγγελματία που δεν το χρειαζόταν;
Ανάγκη εντυπωσιασμού, πραγματικότητα που συναντά τη φαντασία… Ό,τι και να ισχύει, ο μύθος Ουίλιαμς κατέρρευσε.
Η δύναμη του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή της τηλεόρασης και των εντύπων. Το μάτι του αυτόπτη μάρτυρα στο εκάστοτε γεγονός είναι εκεί για να ξεσκεπάσει την αλήθεια ή να την αλλοιώσει ενίοτε.
Η εποχή που ο Λίντον Τζόνσον έλεγε « Όταν χάσω τον Ουόλτερ Κρονκάιτ, θα έχω χάσει τη Μέση Αμερική», έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Το 1985, 48 εκατομμύρια Αμερικανοί περίμεναν τα κεντρικά δελτία, αριθμός που έπεσε στα 24,5 εκατομμύρια το 2013.
Μολαταύτα, ο ρόλος του δημοσιογράφου είναι ο ίδιος. Η ενημέρωση. Όσο τη δυνατόν πιο αντικειμενική και με ακρίβεια.
Η εποχή άλλαξε. Ο κόσμος αναζητεί το γεγονός, την αλήθεια και το ρεπορτάζ. Το παραμύθι το βρίσκει στα μυθιστορήματα.
Το ψέμα δεν προσελκύει. Ο τρόπος μετάδοσης της είδησης σίγουρα.
Ο Έντουαρντ Μάροου είχε δίκιο: «Για να είσαι πειστικός πρέπει να είσαι πιστευτός. Για να είσαι πιστευτός πρέπει να είσαι αξιόπιστος. Για να είσαι αξιόπιστος πρέπει να είσαι αληθινός».
