Τσίπρας: Πιστεύετε ότι το όνομα είναι η ψυχή μας. Η ιστορία μας είναι η ψυχή μας και την παίρνουμε πίσω

Επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη, εξαπέλυσε στο ξεκίνημα της ομιλίας του, στην Βουλή, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, για το γεγονός ότι δεν καταδίκασε τις επιθέσεις σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.  Ακραίοι βρίσκονται τώρα έξω από τα σπίτια δύο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για να τους τρομοκρατήσουν, είπε χαρακτηριστικά, ξεκινώντας την ομιλία του ο πρωθυπουργός.

Μιλήσατε πάνω από μια ώρα για άλλη μια φορά με έναν λόγο προσβλητικό και απαξιωτικό στους βουλευτές και την κυβέρνηση για ένα κρίσιμο θέμα. Με έναν λόγο διχαστικό που θα έλεγε κανείς ότι δίνει δυνατότητα σε ακραίους της χώρας να προσβάλουν τους βουλευτές. Εμείς στην στρατηγική της έντασης δεν θα σας ακολουθήσουμε.

Δεν μπορώ να μην ξεκινήσω λέγοντας ότι όλες αυτές τις ημέρες τόσο στο κοινοβουλίο όσο και στον δημόσιο λόγο έχουμε γίνει μάρτυρες ακραίας ρητορικής και στοχοποίησης προσώπων. Μάρτυρες τακτικής εκφοβισμού και κατατρομοκράτησης βουλευτών.

Στην αρχή με μηνύματα ακολούθως με αφίσες στην συνέχεια μάρτυρες ταγμάτων εφόδων που προσπάθησαν να μπουν στην Βουλή και τελευταίες ημέρες μάρτυρες εμπρηστών. Αυτή την ώρα έξω από το σπίτι δύο βουλευτών ομάδες τραμπούκων βρίσκονται για να τρομοκρατήσουν βουλευτές

Μιλήσατε πάνω από μια ώρα και δυστυχώς δεν βρήκατε μια λέξη για να καταδικάσετε το κλίμα τρομοκράτησης του ελληνικού κοινοβουλίου.

Σε αντίθεση με τον Δένδια που όρθωσε ανάστημα απέναντι στους τραμπούκους. Δεν βρήκατε ούτε μια λέξη. Αυτό που επιχειρήσατε ήταν για άλλη μια φορά να απευθυνθείτε με έναν λόγο πολλές φορές ακραίο και άλλοτε συναισθηματικό στοχοποίησης αυτών που έχουν διαφορετική άποψη για ένα κρίσιμο εθνικό θέμα.

Μετά από σχεδόν 30 χρόνια αδράνειας και απανωτών εθνικών υποχωρήσεων σε ένα κρίσιμο εθνικό θέμα Και μετά από έναν ολόκληρο χρόνο διαπραγματεύσεων, συζητήσεων και εξαντλητικού διαλόγου, φτάνουμε στο τέλος μιας δύσκολης και επίπονης και ιστορικής διαδικασίας. Δεν ήρθα για να αναμετρηθώ με τους πολιτικούς μου αντιπάλους. Έχω έρθει για να αναμετρηθώ με την ιστορική ευθύνη που έχει ο καθένας από τους 300 της εθνικής αντιπροσωπείας που δεν εκβιάζονται και δεν τρομοκρατούνται.

Οφείλουμε να πούμε αλήθειες που δεν ξεκινάνε από το τι έγινε χθες και προχθές και ένα χρόνο τώρα.

Και ακoλουθώντας την προτροπή του εθνικού μας ποιητή, του Διονυσίου Σολωμού, ότι «το έθνος μας πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθές», θα προσπαθήσω να παρουσιάσω την αλήθεια στους βουλευτές αλλά και στον ελληνικό λαό για ένα μείζον εθνικό πρόβλημα και για τα οφέλη της επίλυσής του.

Με επιχειρήματα, με νηφαλιότητα, με ψυχραιμία. Χωρίς κραυγές, χωρίς συνθήματα, χωρίς να προσπαθώ να κινητοποιήσω το συναίσθημα, το θυμικό ή φοβικά αντανακλαστικά.

