Ζητά έκτακτο συνέδριο για την εκλογή προέδρου από τη βάση – «Κάποιοι καρπώνονται αδιάντροπα το έργο του ΠΑΣΟΚ, και όλοι μαζί το απαξιώνουν» – Αγεφύρωτο πλέον το χάσμα με Βενιζέλο – «Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ένα εγερτήριο, πολιτικό-δημοκρατικό ΣΟΚ για να ανανήψει» – «Οι διεργασίες που συντελούνται σήμερα στο Κίνημα, ελάχιστη σχέση έχουν με την κοινωνία και τις ανάγκες της»
Οριστικοποιείται το χάσμα στο ΠΑΣΟΚ ανάμεσα στον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Γιώργο Παπανδρέου, μετά την επιστολή που έστειλε ο δεύτερος στον πρόεδρο του Κινήματος, αποστασιοποιούμενος ολοκληρωτικά και κάθετα από την πορεία που έχει χαράξει ο νυν αρχηγός.
Ο κ. Παπανδρέου ζητά να γίνει έκτακτο συνέδριο και να υπάρξει εκλογή προέδρου από τη βάση, ενώ αφήνει να διαφανεί ξεκάθαρα ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις εθνικές εκλογές με το σχήμα της Δημοκρατικής Παράταξης, που συγκροτεί ο κ. Βενιζέλος, καθώς διαφωνεί με την επιλογή αυτή.
Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:
Η πρότασή μου, αφορά στην πορεία και το μέλλον του ΠΑΣΟΚ ως πολιτικού φορέα που έχει ταυτιστεί με τους αγώνες του Ελληνικού λαού, για τη Δημοκρατία και την Αλλαγή του τόπου – και τα τελευταία χρόνια, με την ανάληψη του βάρους για την αντιμετώπιση της κρίσης, που σε κάθε περίπτωση δεν του αναλογούσε.
Στις δημόσιες παρεμβάσεις μου έχω διατυπώσει επανειλημμένα τις απόψεις μου για τα ζητήματα που αφορούν το Κίνημά μας. Και εδώ και πολύ καιρό, έχω εκφράσει με παρρησία τις θέσεις μου, τόσο για το τι χρειάζεται το Κίνημά μας στην πορεία του προς το μέλλον, όσο και τις ενστάσεις και διαφωνίες μου για τις οβιδιακές μεταμορφώσεις που επιχειρούνται κατά καιρούς στο Κίνημα.
Ωστόσο, στις κρίσιμες στιγμές που διέρχεται το Κίνημά μας, αισθάνομαι την ανάγκη να απευθυνθώ και σε κάθε μέλος και φίλο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται πραγματικά για την πορεία του τόπου, κοινοποιώντας τις σκέψεις μου και την πρότασή μου γραπτώς, μακριά από ενδιάμεσους και ψιθύρους.
Με απόλυτη καθαρότητα, με απόλυτη διαφάνεια.
Όπως έκανα πάντα.
Ως εκ τούτου, θέλω να είμαι σαφής και συνοπτικός:
1. Οι όποιες διεργασίες συντελούνται σήμερα στο Κίνημα, ελάχιστη σχέση έχουν με την κοινωνία και τις ανάγκες της. Η ενασχόληση με το κομματικό «καπέλο», με την ονοματολογία, αλλά και με τις όποιες μεταμορφώσεις του Κινήματος, σκοτώνει την ουσία.
2. Η ουσία είναι η Πολιτική. Η πολιτική είναι θέσεις. Από την ίδρυσή του το ΠΑΣΟΚ και στις καλύτερές του στιγμές, έθετε – και χωρίς φόβο – τα ουσιαστικά διακυβεύματα για τη χώρα. Μπορούσε έτσι και ένωνε πλατιά στρώματα του Ελληνικού λαού που διψούσαν για αλλαγές.
Την περίοδο 2009-2011, το ΠΑΣΟΚ έκανε το πατριωτικό του καθήκον. Μόνο του, χωρίς τη στήριξη καμιάς άλλης πολιτικής δύναμης, για να μην χρεοκοπήσει η χώρα.
Όμως, το διακύβευμα ήταν βαθύτερο. Το φάσμα της χρεοκοπίας προήλθε από τη γιγάντωση ενός μοντέλου πελατειακού καπιταλισμού. Από την υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών και λειτουργιών.
Η διακυβέρνηση της χώρας, με αποκορύφωμα την περίοδο 2004-2009, συνέβαλε ώστε να κυριαρχήσουν αντιλήψεις και πρακτικές, που επέτρεψαν, πόροι και πλούτος του Ελληνισμού, να γίνουν βορά ισχυρών ιδιοτελών συμφερόντων.
Επέτρεψαν, δηλαδή, να σπαταληθούν και εν τέλει να χαθούν, με ζημία για την οικονομική ανάπτυξη, το κοινό καλό και τον Έλληνα πολίτη.
Θεωρώ αυτονόητο ότι, μπροστά σε αυτό το διακύβευμα απαιτούνται θέσεις που να υπηρετούν αρχές και αξίες, θέσεις – και αγωνιστική διάθεση για αυτές – που να ανταποκρίνονται στις δημοκρατικές και σοσιαλιστικές μας ρίζες.
Θέσεις, δηλαδή, που να διασφαλίζουν έμπρακτα το δημόσιο συμφέρον και το συλλογικό καλό, με κοινούς κανόνες για όλους, χωρίς εξαιρέσεις και γκρίζες περιοχές.
Καθαρές θέσεις, συνεχείς πρωτοβουλίες και μάχες για θεσμούς και πρακτικές που να προωθούν την ισονομία, την διαφάνεια, την αξιοκρατία, τη λογοδοσία.
Αυτή και μόνο μπορεί να είναι η βάση για μια βιώσιμη οικονομία και για την εμπέδωση κοινωνικής δικαιοσύνης και δημοκρατικού κράτους δικαίου.
Αυτή είναι η μάχη που πρέπει και αξίζει να δοθεί.
Αυτή η μάχη μπορεί να ενώσει ευρύτατα στρώματα του Ελληνικού λαού.
Και αυτή η μάχη, απαιτεί και Συμμετοχή του κόσμου.
Σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία όσων πονάνε πραγματικά για το ΠΑΣΟΚ και τις αξίες που εξέφρασε, λένε ότι, τα όσα γίνονται στο Κίνημα δεν οδηγούν πουθενά. Κάθε μέρα που συνεχίζονται όλες αυτές οι πρακτικές και οι διαδικασίες, το Κίνημα αιμορραγεί. Μερικοί λένε, μάλιστα, ότι πλέον ψυχορραγεί. Ούτε Θέσεις υπάρχουν, ούτε Συμμετοχή.
Είναι προφανές ότι, τα όποια σχήματα έπονται.
Όποιος δεν το βλέπει, εθελοτυφλεί.
3. Είτε το θέλουμε είτε – κάποιοι – όχι, το ΠΑΣΟΚ υπήρξε η θεσμική έκφραση της Παράταξης, των ευρύτερων δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων τις τελευταίες δεκαετίες. Πρέπει, λοιπόν, να το σεβαστούμε όλοι. Ο σεβασμός αυτός δεν είναι ζήτημα συμβόλων ή ονομάτων. Είναι ζήτημα σεβασμού των αρχών του, και εντέλει, όσων αγωνίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζουν να αγωνίζονται, παλαιότερων και νεότερων, εμάς των ίδιων, αν θέλουμε να πάμε παρακάτω συντεταγμένα και με προοπτική.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.protothema.gr/politics/article/428662/thema-igesias-sto-pasok-thetei-o-giorgos/
