Εκ... Περισσού
Μελέτησα με προσοχή την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις μετεκλογικές εξελίξεις – δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη». Θα πρότεινα και στα ηγετικά στελέχη της Κεντροδεξιάς, που συνήθως αντιμετωπίζουν τους κομμουνιστές αφ’ υψηλού και με συγκατάβαση, να τη διαβάσουν.
Οι λόγοι; Πολλοί. Κατ’ αρχάς, θα αντιληφθούν πώς αναλύει ένα κόμμα το εκλογικό αποτέλεσμα, είτε τη νίκη είτε την ήττα: Τεκμηριωμένα, αυτοκριτικά, με στοιχεία. Ισως καταλάβουν την κοινωνική διεργασία του Σεπτεμβρίου και σταματήσουν να ζητούν εσωκομματικό ντιμπέιτ. Οι κομμουνιστές αποδεικνύουν ότι η ανάλυση προηγείται της εικόνας. Επειτα πρέπει να τη μελετήσουν γιατί ίσως αντιληφθούν πόσο έχει επηρεαστεί η αρχιτεκτονική του πολιτικού συστήματος από το γεγονός ότι έμειναν ως εκπρόσωποι του αντιμνημονιακού αγώνα τα άκρα: Το ΚΚΕ και η Λαϊκή Ενότητα, από τη μια πλευρά, και η Χρυσή Αυγή, από την άλλη. Ισως αναλογιστούν ότι το παράδοξο της σημερινής φουλ μνημονιακής Βουλής μπορεί να οδηγήσει σε εκτρώματα, αν η νέα ηγεσία της Κεντροδεξιάς δεν απηχεί τα λαϊκά στρώματα. Αν επικρατήσουν οι «βουτυράτοι» και τα «ροδαλά μάγουλα».
Ο Περισσός περιγράφει χωρίς φόβο και πάθος μετά τη συντηρητικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ τον νέο συσχετισμό και δείχνει να συνειδητοποιεί τις ευθύνες του, καθώς όπως λέει η απόφαση: «Επωμίζεται το σύνθετο και δύσκολο καθήκον να διευρύνει τις δυνάμεις του στις παραγωγικές ηλικίες και στους εργασιακούς χώρους». Ο Περισσός δεν διστάζει να αναγνωρίσει ότι η Χρυσή Αυγή «καταγράφει τάσεις σταθεροποίησης στις εργατικές και λαϊκές περιοχές». Οτι είναι υπολογίσιμη, γιατί χρησιμοποιεί ορολογία της Αριστεράς και επειδή ίδρυσε δική της οργάνωση στους αγρότες. Ο Περισσός, τέλος, δείχνει να κατανοεί αυτό που στην Κεντροδεξιά δυσκολεύονται: Οτι η μάχη για την αρχηγία της Ν.Δ. δεν αφορά πρόσωπα, αλλά τον ιδεολογικό χαρακτήρα του κόμματος ως «κεντροδεξιού» ή «εθνικιστικού». Ενδιαφέρει το ΚΚΕ η έκβαση αυτής της μάχης.
Πρώτον, διότι αν η Ν.Δ. διολισθήσει στον εθνικισμό, τότε -δεδομένης της Χρυσής Αυγής- θα αναγκαστεί να κηρύξει διμέτωπο. Κάτι που θέλει να αποφύγει. Δεύτερον, διότι αν εκλεγεί ηγεσία με αναφορά στο λαϊκό στοιχείο, τότε δεν θα είναι μόνο στο σφυροκόπημα της κυβερνητικής πολιτικής.
Εχει αξία, λοιπόν, να γίνει κατανοητό πώς βλέπουν και οι άλλοι τις εξελίξεις: Ο Τσίπρας βλέπει ότι, αν εκλεγεί εξωκοινοβουλευτικός αρχηγός στη Ν.Δ., χάνεται η ισορροπία στο Κοινοβούλιο, ενώ το ΚΚΕ βλέπει ότι, αν εκλεγεί «βουτυράτος», χάνεται η ισορροπία στην κοινωνία. Διαβάζοντας λοιπόν τα κείμενα, καταλαβαίνει κανείς πόσο σημαντική εγγύηση για τη λειτουργία του πολιτεύματος είναι μία ενωμένη, λαϊκή κεντροδεξιά Ν.Δ.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.dimokratianews.gr
