Η Ελλάδα το 2015 δοκίμασε την υπομονή μας δηλώνει ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ σε άρθρο του στο Project Syndicate που φέρει τον τίτλο «Η Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σε έναν κόσμο με κρίσεις». Το άρθρο είναι ουσιαστικά ένας απολογισμός των προκλήσεων που αντιμετώπισε η Ε.Ε. κατά το έτος που πέρασε, με τον Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ να αφήνει πλήθος αιχμών για την ελληνική κυβέρνηση όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις, αλλά να είναι υποστηρικτικός ως προς το προσφυγικό.
«Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δοκιμάστηκε σκληρά κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους από την ελληνική κρίση – οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της οποίας συνεχίζουν να γίνονται αισθητές στην ευρωζώνη και στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την αρχή του έτους, οι συνομιλίες για την Ελλάδα δοκίμασαν την υπομονή όλων μας. Πολύς χρόνος και εμπιστοσύνη χάθηκαν. Γέφυρες κόπηκαν. Ειπώθηκαν λέξεις που δεν μπορεί κανείς να τις πάρει εύκολα πίσω. Είδαμε τις δημοκρατίες της Ευρώπης να τίθενται η μία αντιμέτωπη στην άλλη» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος της Κομισιόν.
Σύμφωνα πάντα με τον Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ το 2015 «συλλογικά η Ευρώπη κοίταζε την άβυσσο. Και μόνο όταν βρεθήκαμε στο χείλος ήμασταν σε θέση να κάνουν ένα βήμα πίσω. Στο τέλος, τα κράτη μέλη της Ε.Ε. στήριξαν την Ελλάδα, έγιναν δεσμεύσεις, οι οποίες εφαρμόζονται και τηρούνται, και ένα νέο πρόγραμμα είναι τώρα σε εφαρμογή» και προσθέτει ότι «η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη επικράτησε, και η εμπιστοσύνη έχει αρχίσει να ανακάμπτει. Το κλειδί θα είναι πλέον η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξακολουθεί να υποστηρίζει την πλευρά της Ελλάδας με μια Υπηρεσία Υποστήριξης των Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων, καθώς και με την παροχή τεχνικής βοήθειας σε κάθε βήμα αυτού που εξακολουθεί να είναι ένα μακρύ ταξίδι» διαμηνύει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής».
«Την ίδια στιγμή, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη συνεχίζει να δοκιμάζεται από την κρίση των προσφύγων» σημειώνει ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, αφήνοντας να διαφανεί η δυσαρέσκειά του για τη στάση ορισμένων κρατών – μελών.
Ο Πρόεδρος της Κομισιόν υπογραμμίζει ότι «σε κάθε Σύνοδο Κορυφής, οι ηγέτες λένε ότι θα στείλουν συνοριοφύλακες για να βοηθήσουν την Ελλάδα να προστατεύσει τα εξωτερικά μας σύνορα, ή οικονομική βοήθεια για να βοηθήσουμε τους γείτονές μας στην Ιορδανία, το Λίβανο, την Τουρκία για την αντιμετώπιση του μεγάλου αριθμού των προσφύγων εκεί. Κάθε φορά, οι εβδομάδες περνούν με τους στόχους να μην επιτυγχάνονται και τις δεσμεύσεις ανεκπλήρωτες. Αντ’ αυτού, παρατηρούμε ένα κουραστικό παιχνίδι επίρριψης ευθυνών που θέτει τα κράτη μέλη της Ε.Ε. το ένα εναντίον του άλλου ένας αγώνας προς τον πάτο κατά την οποία οι εθνικές κυβερνήσεις υποβαθμίζουν τα συστήματα ασύλου τους, ώστε να καταστούν λιγότερο ελκυστικές από εκείνες της χώρας της διπλανής πόρτας και πολιτικοί από αριστερά μέχρι τα δεξιά να θρέφουν έναν λαϊκισμό που φέρνει που φέρνει μόνο θυμό, όχι λύσεις» και καταλήγει λέγοντας ότι «συλλογικά, είμαστε πιο δυνατοί από τις προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη πρέπει να υπερισχύσει… Μαζί, θα ενωθούμε απέναντι σε αυτό που προσπαθεί να μας χωρίσει. Εμείς θα επιμείνουμε στο 2016. Και θα ευδοκιμήσουμε».