Οι πολιτικοί "χρησμοί" του οικονομικού χάους...

Ακόμη και η Πυθία θα δυσκολευόταν να αποφανθεί επί των καταιγιστικών εξελίξεων που λαμβάνουν χώρα τα τελευταία 24ωρα στο “ελληνικό ζήτημα”, αλλά, ακόμη πιο δύσκολα, θα μπορούσε να ερμηνεύσει τους “χρησμούς” που διαχέονται από τα κοινωνικά δίκτυα μέχρι τους διαδρόμους των Βρυξελλών, με φόντο τις τεράστιες ουρές των συνταξιούχων στις τράπεζες, το “πλαφόν” στις αναλήψεις και το έντονα διχαστικό πολιτικό κλίμα λίγο πριν το δημοψήφισμα. Η διενέργεια του οποίου αποτελεί ήδη ερώτημα από χθες.

Χαρακτηριστική των παραπάνω διαπιστώσεων είναι η δήλωση, μέσω Τwitter, του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, ότι «η νέα κυβερνητική πρόταση για συμφωνία χωρίς ΔΝΤ και με λύση για το χρέος, αλλάζει το τοπίο, τώρα επείγει το «ναι» στην πρόταση, “μέσα” και “έξω”».

Η θέση του ευρωβουλευτή έναντι της πρότασης που κατέθεσε χθες στους δανειστές η ελληνική κυβέρνηση αντανακλά τις έντονες διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο σε σχέση με την τακτική που θα πρέπει να ακολουθηθεί σε επίπεδο ΕΕ, όσο και για την “τύχη” του ίδιου του δημοψηφίσματος. Ως προς το τελευταίο είναι περισσότερο από χαρακτηριστική η χθεσινή αποστροφή του λόγου του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκη, στην ΕΡΤ, όταν, ερωτηθείς σχετικά με το αν υπάρχει ενδεχόμενο η κυβέρνηση να ματαιώσει το δημοψήφισμα απάντησε: «Είναι πολιτικό θέμα, μπορεί να αποφασίσει κάτι διαφορετικό η κυβέρνηση, το κάναμε για να επιτύχουμε συμφωνία».

Δήλωση η οποία παραπέμπει προφανέστατα στην πιθανότητα να αλλάξει η απόφαση για δημοψήφισμα.

Κι όμως. Με αναρτήσεις του στο Τwitter αργότερα υποστήριξε ότι “ΠΟΤΕ δεν ειπώθηκε #ert: “Εισηγήθηκα στον Τσίπρα να αποδεχθεί την πρόταση των θεσμών”, “ΠΟΤΕ δεν ειπώθηκε #ert: “Η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να μη γίνει το δημοψήφισμα” ή “Ανοικτό να ακυρωθεί το δημοψήφισμα”” και ότι “το δημοψήφισμα προκηρύχθηκε για να επιτευχθεί συμφωνία με συγκεκριμένα κριτήρια”!

Η χαοτική, τουλάχιστον, αυτή κατάσταση αναφορικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης “σφραγίστηκε” με την πρόταση που απέστειλε ο πρωθυπουργός και η οποία προβλέπει διετή συμφωνία για δανειακή σύμβαση μέχρι το 2017 με στόχο την πλήρη κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας με ταυτόχρονη αναδιάρθρωση του χρέους. Το ύψος της σύμβασης θα ανέλθει, σύμφωνα με πληροφορίες στα 29,1 δισ. ευρώ, ενώ θα συνοδεύεται από όρους και προϋποθέσεις (conditionalities).

Η ελληνική πλευρά δεν έχει κάνει ακόμη γνωστούς τους όρους της νέας δανειακής σύμβασης, που με βάση τους κανονισμούς του ESM θα πρέπει να συνοδεύεται από πρόγραμμα – μνημόνιο (memorandum of understanding).

Εκτός όμως από μνημόνιο, η πρόταση παραπέμπει, αντικειμενικά, δηλαδή άσχετα από προθέσεις, στην πιθανή συμμετοχή και του ΔΝΤ, παρά τις διαδικτυακές βεβαιότητες του κ. Παπαδημούλη. Αυτό διότι, η πρόταση αναφέρεται στα Άρθρα 12, 13 και 16 της Συνθήκης για την Ίδρυση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ), τα οποία, εκτός από όρους και προϋποθέσεις – δηλαδή μέτρα – προβλέπει (Άρθρο 13, παρ. 7): “Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή -σε συνεργασία με την ΕΚΤ και, εφόσον είναι εφικτό, από κοινού με το ΔΝΤ- επιφορτίζεται με την παρακολούθηση της συμμόρφωσης προς τους όρους που συνοδεύουν τη διευκόλυνση χρηματοπιστωτικής συνδρομής”.

Δηλαδή, όχι μόνο εμπλέκεται και το ΔΝΤ, αλλά προβλέπεται και αξιολόγηση.

Ισως τελικά, η σιβυλλική δήλωση του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ προς τους δημοσιογράφους, ότι στην Αθήνα συμβαίνουν σημαντικά πράγματα “για τα οποία δεν είχατε προετοιμαστεί και δεν είχατε προβλέψει στα άρθρα σας”, να περιγράφει περισσότερο εύστοχα τη μέχρι αυτή τη στιγμή διαμορφωθείσα πραγματικότητα…