Νέες εξηγήσεις επιχειρεί να δώσει ο πρώην υπ. Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης για τις αποκαλύψεις που ο ίδιος έκανε για την προετοιμασία ενός Plan B που συμπεριλάμβανε hacking στην ΓΓΔΕ και την υποκλοπή των ΑΦΜ των φορολογουμένων ώστε να στηθεί ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών.
Σε άρθρο του στους FT ο κ. Βαρουφάκης επιχειρεί να εξηγήσει το σκεπτικό του σχεδίου του που θα αποτελούσε, σύμφωνα με τον ίδιο, μία απάντηση στην στρέβλωση που υπάρχει στην Ευρωζώνη, ενώ παράλληλα επιχειρεί να περάσει τη γραμμή ότι δεν ήταν και τόσο κρυφό το σχέδιο, σημειώνοντας πως κατά την παράδοση του υπουργείου στον Ευκλείδη Τσακαλώτο παρουσίασε όλες τις δράσεις κατά την πεντάμηνη παρουσία του εκεί. «Το νέο σύστημα πληρωμών ήταν μέρος εκείνης της παρουσίασης. Κανένα μέλος των ΜΜΕ όμως δεν το αντιλήφθηκε», σημειώνει στο άρθρο του.
«Ωστόσο όταν μία μετέπειτα τηλεφωνική επικοινωνία μου με ένα μεγάλο αριθμό διεθνών επενδυτών, που διοργανώθηκε από τους φίλους μου Νόρμαν Λάμοντ και Ντέιβιντ Μαρς του «Official Monetary and Financial Institutions Forum», διέρρευσε παρά τον βασικό κανόνα του Chatham House στον οποίο συμφώνησαν οι ακροατές, ο Τύπος είχε μία γεμάτη ημέρα. Καθώς έχω δεσμευτεί στην απεριόριστη προσβασιμότητα και την απεριόριστη και την πλήρη διαφάνεια και την πλήρη διαφάνεια , επέτρεψα στο «Official Monetary and Financial Institutions Forum» την επίσημη δημοσιοποίηση των ηχητικών αρχείων.
Αν και καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό του Τύπου που απορρέουν από στοιχεία, όπως το να σκέφτεσαι ανορθόδοξα μέτρα για να λάβεις πρόσβαση στα συστήματα του ίδιου σου του υπουργείου, υπάρχει μόνο ένα πράγμα που είναι σημαντικό από την άποψη του δημοσίου ενδιαφέροντος.
Υπάρχει ένας φρικτός περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας που επιβάλλει η τρόικα των δανειστών στους Ελληνες υπουργούς, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες των υπουργείων τους που είναι καθοριστικές για την εφαρμογή καινοτόμων πολιτικών. Όταν χαθεί η εθνική κυριαρχία, λόγω του μη βιώσιμου δημοσίου χρέους, και η απόδοση των πολιτικών στα έθνη σε κρίση είναι αναντίστοιχες, τότε καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο του ευρώ», καταλήγει ο πρώην υπουργός».
Η «σάπια» Ευρωζώνη
Το άρθρο του κ. Βαρουφάκη τιτλοφορείται: «Κάτι είναι σάπιο με τους φρικτούς περιορισμούς της ευρωζώνης σχετικά με την κυριαρχία». Σε αυτό επίσης γράφει:
«Ένα παράδοξο κρύβεται στα θεμέλια της ευρωζώνης. Οι κυβερνήσεις εντός της νομισματικής ένωσης δεν έχουν μια κεντρική τράπεζα που να τις στηρίζουν, ενώ η κεντρική τράπεζα δεν διαθέτει κυβέρνηση να την υποστηρίξει. Αυτό το παράδοξο δεν μπορεί να εξαλειφθεί χωρίς θεμελιώδεις θεσμικές αλλαγές. Υπάρχουν όμως κάποια βήματα που μπορούν να κάνουν τα κράτη-μέλη για να βελτιώσουν τις αρνητικές επιπτώσεις του.
