Η άποψη της στήλης ήταν και παραμένει πως η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση θα ξεκινούσε από το μήνα που θα άρχιζε η εφορία να κτυπάει την πόρτα. Αυτό έγινε τον Οκτώβρη…
Στην τελευταία δημοσκόπηση της Prorata για την Εφημερίδα των Συντακτών η κυβέρνηση προηγείται με μια μονάδα διαφορά με αμφότερα τα δυο μεγάλα κόμματα κοντά στο 20%.
Θα μπορούσε να προηγείται με δυο μονάδες ή να χάνει με δυο μονάδες διαφορά. Το χρήσιμο μήνυμα πάνω κάτω θα ήταν ίδιο: Με αυτό το ρυθμό θα είναι θαύμα αν μπορεί να φτάσει στο Πάσχα…
Όπως ήταν αναμενόμενο η κυβέρνηση 3 μήνες μετά τις εκλογές και 2 μήνες περίπου από την ώρα που άρχισε να βάζει “χέρι” στις τσέπες των φορολογουμένων, χάνει βαθμιαία την αποδοχή της και είναι θέμα λίγων εβδομάδων να χάσει και την ανοχή της.
Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να μακροημερεύσει χωρίς την αποδοχή ή έστω ανοχή της κοινωνίας. Πόσο μάλλον κάποια που έχει μεταχειριστεί μεγάλη δόση ψευδολογίας (τη μεγαλύτερη στη μεταπολίτευση και ενδεχομένως στη νεότερη ελληνική ιστορία).
Η κοινωνία έχει αρχίσει να αντιδρά και οι πιέσεις που δέχεται η κοινοβουλευτική ομάδα από την κοινωνία είναι ασφυκτικές.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να λειάνει τις συνέπειες αυτών των πιέσεων αντισταθμίζοντάς τες με ταπεινά αλλά χειροπιαστά κίνητρα όπως είναι οι γενναίες αυξήσεις στους μετακλητούς υπαλλήλους και το σκληρό πυρήνα του πελατειακού κομματικού κράτους.
Οι κινήσεις αυτές σύντομα θα αποδειχτούν μπούμερανκ που θα επιταχύνει τη φθορά και θα περιορίσει το σκληρό πυρήνα των υποστηρικτών έναντι ανταλλάγματος.
Η Χούντα δεν μπόρεσε να διατηρήσει την αποδοχή, χαρίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες δάνεια στην αγροτιά. Ο Παπανδρέου κατάφερε να διατηρήσει την επιρροή γιατί διατήρησε εκατοντάδες χιλιάδες σε μισθολόγια που τροφοδοτούνταν από τον κρατικό προϋπολογισμό ή κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις. Το δημόσιο θα συνεχίσει να έχει λιγότερους πόρους για τις επόμενες πολλές δεκαετίες.
Οι επιδοτήσεις και ο φθηνός δανεισμός από τη “φούσκα” της παγκόσμιας πιστωτικής επέκτασης βαίνει ήδη μειούμενος για όλους, ενώ χώρες σαν την Ελλάδα είναι και θα παραμείνουν αποκλεισμένες ή σχεδόν αποκλεισμένες.
Η κυβέρνηση “σαλπάρισε” με ένα καράβι που ήδη έμπαζε νερά, υποσχόμενη κρουαζιέρα σε ήρεμες θάλασσες και ειδυλλιακό καιρό. Είναι θέμα χρόνου να αντιμετωπίσει τους εξαγριωμένους πελάτες που εξαπάτησε.
Η ιστορική εμπειρία έχει δείξει πως όταν η άμμος αρχίσει να ρέει από την κλεψύδρα στις κοινωνικές μετατοπίσεις που ορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις, η ροή επιταχύνεται με γεωμετρική πρόοδο και δεν είναι σταθερή.