Σας άκουσα τι είπατε λες και το μεγάλο θέμα μας μες τους γείτονες είναι η γλώσσα. Αν ρωτήσεις τους ανθρώπους που πήγαν στα συλλαλητήρια θα σας έλεγαν ότι το μεγάλο πρόβλημα είναι το όνομα και όχι η γλώσσα και το citizenship

Αυτό καταδεικνύει την ένδεια των επιχειρημάτων σας. Αδυνατείτε να βρείτε έστω και ένα θολό σημείο. Ήρθατε εδώ να μας πείτε ότι δεν έχουμε εδώ το Σύνταγμα και δεν γνωρίζετε ότι μια σειρά από χώρες όπως οι ΗΠΑ αν κανείς προστρέξει στο επίσημο site για το σύνταγμα της χώρας θα δείτε ότι οι τροποποιήσεις προστίθενται στο τέλος. Τέτοιες ανοησίες μας λέτε.

Γιατί ασχολείστε με δευτερεύοντα; Γιατί έχετε ένδεια επιχειρημάτων.

Η δεξιά πολυκατοικία…

Ένα μεγάλο μέρος της ομιλίας σας το καταναλώσατε στη αντιπαράθεση με τον κ. Καμμένο. Αντιλαμβάνομαι την δυσκολία σας στην δεξιά πολυκατοικία. Αντί να αντιπολιτεύεστε εμένα θα αντιπολιτεύεστε τους άλλους στην δεξιά πολυκατοικία. Καλή τύχη.

Αλήθειες και συνθήματα

Τονίζοντας ότι θα μιλήσει για την αλήθεια και ότι θα αποφύγει τα συνθήματα, ο κ. Τσίπρας συνέχισε:«Και η αλήθεια είναι ότι η διαφορά μας με τους βόρειους γείτονές μας για την ονομασία τους ταλαιπώρησε τη χώρα, τους γείτονες μας, τα Βαλκάνια, την διεθνή κοινότητα για τρεις δεκαετίες.

Και μας στέρησε όλα αυτά τα χρόνια κρίσιμο διπλωματικό κεφάλαιο, που μας απέσπασε, αρκετές φορές, από τους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα και οι οποίοι μην γελιόμαστε δεν βρίσκονται στα Βόρεια αλλά στα Ανατολικά σύνορα μας. Η αλήθεια είναι ότι η αδράνεια αυτή είχε ως αποτέλεσμα τις διαρκείς υποχωρήσεις από την ελληνική πλευρά.

Και εν τέλει την αναγνώριση των γειτόνων μας με τη Συνταγματική τους ονομασία από περισσότερες από 130 χώρες όλου του κόσμου, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα. Το ξέρετε αυτό.

Δημιουργώντας την εικόνα μιας χώρας φοβικής και χωρίς εθνική αυτοπεποίθηση απέναντι στο μεγαλείο της ιστορίας της αλλά και τη σύγχρονη δυναμική της.

Αποκορύφωμα αυτού του παροξυσμού υπήρξε η μαξιμαλιστική θέση που συμφωνήθηκε, πλην ΚΚΕ, στη περίφημο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών το 1992, περί μη χρήσης του όρου Μακεδονία ή παράγωγού του από τη γειτονική χώρα.

Η αλήθεια όμως επίσης είναι ότι αυτή η θέση, ενώ για πολλά χρόνια έτρεφε τις φαντασιώσεις αρκετών, ουδέποτε εφαρμόστηκε από οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Και αναφέρομαι στις διπλωματικές διεργασίες και τα ονόματα που όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις διαπραγματεύθηκαν τα επόμενα χρόνια.

Η αλήθεια επίσης είναι ότι τον όρο Μακεδονία στην ονομασία των γειτόνων μας, προφανώς δεν τον απεδέχθη πρώτος ο κ. Κοτζιάς κι εγώ. Αλλά ο κ. Σαμαράς, ο πρώτος μακεδονομάχος που έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στον κοινοτικό κανονισμό 3567 για εμπορικές Συμφωνίες, στις 2 Δεκέμβρη του 1991 με τον οποίο για πρώτη φορά αναγνωριζόταν Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Και ας μας λέει σήμερα ότι ήταν «άλλη μια εμπορική συμφωνία σαν οποιαδήποτε άλλη». Και ότι στο Συμβούλιο της 16ης Δεκεμβρίου, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, «υποχώρησε στις πιέσεις», «τα έκανε μούσκεμα» και δεν ζήτησε οριστική λύση του θέματος με αντάλλαγμα την αναγνώριση της Κροατίας όπου μπορούσε να ασκήσει βέτο η Ελλάδα.

