Το τρένο πρέπει να φύγει αν είναι να κλείσει επιτέλους η περίφημη αξιολόγηση πριν εμφανιστεί στον ορίζοντα η αποπληρωμή 2,3 δισ. ευρώ από το ελληνικό κράτος στην ΕΚΤ τον Ιούλιο.
Το Βερολίνο όμως μοιάζει αμετακίνητο στη θέση του να μη προωθηθεί μια ρηξικέλευθη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ενώ αντίθετα, το ΔΝΤ επιμένει ότι είναι απαραίτητη. Με άλλα λόγια, το ΔΝΤ αρνείται να μπει στο τρένο υπό τις υφιστάμενες προϋποθέσεις.
Αυτή είναι λίγο-πολύ η εικόνα που διαμορφώνεται εν όψει του αποψινού Eurogroup, στον απόηχο του χθεσινού Euroworking Group που ολοκληρώθηκε μάλλον άδοξα και με τη διαπίστωση κάποιων ακόμη εκκρεμοτήτων όσον αφορά στο ελληνικό πρόγραμμα, οι οποίες θα πρέπει να διευθετηθούν πριν την εκταμίευση της πολυπόθητης δόσης.
Θα κάνουν άραγε πίσω οι Γερμανοί, δεδομένου ότι επιθυμούν να παραμείνει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα;
Πιστεύω πως όχι, καθώς η γενναιοδωρία προς τους Έλληνες θα τους κοστίσει πολιτικά και στο τέλος της ημέρας η παραμονή στην εξουσία είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από τις αποφάσεις τους.
Θα κάνει πίσω το ΔΝΤ, αποδεχόμενο μια μεσοβέζικη και “δημιουργικά ασαφή” λύση που μεταθέτει το πρόβλημα στο μέλλον; Εκτιμώ πως ναι, αν λάβει κάποιες άλλες παραχωρήσεις ως αντάλλαγμα.
Μένει να δούμε τι μορφή θα πάρουν αυτές.
