"Σωθήκαμε"... Με "αυστηρά τραπεζικά κριτήρια" τα "εγγυημένα δάνεια" της κρίσης - Ανάστατη η αγορά

του Θοδωρή Καλούδη

Ερωτηματικά εγείρονται στην αγορά και κυρίως στους μικρομεσαίους για το εύρος των επιχειρήσεων που θα καλύψουν τα δάνεια κινήσεως (με την εγγύηση του δημοσίου) που προορίζονται να δοθούν “σε όσους πλήττονται από την παρούσα κρίση”, καθώς και το επιτόκιο που θα επιβληθεί στους νέους δανειολήπτες από τις τράπεζες.

Και αυτό γιατί οι πρώτες πληροφορίες που διαρρέουν από τραπεζικούς κύκλους κάνουν λόγο για “αυστηρά τραπεζικά κριτήρια” με τα οποία θα χορηγηθούν τα δάνεια αυτά. Αυτές οι πληροφορίες είναι ακριβώς που δημιουργούν έντονες ανησυχίες σε όσες επιχειρήσεις πλήττονται, πολλές από τις οποίες κινδυνεύουν άμεσα με λουκέτο, φορτώνοντας τους δείκτες ανεργίας.

Θυμίζουμε ότι η χώρα εξασφάλισε από την Κομισιόν “άδεια” εγγυοδοσίας έως 2 δισ. ευρώ προς το τραπεζικό σύστημα, προκειμένου οι τράπεζες να μοχλεύσουν κεφάλαια έως 7 δισ για τη στήριξη της αγοράς.

Το υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων έχει ανακοινώσει ότι: «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με πρωτοφανή ταχύτητα ενέκρινε το αίτημα μας για την δημιουργία Εγγυοδοτικού Ταμείου έως του ποσού των 2.000.000.000 ευρώ, με τα οποία οι τράπεζες άμεσα θα μοχλεύσουν δάνεια Κεφαλαίου Κινήσεως έως 7.000.000.000 ευρώ. Η επανεκκίνηση της Οικονομίας μας εξασφαλίζεται».

Από την πλευρά της η Κομισιόν βεβαίωσε ότι: «Το ελληνικό καθεστώς ύψους 2 δισ. ευρώ που ενέκρινε η Κομισιόν επιτρέπει τη χορήγηση εγγυήσεων δανείων για κεφάλαια κίνησης τα οποία θα βοηθήσουν τις ελληνικές επιχειρήσεις να καλύψουν τις άμεσες ανάγκες τους σε κεφάλαια κίνησης και να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς»

Ζητούμενο η φτηνή χρηματοδότηση

Κύκλοι που γνωρίζουν το Ευρωπαϊκό καθεστώς εγγυοδοτήσεων, αναφέρουν ότι η φιλοσοφία και ο λόγος αυτών των δανείων είναι η ενίσχυση των επιχειρήσεων με εγγυημένη και  φτηνή χρηματοδότηση, λόγω της κατάστασης ανάγκης που επικρατεί στην αγορά. Συνεπώς, λένε, οι όροι αυτού του δανεισμού διέπονται από την Ευρωπαϊκή και κρατική εγγύηση και οφείλουν να ακολουθήσουν διαφορετικές προϋποθέσεις και διαφορετικό κόστος από το συνήθη τραπεζικό δανεισμό – δηλαδή πρέπει να είναι προσαρμοσμένοι στις συνθήκες που επιβάλει η έκτακτη ανάγκη για την οποία και τους προσφέρεται η εγγυοδοσία.

Οι τραπέζικές προθέσεις

Διαρροές, ωστόσο, από συστημικές τράπεζες επιμένουν ότι “προκειμένου να διασφαλίσουν την ποιότητα του ισολογισμού τους”, οι τράπεζες προτίθενται να προβούν σε προσεκτική αξιολόγηση των ισολογισμών όσων επιχειρήσεων αιτηθούν κεφάλαιο κίνησης, μέσω χορήγησης δανείων με κρατική εγγύηση.

