Η πρόοδος της καταστροφής

Χαρές και πανηγύρια στην κυβέρνηση λόγω των προβλέψεων της εαρινής έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Όλγα Γεροβασίλη βγήκε στα κεραμίδια εκ μέρους όλων: “Οι προβλέψεις, επιβεβαιώνουν, για μια ακόμα φορά, ότι η ελληνική οικονομία όχι μόνο άντεξε στην κρίση, αλλά βρίσκεται πλέον στο κατώφλι της ανάκαμψης”. Πάλι καλά που δεν είπε ότι έτσι δικαιώνεται και η προαναγγελία του Πρωθυπουργού για ανάσταση της Οικονομίας μαζί με το Πάσχα.

Το θέμα είναι ότι οι εαρινές προβλέψεις της Κομισιόν κάθε άλλα παρά προσφέρονται για πανηγυρισμούς. Για τον απλούστατο λόγο ότι αποτυπώνουν τη δυσμενή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και όχι την πρόοδο της. Απλώς τα αρνητικά στοιχεία είναι ελαφρώς λιγότερο αρνητικά από την προηγούμενη πρόβλεψη. Δεν είναι θετικά, όπως εμμέσως προσπαθεί να υποβάλει στην κοινή γνώμη η κυβερνητική προπαγάνδα.

Ούτε για αστείο δεν μπορεί να πει κανείς στον μέσο πολίτη ότι τα πράγματα πάνε καλά. Αν συνυπολογιστεί και ο “φιλικός” τρόπος με τον όποιο αντιμετωπίζεται αυτή την περίοδο η κυβέρνηση από το κοινοτικό κέντρο, προκειμένου να διευκολυνθεί η υπογραφή της στην αξιολόγηση, προκύπτει ότι επί της ουσίας τίποτε δεν άλλαξε από την προηγουμένη εκτίμηση.

Αν σκύψει κανείς με προσοχή στο περιδεμένο της έκθεσης θα διαπιστώσει ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας δεν επαινείται, αντίθετα διεκτραγωδείται. Λέει πχ η έκθεση: “Η ελληνική οικονομία επέδειξε αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα το 2015, αποτυπώνοντας την ανελαστική ιδιωτική κατανάλωση”. Πίσω από αυτή τη διατύπωση κρύβεται το δράμα της εκκένωσης των τραπεζών από τις καταθέσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται για τρέχοντες καταναλωτικούς λόγους.

Σε άλλο σημείο αναφέρεται: “Το πραγματικό ΑΕΠ προβλέπεται να συρρικνωθεί κατά 0,3% το 2016”. Και οι πιο αδαείς αντιλαμβάνονται ότι η συνεχιζόμενη μείωση του ΑΕΠ έστω και κατ’ ελάχιστο μόνο ένδειξη οικονομικής υγείας δεν μπορεί να είναι.

Άλλο σημείο: “Η ανάπτυξη αναμένεται να επιστρέψει στο β΄ μισό του 2016 και να επιταχύνει τον ρυθμό της το 2017…”. Μπίνγκο; Καθόλου. Μιλάμε για ανάπτυξη υποδιαίρεσης της μονάδας, που θα κρατήσει αρνητικό το πρόσημο του τρέχοντος έτους. Σε κάθε περίπτωση με τους ρυθμούς που προβλέπονται για τα επόμενα χρόνια –αν επιβεβαιωθούν– θα χρειαστούν ίσως και τρεις δεκαετίες για να ανακτηθεί το χαμένο ΑΕΠ. Ζήσε μαύρε μου να φας το Μάη τριφύλλι…

Άλλη επισήμανση: “Οι επενδύσεις προβλέπεται να μειωθούν ελαφρώς ως αποτέλεσμα των αδρανών πιστωτικών συνθηκών”. Όταν το βασικότερο εργαλείο της αναπτυξιακής πορείας παραμένει καθηλωμένο, ή εξασθενεί περισσότερο, αντιλαμβάνεται κανείς ότι πανηγυρίζουν γιατί κάτι δεν καταλαβαίνουν.

Στην έκθεση υπάρχει μια διαπίστωση που είναι αρκετή για να προκαλέσει ανησυχίες: “Οι αβεβαιότητες γύρω από τις προβλέψεις παραμένουν μεγάλες”. Με άλλα λόγια η ίδια η έκθεση συμπεριλαμβάνει το ενδεχόμενο ακύρωσης των προβλέψεών της επί το δυσμενέστερο. Αυτό δεν σημαίνει πρόοδο αλλά  αστάθεια, ίσως το μόνο επίτευγμα που διεκδικεί επαξίως η κυβέρνηση.  Οι κυβερνητικοί αυτοέπαινοι θυμίζουν μια φράση του Αμερικανού συγγραφέα Τζών Στάινμπεκ: “Αναρωτιέμαι γιατί η πρόοδος μοιάζει τόσο πολύ με καταστροφή”.

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.capital.gr