Και βέβαια, μετά, επένδυσε στην κινητοποίηση του κόσμου κατά της σύνθετης ονομασίας που υπερασπίζονταν τότε η κυβέρνηση προκειμένου να ρίξει την Κυβέρνηση που συμμετείχε και να κάνει πολιτική καριέρα.

Η αλήθεια επίσης είναι ότι η Ελλάδα ήταν αυτή που πρώτη πρότεινε τη σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη το 1993.

Η αλήθεια επίσης είναι ότι τον όρο Μακεδονία τον αποδεχτήκαμε έστω και ως προσωρινό όνομα, που κράτησε όμως 25 χρόνια, με τη λεγόμενη ενδιάμεση Συμφωνία, που συνήφθει μόλις 3 χρόνια μετά, από τη κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, το 1995. Όπου αποδεχθήκαμε τι; Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Και από δειλία να αναμετρηθούμε με την αλήθεια, ως έθνος και ως πολιτικό σύστημα, εφεύραμε την φαεινή αυτή ιδέα όταν όλοι αναφερόμαστε σε αυτή τη χώρα να λέμε μόνο τα αρχικά. Ποτέ να μη το λέμε ολόκληρο: ΠΓΔΜ ή FYROM. Λες και το Μ δεν ήταν η λέξη Μακεδονία αλλά κάτι άλλο. Και τους ανθρώπους δεν τους λέγαμε πΔΓΜιανούς ή FYROMιανούς αλλά Σκοπιανούς.

Η αλήθεια επίσης είναι ότι ειδικά μετά την αναγνώριση της γειτονικής χώρας από τις ΗΠΑ το 2004, επιδεινώθηκε σημαντικά η διαπραγματευτική θέση της χώρας μας. Στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, άρχισε να φαίνεται η Ελλάδα μέρος του προβλήματος για την αστάθεια στη περιοχή. Κι εμείς είχαμα θέμα γι’ αυτό.

Και έτσι φτάσαμε σιγά – σιγά στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ που διαπραγματεύτηκαν με την εθνική γραμμή που αποκρυσταλώθηκε με την κυβέρνηση Καραμανλή, με την σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων.

Μια θέση που την υποστήριξαν όλες οι κυβερνήσεις τουλάχιστον από το 2007 ως σήμερα. Μια θέση που την αναγγείλατε δεκάδες φορές σε προγραμματικές δηλώσεις και σε διεθνή φόρα. Έτσι είναι.

Η αλήθεια επίσης είναι ότι ειδικά μετά την αναγνώριση της γειτονικής χώρας από τις ΗΠΑ το 2004, επιδεινώθηκε σημαντικά η διαπραγματευτική θέση της χώρας μας.

Στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, άρχισε να φαίνεται η Ελλάδα μέρος του προβλήματος για την αστάθεια στη περιοχή. Κι εμείς είχαμε θέμα γι’ αυτό. Και έτσι φτάσαμε σιγά – σιγά στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ που διαπραγματεύτηκαν με την εθνική γραμμή που αποκρυσταλώθηκε με την κυβέρνηση Καραμανλή, με την σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων.

Μια θέση που την υποστήριξαν όλες οι κυβερνήσεις τουλάχιστον από το 2007 ως σήμερα. Μια θέση που την αναγγείλατε δεκάδες φορές σε προγραμματικές δηλώσεις και σε διεθνή φόρα. Έτσι είναι. Ακόμα κι η κυβέρνηση Σαμαρά. Και ο κ. Αβραμόπουλος. Αυτή είναι η σταθερότητα που σας διακρίνει κύριοι της ΝΔ».

Το πρόβλημά σας είμαι εγώ…

Το βασικό σας πρόβλημα δεν είναι η Συμφωνία.

Το βασικό σας πρόβλημα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το βασικό σας πρόβλημα είμαι εγώ.

Αυτή είναι η αλήθεια.

Το βασικό σας πρόβλημα είναι ότι την επωφελή Συμφωνία τη φέρνουν αυτοί που εσείς δεν αναγνωρίζετε παρά ως προσωρινούς ένοικους της εξουσίας.

Ενώ θεωρείτε τους εαυτούς ως μόνιμους ιδιοκτήτες.

Αυτό είναι το θέμα σας.

