Κοινωνική πολιτική σε βάρος των επιχειρήσεων ασκεί η κυβέρνηση - Οι ιδιώτες πληρώνουν τις…παροχές!

Με τρεις αποφάσεις τους που δημοσιεύτηκαν σε συνεχόμενα ΦΕΚ της 12ης Σεπτεμβρίου οι επικεφαλής του υπουργείου Υγείας Ανδρέας Ξανθός και Παύλος Πολάκης , με τη συνεργασία του υφυπουργού Κοινωνικής Αλληλεγγύης Τάσου Πετρόπουλου, ασκούν κοινωνική πολιτική σε βάρος της φαρμακοβιομηχανίας και ιδιωτών παρόχων υγείας.

Οι υπουργοί προσφέρουν φάρμακα και διαγνωστικές υπηρεσίες σε καρκινοπαθείς και αναφέρουν ρητά ότι το κόστος τους θα το επωμιστεί ο ιδιωτικός τομέας μέσω του μηχανισμού αναγκαστικής επιστροφής στον ΕΟΠΥΥ ( γνωστού ως clawback).

Το χαράτσι των «επιστροφών»

Είναι γνωστή η τακτική των κυβερνήσεων να μεταφέρουν στη φαρμακοβιομηχανία και τους ιδιώτες παρόχους υγείας το κόστος από τις υπερβάσεις του προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ. Από το 2012 έως το 2018 η φαρμακοβιομηχανία αναγκάστηκε να επιδοτήσουν το δημόσιο με 5,1 δις. ευρώ, με τη μορφή υποχρεωτικών επιστροφών (clawback και rebate), που αφορούν σε υπερβάσεις στη νοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή δαπάνη!

Επί των ημερών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το καθεστώς αυτό πήρε τη μορφή χιονοστιβάδας. Για το 2018 υπολογίζεται ότι μόνο οι φαρμακευτικές παραγωγικές επιχειρήσεις θα επιστρέψουν στον ΕΟΠΥΥ 1,4 δις. ευρώ, πληρώνοντας τις υπερβάσεις της φαρμακευτικής δαπάνης, την οποία είναι ανίκανο να συγκρατήσει το δημόσιο.
Η εξωνοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ έχει καθοριστεί σε 1,945 δις. ευρώ κατ’ έτος. Η στρεβλή πολιτική φαρμάκου που εφαρμόζεται – η οποία, εκτός των άλλων, δεν μπορεί να ελέγξει και τη συνταγογράφηση – οδηγεί σε υπερκατανάλωση φαρμάκων, κυρίως ακριβών εισαγόμενων. Την υπέρβαση από τον κλειστό προϋπολογισμό των 1.945 δισ. καλούνται να πληρώσουν οι φαρμακοβιομηχανίες, ως χαράτσι, μιας πολιτικής για την οποία δεν ευθύνονται.

Το χαράτσι αυτό έχει τρείς πρωτοτυπίες:

Η πρώτη αφορά τον άδικο επιμερισμό του. Καλούνται όλοι οι παραγωγοί και οι εισαγωγείς να πληρώσουν πέναλτι, ως ποσοστό επί του τζίρου τους, ανεξάρτητα να ευθύνονται με τα φάρμακά τους για τις υπερβάσεις. Οι επιχειρήσεις που κυρίως θίγονται είναι οι ελληνικές, των οποίων τα οικονομικά φάρμακα δεν ξεπερνούν το 20-22% του συνόλου της αγοράς, ενώ καλούνται να πληρώσουν και τις υπερβάσεις που παρατηρούνται στα εισαγόμενα ακριβά φάρμακα!

Η δεύτερη πρωτοτυπία αφορά το γεγονός ότι η φαρμακοβιομηχανία καλείται να καταβάλει clawback επί της… λιανικής τιμής των φαρμάκων, αναλαμβάνοντας το κόστος της υποχρεωτικής επιστροφής πόρων όλου του κυκλώματος παραγωγής και διακίνησης. Εδώ το άδικο πέναλτι γίνεται καταχρηστικό χαράτσι.

Η τρίτη πρωτοτυπία αφορά ότι το γεγονός ότι οι υποχρεωτικές επιστροφές αφορούν και στα οικονομικά γενόσημα. Τα φάρμακα αυτά που αποτελούν την ποιοτική συνεισφορά της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας στη δημόσια περίθαλψη, είναι εξαιρετικά οικονομικά. Περίπου 1500 κωδικοί έχουν λιανική τιμή από ένα έως τρία ευρώ. Με την παρουσία τους στο σύστημα υγείας δημιουργούν σοβαρές εξοικονομήσεις. Αν βγουν από την αγορά, η κατανάλωση θα στραφεί σε ακριβότερες εισαγόμενες θεραπείες. Πουθενά στον κόσμο τα γενόσημα δεν υφίστανται τέτοια ανόητη και αντιοικονομική μεταχείριση.

Οι πρωτοτυπίες δεν σταματούν εδώ. Πέρυσι η κυβέρνηση ενέταξε την κοινωνική πολιτική της για τους ανασφάλιστους στον κλειστό προϋπολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης του 1,945 δισ., παρέχοντας δωρεάν φάρμακα 200 εκατ. ευρώ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για το αντίστοιχο ποσό που θα καταναλωθεί πλέον εκτός προϋπολογισμού, ως αναγκαία περίθαλψη, οι φαρμακοβιομηχανίες θα πληρώσουν…πέναλτι!

πηγή: https://economico.gr