Το να βρει κανείς τις κατάλληλες ισορροπίες σ’ ένα κόμμα σαν τη Νέα Δημοκρατία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Έτσι, παρά το γεγονός ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει περάσει μπροστά σε διαδοχικές δημοσκοπήσεις και παρά το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επενδύει σ’ ένα ενωτικό προφίλ, οι πρόσφατες παραφωνίες στελεχών από την ηγετική γραμμή προκαλούν αίσθηση.
Την ίδια ώρα που ο αρχηγός του κόμματος αποκηρύσσει τις διαχωριστικές γραμμές Αριστεράς, Κέντρου και Δεξιάς, αντιτάσσοντας ως νέα γραμμή αυτή μεταξύ “αλήθειας και αποτελεσματικότητας, λαϊκισμού και ψέματος”, ο αντιπρόεδρός του Άδωνις Γεωργιάδης μοιάζει να επαναφέρει στο προσκήνιο τη θεωρία των δύο άκρων στην οποία είχε επενδύσει η ΝΔ υπό τον Αντώνη Σαμαρά. Μπορεί λοιπόν ο τελευταίος να κατηγορεί το ΣΥΡΙΖΑ για διαστρέβλωση των λεγόμενών του σε κομματική εκδήλωση στη Χίο, όμως ακόμη κι οι διευκρινίσεις που δίνει σχετικά είναι ικανές να κάνουν το έργο της προσέλκυσης μη δεξιών ψηφοφόρων δυσκολότερο.
Αντίστοιχα, μπορεί η βουλευτής της ΝΔ Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου να ανασκεύασε τη χθεσινή δήλωσή της, με την οποία παραλλήλιζε τη νοοτροπία της κυβέρνησης σε σχέση με τις τηλεοπτικές άδειες με τις αντιλήψεις της Γερμανίας του Χίτλερ, όμως δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει τον πολιτικό λόγο αυτό μετριοπαθή. Ο πυρήνας της ΝΔ, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, είναι δεξιός, όπως και μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού της. Οι διαχωριστικές γραμμές όμως δύσκολα θα σβηστούν αν ο λόγος των πιο προβεβλημένων στελεχών της παραπέμπει μόνο εκεί.