Θα είναι οι πολιτικοί και οι κοινωνικοί της αντίπαλοι που θα προσπαθήσουν να γλυτώσουν την κυβέρνηση από τα νύχια των εξαγριωμένων εξαπατημένων πελατών και των πολιτικών τους μαριονετών, που αλλάζουν κόμματα σαν τα πουκάμισα.
Αυτά που υπέστη ο ΓΑΠ από τους εξαγριωμένους απογοητευμένους πελάτες που δήθεν πίστεψαν πως λεφτά υπάρχουν, θα μοιάζουν με εκδρομή νηπίων μπροστά σε αυτά που θα υποστεί η κυβέρνηση Τσίπρα, από τα ίδια πάνω κάτω πρόσωπα και κοινωνικές κατηγορίες.
Σε άλλη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας για το Σκάι μόνο το 11,5% του συνόλου των ψηφοφόρων πιστεύει πως η κυβέρνηση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Σε αυτούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές μόνο το 26% πιστεύει πως κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η κυβέρνηση απέτυχε να δώσει ένα ταξικό χαρακτήρα στην ισχνή κοινωνική της πολιτική προκειμένου να διατηρήσει την προνομιακή σχέση με κάποιες από τις αδύναμες οικονομικά κοινωνικές κατηγορίες που πλήττονται από την κρίση.
Φέτος θα λάβουν επίδομα θέρμανσης πολύ λιγότερα νοικοκυριά από πέρυσι. Τα περισσότερα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν οριακά σε πολύ χειρότερες συνθήκες με τα τελευταία μνημονιακά χρόνια.
Το υποτιθέμενο Κοινωνικό -παράλληλο με το μνημόνιο- Πρόγραμμα που προσπάθησε άρον άρον να καταθέσει η κυβέρνηση προκειμένου να εξασφαλίσει ένα άλλοθι για τους βουλευτές και τα στελέχη που θα επιστρέψουν κατά την περίοδο των εορτών στην περιφέρεια και την κοινωνία, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος καθώς, ως συνήθως δεν ήταν κοστολογημένο. Αποσύρθηκε με προσβλητικό τρόπο για εθνικά κυρίαρχο κοινοβούλιο μετά από σύσταση κάποιων υπαλλήλων του “Κουαρτέτου” των δανειστών που επιτηρούν τη χώρα.
Τέτοιου είδους εξευτελισμούς δεν είχαν επιτρέψει να υποστούν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και παρ’ όλα αυτά δεν απέφυγαν τους διασυρμούς, τη δημόσια κατακραυγή και τους προπηλακισμούς.
Έκπληξη αποτελεί το πάθος με το οποίο στηρίζουν οι ξένοι την κυβέρνηση Τσίπρα. Η στήριξη αυτή όμως αποτελεί μια πράξη αμοιβαίου συμφέροντος. Όσο η κυβέρνηση απολαμβάνει την υποστήριξη της κοινωνίας και υλοποιεί τις μνημονιακές δεσμεύσεις θα στηρίζεται.
Μετά την απώλεια της κοινωνικής ανοχής, τη διστακτικότητα αλλά και ανικανότητα στην υλοποίηση και εφαρμογή των περισσότερων δεσμεύσεων η ώρα που θα τραβηχτεί το χαλί κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης Τσίπρα έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα.
Καθώς η κυβέρνηση έχει “κάψει” το αντιμνημονιακό της χαρτί που δημιούργησε τις προϋποθέσεις να έρθει στην εξουσία είναι δύσκολο να επιστρέψει στην παλιά της αντιπολιτευτική γραμμή.
Ως εκ τούτου το πολιτικό σκηνικό της επόμενης μέρας παραμένει άγνωστο και αβέβαιο. Ως εκ τούτου οι συνθήκες για την οικονομία και τη διεθνή θέση της χώρας αναμένεται να δυσκολέψουν περαιτέρω μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Να ζήσουμε να τη θυμόμαστε την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα λοιπόν… ήδη έχει αρχίσει να προσμετρά το βίο αντίστροφα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.capital.gr