O,τι και να φέρναμε την ίδια υποκριτική στάση θα είχατε.
Θα σας θυμίσω μόνο πόσο υποκριτική ήταν η στάση της ΝΔ και του κου Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης.

Όταν εκκινούσε αυτή η διαδικασία ένα χρόνο περίπου πριν ο κύριος Μητσοτάκης είχε δηλώσει ότι στηρίζει την επιδίωξη για επίτευξη συμφωνίας με σύνθετη ονομασία που θα ισχύει erga omnes.

Είχε την εντύπωση ότι δε θα το καταφέρναμε.

Όταν είδε ότι το πετυχαίνουμε,

Έθεσε ως απαράβατο όρο να κατοχυρωθεί αυτή και με αναθεώρηση της συνταγματικής ονομασίας.

Όταν είδε ότι πετυχαίνουμε και αυτό, όπως επιδιώκαμε από την αρχή, συμπλήρωσε τη γραμμή της ΝΔ με μια ακόμη προϋπόθεση.

Να ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση πριν από την κύρωση της συμφωνίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Θεωρούσε ότι θα περνούσαμε κάτω από τον πήχη που μας έβαλε.

Έστελνε μάλιστα την κυρία Σπυράκη για μυστικά ραντεβού με τον κο Ζάεφ για να υπονομεύσει τη Συμφωνία και να δεσμευτεί για λύση όταν γίνει ο ίδιος Πρωθυπουργός.

Τρομάρα σας, έτσι νομίζετε ότι θα γίνεται ποτέ πρωθυπουργός, κοροϊδεύοντας το κόσμο.

Και όταν αποδείχθηκε ότι και αυτές οι ελπίδες αποδείχτηκαν φρούδες.

Όταν πετύχαμε δηλαδή να γίνουν αποδεκτές όλες οι καίριες και κομβικές διαπραγματευτικές μας θέσεις.

Τότε άρχισε να μιλά για εκχώρηση γλώσσας και εθνότητας.

Και όταν οι ίδιοι οι γείτονές μας διευκρίνισαν στη ρηματική διακοίνωση ότι η Συμφωνία δεν αναγνωρίζει εθνότητα αλλά ιθαγένεια και η γλώσσα τους είναι Σλαβική.

Τότε ανακαλύψατε το οξύμωρο ότι παραχωρούμε λαό.

Καταρχάς η ίδια η λέξη «εκχώρηση», που χρησιμοποιείτε διαρκώς, χωρίς να κατανοείτε τι ακριβώς κάνετε, παραπέμπει σε παραλήρημα μεγαλείου που προφανώς προκύπτει από την εθνικιστική σας στροφή όλο τον τελευταίο χρόνο.

Όμως αυτό ανήκει στη σφαίρα της ψυχανάλυσης και σίγουρα δεν επιδιώκω να αναλάβω το ρόλο του ψυχαναλυτή σας. Δεν μπορείς να εκχωρήσεις κάτι που δεν έχεις και δεν υπάρχει. Μας λέτε ότι εκχωρήσαμε τη γλώσσα. Εμείς μακεδονική γλώσσα δεν είχαμε ποτέ. Ο Μέγας Αλέξανδρος διδάχτηκε από τον Αριστοτέλη και μιλούσε ελληνικά.

Μας λέτε ότι εκχωρήσαμε την γλώσσα αλλά δικές σας κυβερνήσεις το έκαναν αυτό το 1977. Γιατί δεν προβάλατε επιφύλαξη στον διεθνή οργανισμό τυποποίησης γλωσσών και παραδόσατε την συντομογραφία ΜΚ και MKD.

Πιστεύετε ότι το όνομα είναι η ψυχή μας, όμως η ψυχή μας, είναι η ιστορία μας. Η ιστορία μας, είναι η ψυχή μας και την παίρνουμε πίσω. Δεν θα μπορεί πια κανείς να την σφετερίζεται, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο Κώστας Καραμανλής έλεγε με σαφήνεια ότι «Ο όρος Μακεδονία χρησιμοποιήθηκε πάντα για τον καθορισμό μιας ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας βρίσκεται εκτός των συνόρων της ΠΓΔΜ.