Ερωτήσεις…

Και ενώ κανείς δεν αμφισβητεί τη γενική αρχή της “προστασίας των ισολογισμών” των ήδη ταλαιπωρημένων τραπεζών, οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες – όσοι δηλαδή υποτίθεται ότι οφελούνται από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις της Κομισιόν και της κυβέρνησης – θέτουν προς το υπουργείο Ανάπτυξης τις ακόλουθες ερωτήσεις:

• Για κεφάλαιο κινήσεως “καίγονται” σήμερα κυρίως εκείνες οι επιχειρήσεις που έχουν χτυπηθεί από την κρίση -λόγω μεγέθους, “πεσμένου” τζίρου, “αδύναμου” ισολογισμού ή ακόμα και έλλειψης τραπεζικών εγγυήσεων – και δεν πληρούν τα “αυστηρά τραπεζικά κριτήρια” για να λάβουν χρηματοδότηση σωτηρίας. (Αλλιώς θα είχαν “ανοικτές γραμμές”). Αυτές οι επιχειρήσεις δεν καλύπτονται από την ΕυρωπαΊκή και κρατική αλληλεγγύη;
• Αν τα “κριτήρια” των τραπεζών θέτουν ως προϋπόθεση του “εγγυημένου δανεισμού” και εμπράγματες εγγυήσεις, οι πληττόμενοι από τις μη κανονικές συνθήκες καλούνται να δώσουν ό,τι τους έχει απομείνει από τα ασημικά της οικογένειάς τους, από τη δεκαετή κρίση των μνημονίων, για να περισώσουν ό,τι μπορεί να περισωθεί τώρα από τις δουλειές τους;
• Και αν το σπίτι πολλών είναι ήδη δεσμευμένο σε προηγούμενο επιχειρηματικό δανεισμό και δεν έχουν κάτι άλλο να δώσουν;
• Άν έχουν – λόγω της προηγούμενης κρίσης – επιταγές στον Τειρεσία; Άν έχουν χάσει ρυθμίσεις; Αν είναι ήδη “κόκκινοι”;
• Προς τι οι υποσχέσεις για “ανάσα” σε μια αγορά ήδη ταλαιπωρημένη ή βουτηγμένη στα χρέη και τις ρυθμίσεις, προς τι η δημιουργία ελπίδας σε μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες που είναι ήδη στον αναπνευστήρα και τώρα τους ζητούν τα γνωστά μας “αυστηρά τραπεζικά κριτήρια” για να αντιμετωπίσουν μια νέα κρίση απρόσμενη, καθολική, για την όποία δεν είναι υπεύθυνοι;
• Άν η εγγυοδοσία του κράτους και της ΕΕ δεν αφορά την επιβίωση, σε αυτές τις δραματικές συνθήκες, των αδύναμων, των ήδη χτυπημένων από τα μνημόνια, των “μη προνομιούχων” μικροεπιχειρηματιών, τότε ποιούς αφορά; Εκείνους μόνο που τα έχουν καταφέρει; Ή τους μεγάλους και “εισηγμένους”; Μα αυτοί έχουν ή τη δυνατότητα να επιβιώσουν από την κερδοφορία τους ή διαθέτουν όσα “αυστηρά τραπεζικά κριτήρια” χρειάζονται οι τράπεζες.

…ζητούν απαντήσεις

Καλό θα ήταν ο αρμόδιος υπουργός κ. Άδωνις Γεωργιάδης – βιοπαλαιστής μικρομεσαίος και ο ίδιος, άνθρωπος που ξέρει πως βγαίνει το ψωμί στην πιάτσα – να δώσει μερικές κρίσιμες διευκρινήσεις σε μια αγορά που αγωνιά και καίγεται για λύσεις: Ποιούς αφορά η εγγυημένη δανειοδότηση και με τι επιτόκιο. Όσο κι αν σέβονται τις προσπάθειες της κυβέρνησης να τους ανακουφίσει σήμερα, τόσο οι μικρομεσαίοι όσο και οι εργαζόμενοί τους, θέλουν να συνεχίσουν να ζουν από  τη δουλειά τους και όχι να προσδοκούν σε έκτακτα επιδόματα.