Ενας γρίφος με τρεις απαντήσεις

Την ώρα που ο επικεφαλής του Eurogroup Ντάισελμπλουμ -ίσως ο πιο ξινός και ο πιο δογματικός μετά τον Σόιμπλε Ευρωπαίος αξιωματούχος- βλέπει πρόοδο στις διαπραγματεύσεις και οι Σαπέν, Σόιμπλε επιδοκιμάζουν τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης αποδίδοντας τα εύσημα στον Τσίπρα και χρεώνοντας τα αρνητικά στη διοίκηση Σαμαρά-Βενιζέλου, οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ στην Αθήνα καταθέτουν εξωφρενικές προτάσεις για όλα τα ανοιχτά ζητήματα. Τόσο εξωφρενικές που δεν στέκουν με καμία οικονομική λογική.

Τρεις είναι οι πρόχειρες ερμηνείες:

Το σκηνικό είναι στημένο και συμμετέχουν όλοι οι παίκτες. Ο στόχος είναι να αρχίσει να συμφιλιώνεται η κοινωνία με την ιδέα των σκληρών μέτρων που τελικώς θα είναι πιο ήπια απ’ αυτά που εισηγείται το ΔΝΤ, ώστε οι αντιδράσεις να είναι περιορισμένες και να μπορέσει η ελληνική κυβέρνηση να παρουσιάσει το αποτέλεσμα ως μια μικρή νίκη έναντι ισχυρών και αδίστακτων αντιπάλων. Αυτή η εκδοχή περιλαμβάνει και την ελληνική κυβέρνηση στο κόλπο.

Εχουμε να κάνουμε με το γνωστό παιχνίδι του καλού και του κακού μπάτσου, με το ΔΝΤ να υποδύεται τον ρόλο του κακού και την Ευρώπη τον ρόλο του καλού και η λύση θα βρεθεί κάπου στη μέση ώστε να ικανοποιηθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι, εκτός φυσικά από τους πολίτες που θα κληθούν έτσι κι αλλιώς να πληρώσουν το τίμημα, ακόμη και στην περίπτωση που τον αγώνα κερδίσει ο καλός μπάτσος. Στην εκδοχή αυτή η ελληνική κυβέρνηση είναι απλώς παρατηρητής.

Πρόκειται για μια συνειδητή επιλογή του ΔΝΤ, το οποίο προσπαθεί να σπρώξει τα πράγματα στα άκρα, τόσο άκρα που ούτε οι υπόλοιποι εταίροι είναι πρόθυμοι να δεχτούν.

Οπως επισημαίνουν παράγοντες που ισχυρίζονται πως γνωρίζουν τι κυκλοφορεί στους διαδρόμους του ΔΝΤ, το Ταμείο προτίθεται να αποχωρήσει από την Ελλάδα, γιατί πιστεύει ότι οι εξελίξεις στο οικονομικό πεδίο δεν θα είναι καλές και δεν θέλει να συνδέσει τ’ όνομά του με μια αποτυχία.

Στην Ελλάδα κρατούν το ΔΝΤ οι ΗΠΑ και η Γερμανία που ελέγχουν τους συσχετισμούς, αλλά πυκνώνουν οι ενστάσεις άλλων χωρών που εξαρχής είχαν τονίσει ότι η συνταγή ήταν λάθος και δεν θα έβγαινε.

Σ’ αυτήν την περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση θα υποστηρίξει ότι εξασφάλισε αυτό που επιθυμούσε, αφού εδώ και καιρό έχει δηλώσει ότι το ΔΝΤ πρέπει να φύγει. Το θέμα είναι πώς θα κινηθεί η Γερμανία. Μέχρι τώρα δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι το Βερολίνο σκέφτεται να αλλάξει γνώμη για το ΔΝΤ. Αυτό το έφερε στην Ελλάδα, αυτό εξακολουθεί να επιμένει ότι είναι αναγκαία η παραμονή του.

* Δεν λύσαμε τον γρίφο, αλλά ας μην έχουμε αυταπάτες: είτε με τη μία είτε με την άλλη είτε με την τρίτη εκδοχή το αύριο δεν θα είναι εύκολο.

Ανάγωγα

Φρούριο πρέπει να γίνει η Ευρώπη για να μην εισέλθουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, λέει η υπουργός Εσωτερικών της Αυστρίας. Αν στη θέση των κυνηγημένων ήταν πλούσιοι μουσουλμάνοι που θα ήθελαν να επενδύσουν στην πατρίδα της θα τους έστρωνε χαλί και θα τους πλήρωνε πεντάστερα.

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.efsyn.gr