του Γιώργου Φυντικάκη
Μπορεί το ναυάγιο του φαραωνικού ρωσικού αγωγού South Stream να δώσει ώθηση στο «ελληνικό» σχέδιο του East Med, τον αγωγό δηλαδή που εφόσον πάρει το χρίσμα της Κομισιόν θα μεταφέρει αέριο από το Ισραήλ και την Κύπρο, μέσω Κρήτης στις ευρωπαϊκές αγορές;
Μπλοφάρει ο Πούτιν που δηλώνει ότι μετά το αντίο του South Stream θα συμμαχήσει με την Τουρκία για να δημιουργήσει μια εναλλακτική όδευση για το ρωσικό αέριο προς την ΕΕ;
Και ποιος ο ρόλος του Ισραήλ που αφού τα «τσούγκρισε» με την Τουρκία δηλώνει επίσημα πλέον ότι στηρίζει τον East Med για τη μεταφορά των κοιτασμάτων του στη Δύση;
Ερωτήματα σαν κι αυτά ζητούν απάντηση καθώς το οριστικό αντίο του South Stream ανακατεύει ξανά την τράπουλα στο παιχνίδι των αγωγών της ΝΑ Ευρώπης.
Δίχως να μπορεί να πει κανείς με ασφάλεια ποιός μπλοφάρει και ποιός όχι στο γεωπολιτικό παιχνίδι της περιοχής – αν δηλαδή το εννοούν οι Ρώσοι ότι θα κατασκευάσουν νέο αγωγό προς τη Τουρκία και οι Ισραηλινοί ότι πρέπει η ΕΕ να προωθήσει τον East Med – εντούτοις το «τέλος» του South Stream, δημιουργεί νέα δεδομένα προς όφελος νέων σχεδίων. Τέτοιο θα μπορούσε να είναι και του East Med κόστους 3-4 δισ. ευρώ, και χωρητικότητας 8 δισ. κυβικών μέτρων, όσο δηλαδή και ο TAP.
Αν και πρόκειται για ένα περιορισμένης δυναμικότητας αγωγό -που δεν μπορεί επουδενί να συγκριθεί με τα 63 δισ. κ.μ. ετησίως του South Stream- ωστόσο θα μπορούσε να διεκδικήσει ρόλο στο νέο τοπίο.
Το σκεπτικό όσων υποστηρίζουν αυτή την άποψη είναι ότι η Ευρώπη, παρ’ ότι η ίδια «μπλόκαρε» τον South Stream στο πλαίσιο της διένεξής της με τη Ρωσία, πρέπει παρ’ όλα αυτά να βρει λύση στο πρόβλημα κάλυψης των ενεργειακών της αναγκών.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Διαβάστε τη συνέχεια:
