O βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, ρωτήθηκε για τη φορολόγηση των αγροτών. Επανέλαβε ό,τι και ο αρχηγός του. Δεν θα ψηφίσουμε τη σχετική πρόβλεψη. Η επόμενη λογική ερώτηση ήταν, πού θα βρεθούν τα προσδοκώμενα χρήματα από τη μη εφαρμογή της φορολόγησης. Προς στιγμή ένιωσε μια μικρή αμηχανία, ξερόβηξε και απάντησε πως «τώρα δεν είναι έτοιμος να απαντήσει για τα ισοδύναμα που θα αντικαταστήσουν τα έσοδα από τη μη φορολόγηση, αλλά θα βρεθούν…».
Η ίδια σκηνή επαναλήφθηκε σε άλλο τηλεοπτικό παράθυρο με μοναδική διαφορά ότι αυτός που καλείτο να απαντήσει ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και η ερώτηση αφορούσε σ’ ένα άλλο θέμα, τη μη επιβολή ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση. Και αυτός δήλωσε πως δεν είναι έτοιμος να απαντήσει για τα ισοδύναμα. Και όταν ο δημοσιογράφος επέμεινε, εκνευρίστηκε λίγο και αναρωτήθηκε «γιατί δεν ρωτάτε τους βουλευτές της Ν.Δ., αλλά μόνο εμάς;».
Αυτό που συμβαίνει τις προεκλογικές ημέρες που διανύουμε, είναι πως βουλευτές και των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, σχεδόν καθημερινά, προσπαθούν φραστικά να ακυρώσουν μέτρα του τρίτου Μνημονίου που ψήφισαν λίγο πριν κλείσει η Βουλή. Προς το παρόν, βρισκόμαστε στην «κατάργηση» 2-3 μέτρων που επηρεάζουν άμεσα και έντονα μεγάλες ομάδες ψηφοφόρων, άλλα όλα δείχνουν πως τις ημέρες που θα ακολουθήσουν μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου, θα έχουν «καταργηθεί» αρκετά ακόμα. Κατά κάποιο τρόπο, ως τότε, το μισό ή και λίγο περισσότερο από το Μνημόνιο θα αποτελεί στα λόγια ένα μικρό παρελθόν.
Πρόκειται φυσικά για μια επανάληψη αυτών που έχουμε εισπράξει στο παρελθόν. Τότε που ο Τσίπρας θα έσκιζε το Μνημόνιο «και θα ήταν μέρα μεσημέρι» και ο Σαμαράς το «έσκιζε κάθε μερα». Τίποτα από αυτά δεν συνέβη, αντίθετα ψηφίστηκε ένα επιπλέον Μνημόνιο. Κάτι ανάλογο επαναλαμβάνεται τώρα μέσα σε μια θερμή προεκλογική περίοδο.
Φυσικά, δεν θα είχε κανένας αντίρρηση, αν τα κόμματα είχαν μελετημένες προτάσεις με ισοδύναμα μέτρα που θα αντικαταστούσαν όλα όσα υπόσχονται ότι θα καταργήσουν. Προτάσεις που θα γινόντουσαν δεκτές από τους δανειστές. Ωστόσο, η πρώτη απορία είναι αν είχαν τέτοιες προτάσεις γιατί δεν τις κατέθεταν πριν ψηφίσουν το Μνημόνιο. Η δεύτερη, γιατί δεν παρουσιάζουν έστω τώρα αυτές τις προτάσεις, αλλά δηλώνουν ανέτοιμοι για κάτι τέτοιο.
Οι απορίες δεν εχουν απάντηση. Πολύ απλά γιατί δεν υπάρχουν τέτοια ισοδύναμα μέτρα. Τα οικονομικά τους επιτελεία δεν έχουν μελετήσει και παραθέσει τέτοιες προτάσεις. Συνειδητά δίνουν προεκλογικές υποσχέσεις που γνωρίζουν πως δεν θα τηρήσουν. Στόχος είναι η προσέλκυση ψήφων. Παρότι μετά τις εκλογές, τα πράγματα θα είναι κάτι παραπάνω από δύσκολα. Δεν έχουν καθοριστεί τα προαπαιτούμενα που θα πρέπει να εφαρμόσει η χώρα για να εκταμιευτεί η δόση των 3 δισ. ευρώ. Και η μη λήψη δόσης θα καθυστερήσει και την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου προς προμηθευτές, αλλά και θα δημιουργήσει προβλήματα με την αποπληρωμή των υποχρεώσεων προς δανειστές.
Μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου, τα κόμματα θα σκίζουν τα Μνημόνια για μια ακόμα φορά. Και η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει (αν προκύψει) μετά τις κάλπες, θα πρέπει να δικαιολογήσει πάλι γιατί δεν κάνει αυτά που υποσχόταν στην προεκλογική περίοδο…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.protagon.gr