Ένα από αυτά που εμείς μελετήσαμε κατά την διάρκεια της θητείας μου στο ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών επικεντρώθηκε στη χρόνια έλλειψη ρευστότητας ενός οικονομικά πιεσμένου δημοσίου τομέα και τις επιπτώσεις της στον πολύπαθο ιδιωτικό τομέα.
Δεδομένης της απουσίας μιας κεντρικής τράπεζας που να στηρίζει τις προσπάθειες του κράτους, οι καθυστερούμενες οφειλές της ελληνικής κυβέρνησης προς τον ιδιωτικό τομέα (μεμονωμένα άτομα και εταιρείες), ήταν μόνιμα αποπληθωριστικές από το 2008.
Πράγματι, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές – λόγω της σημαντικής καθυστέρησης στις αποδόσεις του φόρου εισοδήματος, του ΦΠΑ και τις πληρωμές προς τους προμηθευτές – ξεπέρασαν σταθερά το 3 % του ΑΕΠ για πέντε χρόνια. Εν τω μεταξύ, ένα φαινόμενο ανάδρασης αύξησε τις καθυστερούμενες φορολογικές οφειλές οι οποίες, με τη σειρά τους ενίσχυσαν τον κύκλο της γενικευμένης έλλειψης ρευστότητας.
Το σκεπτικό του σχεδίου
Η απλή μας ιδέα ήταν να καταστεί δυνατή η πολυμερής ακύρωση των καθυστερούμενων οφειλών μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, χρησιμοποιώντας την υπάρχουσα διαδικτυακή πλατφόρμα πληρωμών από τη φορολογική υπηρεσία. Ένας αποθεματικός λογαριασμός μπορεί να δημιουργηθεί ανά αριθμό φορολογικού μητρώου στη διαδικτυακή πλατφόρμα της εφορίας και να πιστωθεί με ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους προς το εν λόγω άτομο ή εταιρεία. Οι κάτοχοι του αριθμού φορολογικού μητρώου θα ήταν σε θέση να μεταφέρουν πιστώσεις από το λογαριασμό των αποθεματικών τους, είτε προς το κράτος (αντί των πληρωμών φόρου) ή σε οποιοδήποτε άλλο αριθμό αποθεματικού λογαριασμού.
Σε μια δεύτερη φάση ανάπτυξης που δεν είχαμε το χρόνο να εξετάσουμε σωστά, οι εφαρμογές των smartphone και οι κάρτες των πολιτών θα μπορούσαν να προσθέσουν έναν βαθμό ευελιξίας και προσβασιμότητας που θα διασφάλιζαν μια ευρεία υιοθέτηση των νέων δεδομένων.
Το προβλεπόμενο σύστημα πληρωμών θα μπορούσε να αναπτυχθεί για να αντικαταστήσει την απουσία πλήρους λειτουργίας των αγορών δημοσίου χρέους, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της πιστωτικής κρίσης, όπως αυτή από την οποία έχει πληγεί Ελλάδα από το 2010. Παράγοντες του ιδιωτικού τομέα θα ήταν πρόθυμοι να αγοράσουν πιστώσεις από τη διαδικτυακή πλατφόρμα της φορολογικής υπηρεσίας, χρησιμοποιώντας τους κανονικούς τους τραπεζικούς λογαριασμούς και να τα προσέθεταν στο λογαριασμό των αποθεματικών τους. Αυτές οι πιστώσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, για παράδειγμα μετά από ένα έτος για να διαγραφούν μελλοντικοί φόροι σε μια έκπτωση (για παράδειγμα, το 10 τοις εκατό).
Εφ ‘όσον οι συνολικές πιστώσεις φόρου καλύπτονταν και το μέγεθός τους ήταν απολύτως διαφανές, το αποτέλεσμα θα ήταν μια οικονομικά υπεύθυνη αύξηση της ρευστότητας της κυβέρνησης και μια γρηγορότερη επιστροφή στις αγορές που κυβερνήσεις, όπως η Ελλάδα έχουν χάσει την πρόσβαση».
Πηγή: newmoney.gr