Το βραβείο καλύτερης ταινίας κινούμενου σχεδίου κέρδισαν οι μαθητές του ιστορικού Μειονοτικού Γυμνασίου – Λυκείου Κομοτηνής στον 2ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους, με την ταινία «Ο Ονειροπόλος».
Το Μειονοτικό Γυμνάσιο-Λύκειο Κομοτηνής, αριθμεί σήμερα περισσότερους από 800 μουσουλμάνους μαθητές και μαθήτριες και εγκαινιάστηκε το 1952 από τον τότε Βασιλιά Παύλο και τον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Τζελάλ Μπαγιάρ, στο όνομα της ελληνοτουρκικής φιλίας.
Φετινό θέμα του διαγωνισμού που διοργανώθηκε από το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας & Θρησκευμάτων, τη Δ/νση Π.Ε. Σερρών, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, την ΕΡΤ Α.Ε. και την Πρεσβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ελλάδα και απευθύνεται σε μαθητές Δημοτικών Σχολείων (τάξεις Δ’- Ε’-ΣΤ’), Γυμνασίων και Λυκείων της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ομογένειας, ήταν «Ένας πλανήτης μια ευκαιρία», με στόχο οι μικροί μαθητές να γίνουν κριτές, μελετητές και ερευνητές του περιβάλλοντός τους και να ευαισθητοποιηθούν ως προς την ανάγκη εξασφάλισης όρων αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους τους κατοίκους του πλανήτη.
Πρωταγωνιστής της ταινίας των μαθητών του Μειονοτικού Γυμνασίου – Λυκείου Κομοτηνής, ο Μπαρίς, ο οποίος αποκοιμιέται διαβάζοντας τον «Μικρό Πρίγκιπα», το διαχρονικό και αγαπημένο βιβλίο μικρών και μεγάλων του Γάλλου συγγραφέα Antoine de Saint Exupery.
Στο σενάριο των μαθητών που υπογράφουν οι Κουρτ Χουσείν Ερέν, Μολλά Αμέτ Αλή Εμπρού, Μολλά Μουσταφά Εμίρ, Μουσταφά Σελήν, Μποϊκλού Χασάν Χαρούν, Παντήρ Ρετζεπέ Γκιζέμ και Ραήφ Ορτσούν, ο «Μικρός Πρίγκιπας» γίνεται πρωταγωνιστής των ονείρων του Μπαρίς, ταξιδεύοντας τον σε όλη την γη, αναζητώντας για ακόμα μία φορά φίλους.
Πρώτος σταθμός, μία σύγχρονη πόλη, στους δρόμους της οποίας οι άνθρωποι προσπερνούν ο ένας τον άλλον και οι φίλοι είναι πολλοί, αλλά μόνο μέσω διαδικτύου. Απογοητευμένος ο Μικρός Πρίγκιπας αναχωρεί και ο επόμενος σταθμός του ταξιδιού του είναι μία βομβαρδισμένη πόλη, στην οποία κυριαρχούν οι βόμβες, οι πυροβολισμοί και οι δυνατές φωνές. Στην έρημη αυτή πόλη όπου κυριαρχούν τα συντρίμμια ο Μικρός Πρίγκιπας συναντά ένα κοριτσάκι το οποίο κλαίει και του ζητά να του φέρει πίσω την οικογένειά της. Λυπημένος γιατί δεν μπορεί να τη βοηθήσει, ο Μικρός Πρίγκιπας αναχωρεί και τρίτος σταθμός του ταξιδιού του, καταλήγει να είναι μία ακτή. Στον φόντο, ένα βυθισμένο σαπιοκάραβο με τις μισές ανθρώπινες μορφές να προσπαθούν να κολυμπήσουν για να σωθούν και τις άλλες μισές να «παραδίδονται» στη θάλασσα.
Ο Μικρός Πρίγκιπας στέκεται ανήμπορος μπροστά στο θέαμα το οποίο παγώνει την ψυχή του και χάνει το χρώμα του και τότε το όνειρο γίνεται πραγματικότητα, με τον Μικρό Πρίγκιπα να επισκέπτεται τον Μπαρίς.
«Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει να αγαπούν» λέει ο Μικρός Πρίγκιπας στον Μπαρίς, όταν αυτός τον ρωτά γιατί έχασε το χρώμα του και μαζί αποφασίζουν να προσπαθήσουν να αλλάξουν τον κόσμο.
«Θα πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι μαζί» είναι η φράση με την οποία πέφτουν οι τίτλοι τέλους της ταινίας, που σου αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και λύπης. Λύπης, για τη συνειδητοποίηση της σημερινής πραγματικότητας που περιγράφεται με αφοπλιστικό ρεαλισμό μέσα από το σενάριο των μαθητών αλλά και τα σκίτσα των Καραμπεκήρ Ασλή, Μεμέτ Ασλή, Μουσταφά Βολκάν, Νουρή Μελέκ, Ντελή Χουσεϊν Εδά, Ρασήμ Διλέκ και Χασήμ Ετζέμ. Χαράς, για την αισιοδοξία που προσφέρει το πανίσχυρο μήνυμα της ταινίας, για τη δύναμη της συλλογικότητας. Υπεύθυνες καθηγήτριες που επιμελήθηκαν και συνέδραμαν την όλη προσπάθεια οι Άρτεμις Αρχοντογιώργη, Μαρία Γκουμπίλη και Σοφία Κιόρογλου που εργάστηκαν από κοινού, με την πολύτιμη βοήθεια της φωτογράφου Χαράς Βαρσαμίδου.