«Τα εργασιακά αποτελούν θέμα ταυτότητας για εμάς και δεν σκοπεύουμε να κάνουμε υποχωρήσεις, Αντιθέτως ξεκινάμε άμεσα την αντιστροφή της γενικευμένης απορρύθμισης της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας», υπογραμμίζει ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος σε συνέντευξη του στην εφημερίδα ‘Επένδυση’ όπου εμφανίζεται ιδιαίτερα αισιόδοξος για την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης επί των εργασιακών ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης.
Ο υπουργός Εργασίας δηλώνει ότι για πρώτη φορά από την αρχή της κρίσης «δεν προσπαθούμε απλώς να αποκρούσουμε αμυντικά τις απαιτήσεις των δανειστών αλλά προωθούμε επιθετικά τις θέσεις μας». Τονίζει ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η επιστροφή της χώρας στο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και ότι ουσιαστικά «αυτό που ζητάμε από τους ευρωπαίους εταίρους μας είναι η αποκατάσταση της ευρωπαϊκής κανονικότητας στη χώρα».
Αναγνωρίζει ότι η διαπραγμάτευση θα είναι σκληρή και μιλά με βεβαιότητα για την έκβαση της, λέγοντας ότι θα συμβεί το ίδιο που έγινε με τις συντάξεις, όταν απομονώσαμε το ΔΝΤ το οποίο αντιδρούσε μέχρι τέλος και βεβαίως έχασε, ως προς «τη μικρή αύξηση των εισφορών που προτείναμε για να μη μειωθούν κατά 30% όλες οι επικουρικές».
Ο κ. Κατρούγκαλος αποκλείει, το ενδεχόμενο κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα και χαρακτηρίζει «ιδεοληπτική» την εμμονή του Ταμείου στις απολύσεις και τις απεργίες. Αναφέρει ότι στις βασικές διεκδικήσεις περιλαμβάνεται η επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων και η επανεξέταση του ζητήματος της ρύθμισης των !00 δόσεων.
Σε ό,τι αφορά τη χρησιμότητα και τη δύναμη των δημοψηφισμάτων στα οποία αναφέρθηκε πρόσφατα ο πρωθυπουργός , ο κ. Κατρούγκαλος αναπτύσσει δύο αντιλήψεις για την πολιτική, όπου: Η μία την θέλει ως εναλλαγή μιας ελίτ στην εξουσία με τον λαό ενεργό μόνο στην εκλογή της και με τη θέσπιση ανεξάρτητων Αρχών για τον αυτοέλεγχο της και η άλλη, με την συνεχώς ενεργή συμμετοχή του λαού στον οποίο η εξουσία θα είναι σε άμεση λογοδοσία με παράλληλη ενίσχυση της Βουλής.
Τέλος για το θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Κατρούγκαλος τονίζει ότι μετά το κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο που προέκυψε από την κατάρρευση του δικομματισμού απαιτείται να ενισχυθεί ο ρυθμιστικός ρόλος του Προέδρου και να νομιμοποιηθεί μάλιστα μέσω της λαϊκής εκλογής του.