Εξ ου και το όνομα θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, αλλά να προηγείται ένα προσδιοριστικό επίθετο προκειμένου να διακρίνεται από την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή. Και είναι σαφές ότι οιαδήποτε σύνθετη ονομασία πρέπει να αντανακλά την γεωγραφική πραγματικότητα. Ποια γεωγραφική πραγματικότητα;

Βέβαια ο κ. Μητσοτάκης σήμερα διαφοροποιήθηκε από τον κ. Σαμαρά, μη του πάρει όλο το κόμμα, του έχει πάρει μόνο τα 2/3 και είπε ότι ποτέ δεν μονοπώλησε το σύνολο της Μακεδονίας η Ελλάδα. Η αλήθεια επίσης είναι ότι το 2008 στο Βουκουρέστι η κυβέρνηση Καραμανλή, χωρίς να ασκήσει βέτο όπως φημολογείται, προσπάθησε και κατάφερε να αποσπάσει τη συναίνεση των εταίρων στο ΝΑΤΟ ώστε να μην ενταχθεί η γειτονική χώρα με τη προσωρινή της ονομασία, της ενδιάμεσης συμφωνίας, μέχρις ότου υπάρξει αμοιβαία αποδεχτή λύση στη βάση της σύνθετης ονομασίας.

Και αυτό ήταν πράγματι μια επιτυχία, στο βαθμό που η ίδια η ενδιάμεση Συμφωνία προέβλεπε ότι η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να ασκήσει βέτο στην ένταξη της γειτονικής χώρας με τη προσωρινή ονομασία. Ωστόσο, επίσης η αλήθεια είναι ότι ο χειρισμός αυτής της επιτυχίας αργότερα από την ίδια κυβέρνηση που το πέτυχε αλλά και από τις επόμενες, υπήρξε καταστροφικός.

Διότι η ίδια η κυβέρνηση και στελέχη της με δημόσιες δηλώσεις τους, πανηγύριζαν, πάλι προς θρέψη της διαρκώς παραπλανημένης κοινής γνώμης που είχε μείνει ακόμη στο 1992, πανηγύριζαν ότι η Ελλάδα έβαλε βέτο στο Βουκουρέστι. Και έτσι ήρθε το 2011 η δυσμενής απόφαση για την Ελλάδα του Δικαστηρίου του ΟΗΕ, που αναφερόταν σε παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας του 1995, κατά τη Σύνοδο του Βουκουρεστίου.

Περαιτέρω, η αλήθεια είναι ότι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε επανειλημμένως προτείνει την έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. Αλλά με αυτά τα ευνοϊκά για την ίδια δεδομένα, για την πΓΔΜ, η γειτονική χώρα, ουδέποτε είχε συζητήσει καν την αλλαγή του ονόματός της έναντι όλων, erga omnes δηλαδή και σε όλες τις διαπραγματεύσεις στο διεθνές κι ευρωπαϊκό πλαίσιο, προσέρχονταν αποδεχόμενοι μόνον τη διπλή ονομασία. Δηλαδή την συνταγματική της ονομασία στο εσωτερικό που την είχαν αναγνωρίσει όλες οι σημαντικές χώρες και βεβαίως μία για την Ελλάδα και άλλη για τον υπόλοιπο κόσμο.

Και βεβαίως ουδέποτε υπήρξε οποιαδήποτε συζήτηση για αλλαγή του Συντάγματός της. Αυτή είναι η αλήθεια για το τι έγινε από το 1992 κι έπειτα…

Τι πετύχαμε εμείς…

Φτάνοντας στο σήμερα ο κ. Τσίπρας είπε: «Έρχεται λοιπόν η δική μας κυβέρνηση. Κινείται απολύτως πάνω στην εθνική γραμμή που έχει η χώρα από το 2007 και τι καταφέρνει. Βρίσκουμε την ευκαιρία μιας και αλλάζει η κυβέρνηση στα Σκόπια και φεύγει το εθνικιστικό VMRO του Γκρούεφσκι.

Πετύχαμε: Σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό.Δηλαδή υποχρεώσαμε τους γείτονες μας να αλλάξουν το Συνταγματικό τους όνομα με το οποίο τους έχουν ήδη αναγνωρίσει περισσότερες από 140 χώρες.

Και από Δημοκρατία της Μακεδονίας σκέτο, να το κάνουμε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας». Ώστε αύριο τα παιδιά όταν ανοίγουν το ίντερνετ και πατούν το λήμμα Μακεδονία, να βγαίνει ο Λευκός Πύργος, όχι τα Σκόπια!

