Εδώ και πάρα πολλά χρόνια αρκετοί άνθρωποι αποφεύγουν να τρέφονται με κρέας και προτιμούν προϊόντα όπως τα λαχανικά και το ψάρι. Στη μακρά ιστορία της χορτοφαγίας βρίσκει κανείς και αρκετές γνωστές προσωπικότητες που προτίμησαν χορτοφαγικό μενού. Ο φιλόσοφος Πυθαγόρας, για παράδειγμα, συγκαταλέγεται στους πρώτους χορτοφάγους και γι’ αυτό θεωρείται ο στυλοβάτης της χορτοφαγίας. Ο φιλόσοφος πίστευε στην μετεμψύχωση και ότι άνθρωπος μπορούσε να ξαναγεννηθεί ως αρνί ή σκύλος. Σύμφωνα με τον Πυθαγόρα λοιπόν, όποιος τρώει ζώα, τρώει αδελφές ψυχές.
Στον Μεσαίωνα πολλοί άνθρωποι διέκοπταν την κατανάλωση κρέατος κατά διαστήματα λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων. Ο Πάπας Γρηγόριος Α’ είχε απαγορεύσει στους πολίτες να τρώνε κρέας κατά τη διάρκεια της νηστείας όπως και τις Παρασκευές.
Ο γάλλος φιλόσοφος Βολταίρος (1694-1778) θεωρούσε την κρεατοφαγία μορφή κανιβαλισμού. «Μπορεί να υπάρξει τίποτα πιο αηδιαστικό από το να τρέφεται κανείς διαρκώς με κρέας πτωμάτων;» αναρωτιόταν.
Χίτλερ, ο κατ‘ ανάγκην χορτοφάγος
Ο συγγραφέας Φραντς Κάφκα (1883-1924), επίσης χορτοφάγος, πρότεινε στη φίλη του Γκρέτε Μπλοχ να ακολουθήσει το παράδειγμά του σε ό,τι αφορά τη διατροφή. Μάλιστα ήξερε να προτείνει και εστιατόρια στη Βιέννη με χορτοφαγικό μενού.
Άλλη μια ιστορική φυσιογνωμία που απέφευγε το κρέας ήταν ο Χίτλερ. Σε αυτή την περίπτωση όμως η χορτοφαγία δεν ήταν επιλογή του, μια και του άρεσαν ιδιαίτερα τα γεμιστά περιστέρια, αλλά αναγκαστική δίαιτα. Ο Χίτλερ υπέφερε από δυσπεψία.
Ο αμερικανός συγγραφέας Τζόναθαν Σάφραν Φόερ στο μπέστελερ του «Τρώγοντας ζώα» αναφέρει πολύ συγκεκριμένους λόγους για τους οποίους δεν θα έπρεπε να τρώμε ζώα. Τα ζώα είναι σε θέση να αισθανθούν πόνο και η μαζική εκτροφή επιβαρύνει τα ζώα, τον άνθρωπο και το περιβάλλον. «Λατρεύω το σούσι, λατρεύω το ψητό κοτόπουλο, λατρεύω ένα καλό στέικ. Αλλά η αγάπη μου έχει και όρια» συνοψίζει τον συλλογισμό του ο Φόερ.
Πηγή: dw.com