Και έναντι όλων και για κάθε χρήση. Τούτο σημαίνει ότι η χρήση αυτή δεν θα χρησιμοποιείται μόνο στις διεθνείς σχέσεις της χώρας με άλλες χώρες και με διεθνείς οργανισμούς αλλά θα αφορά και το εσωτερικό της χώρας. Αλλάζουν το Σύνταγμά τους, τις πινακίδες τους.

Ευθυγραμμίζουν μάλιστα το σύνταγμα τους με το Ελληνικό σύνταγμα στις σχετικές διατάξεις περί διασποράς.

Και πέραν της Συνταγματικής αναθεώρησης, στην ίδια τη Συμφωνία, οι γείτονές μας δεσμεύονται να μην υποκινούν οποιεσδήποτε πράξεις μη φιλικού χαρακτήρα κατά της χώρας μας. Δεσμεύονται να μην προβαίνουν σε αλυτρωτικές δηλώσεις.

Δεσμεύονται να μην υιοθετούν τέτοιου είδους δηλώσεις από όποιον φέρεται να δρα για το συμφέρον τους. Δεσμεύονται να σέβονται τα υφιστάμενα σύνορα.

Δεσμεύονται με δυο λόγια να εγκαταλείψουν κάθε είδους αλυτρωτική ρητορική, κάθε είδους αλυτρωτικές δράσεις από οποιονδήποτε κι αν αυτές προέρχονται.

Αυτό που σας έλεγα πιο πριν. Οι γείτονες δεν μπορούν να έχουν «Αεροδρόμιο Μακεδονία», ούτε «Πανεπιστήμιο Μακεδονία». Η Ελλάδα μπορεί!

Η χρήση του όρου «Μακεδονία» και «μακεδονικός» σε σχέση με κρατικές δομές και όργανα του κράτους επιφυλάσσεται αποκλειστικά και μόνο για την Ελλάδα.

Κατοχυρώνεται η ελληνική παράδοση και η ιστορική κληρονομιά της Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας με τον πιο σαφή και νομικά δεσμευτικό τρόπο. Η ιστορία μας είναι η ψυχή μας και την παίρνουμε πίσω. Δεν θα μπορεί κανείς πια να την σφετερίζεται.

Ευθύνες στην αντιπολίτευση

Και μετά από όλα αυτά έρχεται η αντιπολίτευση και ιδίως τα κόμματα που είχαν ευθύνη για όλα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια, Και λέτε ότι η Συμφωνία δεν είναι επωφελής για τα εθνικά συμφέροντα.

Μα αν αυτή η συμφωνία που καλύπτει πλήρως όλες τις εθνικές κόκκινες γραμμές που εσείς τοποθετήσατε… Που αποτρέπει επιπλέον σημαντικούς κινδύνους που εσείς ουδέποτε καταφέρατε στις διαπραγματεύσεις σας να διασφαλίστε όπως το ζήτημα να εγερθεί θέμα μειονότητας.

Αν αυτή η συμφωνία, λέτε, είναι εθνικά επιζήμια, τότε η εθνική γραμμή και στρατηγική που εσείς οικοδομήσατε τόσα χρόνια ήταν εθνικά επιζήμια.

Η άρνηση και καταψήφιση αυτής της Συμφωνίας από τα κόμματα και τα πολιτικά πρόσωπα που κυβέρνησαν τη χώρα από το 90 και μετά αποτελεί μια πρωτοφανή ακύρωση και αυτοϋπονόμευση των δικών τους πολιτικών δηλώσεων και πεπραγμένων. Και αυτή είναι μια στάση πολιτικής υποκρισίας με κεφαλαίο Υ.

Θεωρώ ότι το βασικό σας πρόβλημα κ. Μητσοτάκη, κυρία Γεννηματά δεν είναι η Συμφωνία. Το βασικό σας πρόβλημα είναι ότι τη φέρνω εγώ ως πρωθυπουργός, ο Κοτζιάς ως υπουργός, ότι εσείς κάνετε αυτό που μας κατηγορείτε. Και το κάνετε γιατί φέρνουν τη Συμφωνία αυτοί που θεωρείτε ως ενοίκους της εξουσίας ενώ θεωρείτε εαυτούς ως ιδιοκτήτες.

Θα σας θυμίσω μόνο πόσο υποκριτική ήταν η στάση της ΝΔ και του κου Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης. Όταν εκκινούσε αυτή η διαδικασία ένα χρόνο περίπου πριν ο κύριος Μητσοτάκης είχε δηλώσει ότι στηρίζει την επιδίωξη για επίτευξη συμφωνίας με σύνθετη ονομασία που θα ισχύει erga omnes.

Είχε την εντύπωση ότι δε θα το καταφέρναμε. Όταν είδε ότι το πετυχαίνουμε, Έθεσε ως απαράβατο όρο να κατοχυρωθεί αυτή και με αναθεώρηση της συνταγματικής ονομασίας.

Όταν είδε ότι πετυχαίνουμε και αυτό, όπως επιδιώκαμε από την αρχή, συμπλήρωσε τη γραμμή της ΝΔ με μια ακόμη προϋπόθεση. Να ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση πριν από την κύρωση της συμφωνίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Θεωρούσε ότι θα περνούσαμε κάτω από τον πήχη που μας έβαλε. Ήταν τότε που στέλνατε την κυρία Σπυράκη να συναντά σε κρυφά καφέ τον κ. Ζάεφ να λέει μην πας με αυτούς, θα αλλάξουν τα πράγματα!

Όταν διαπιστώσατε ότι οι θέσεις μας έχουν πραγματοποιηθεί, μιλάτε για εθνότητα. Και φτάσατε να μας πείτε ότι ανακαλύψατε ότι δεν εκχωρούμε μόνο γλώσσα και εθνότητα, αλλά εκχωρούμε και λαό. Τρομάρα σας, έτσι νομίζετε ότι θα γίνετε ποτέ πρωθυπουργός, κοροϊδεύοντας το κόσμο.

Τότε ανακαλύψατε το οξύμωρο ότι παραχωρούμε λαό… Καταρχάς η ίδια η λέξη «εκχώρηση», που χρησιμοποιείτε διαρκώς, χωρίς να κατανοείτε τι ακριβώς κάνετε, παραπέμπει σε παραλήρημα μεγαλείου που προφανώς προκύπτει από την εθνικιστική σας στροφή όλο τον τελευταίο χρόνο.

Όμως αυτό ανήκει στη σφαίρα της ψυχανάλυσης και σίγουρα δεν επιδιώκω να αναλάβω το ρόλο του ψυχαναλυτή σας. Σε ότι αφορά το θέμα της γλώσσας νομίζω ότι όλοι θα αποδεχόσασταν το προφανές ότι δηλαδή δεν μπορείς να αναγνωρίσεις κάτι που είναι ήδη αναγνωρισμένο.

Και πλέον όλοι γνωρίζουν, αν και πολλοί κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν, ότι η μακεδονική γλώσσα έχει αναγνωριστεί από την Ελλάδα ήδη κατά την Τρίτη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων που έλαβε χώρα στην Αθήνα το 1977.

Η αναφορά στον Αβέρωφ

Ο Ευάγγελος Αβέρωφ δήλωνε ήδη από το 1959 και μάλιστα με την ιδιότητα του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας τα εξής: «Πρώτον εις την ελληνικήν Μακεδονία δεν ομιλείται η μακεδονική γλώσσα η οποία ομιλείται εις τα Σκόπια και έχει και γραμματικήν και συντακτικόν, ομιλείται ένα τοπικόν ιδίωμα το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την μακεδονικήν γλώσσαν.»

Αυτή η δήλωση είναι πραγματικά αποκαλυπτική. Κατεδαφίζει με μια και μόνη κίνηση όλες τις αντιεπιστημονικές, πατριδοκάπηλες ανοησίες που έχουν κατατεθεί το τελευταίο διάστημα στην δημόσια συζήτηση:

Αφενός ο Αβέρωφ, με την ιδιότητα του Υπουργού Εξωτερικών, αναγνωρίζει το προφανές: ότι δηλαδή εκτός από την ελληνική Μακεδονία υπάρχει και άλλη Μακεδονία που δεν είναι ελληνική. Διαφορετικά δεν θα χρειαζόταν ο σχετικός προσδιορισμός.

Αφετέρου αναγνωρίζει την ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας, με γραμματική και συντακτικό, και απαντά με σαφήνεια και σε όλους εκείνους τους υποτιθέμενους λόγιους και γλωσσολόγους που προσπαθούν να πείσουν ότι μια γλώσσα δεν είναι γλώσσα, στέλνοντας στον κάλαθο των αχρήστων και την επιστημονική τους αξιοπρέπεια αλλά και τον ορθό λόγο.