Ο γυναικολόγος Ντένις Μουκουέγκε από το Κονγκό και η γιαζίντι Νάντια Μουράντ τιμώνται με το Νόμπελ Ειρήνης 2018 για τις προσπάθειές τους κατά της χρήσης της σεξουαλικής βίας ως πολεμικού όπλου.
Ο Ντένις Μουκουέγκε είναι γυναικολόγος από την Δημοκρατία του Κονγκό που περιθάλπει θύματα σεξουαλικής βίας.
Η Νάντια Μουράντ είναι ακτιβίστρια για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού υπήρξε σεξουαλική σκλάβα του Ισλαμικού Κράτους.
Η απονομή του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης, που συνοδεύεται από ποσόν ύψους 1 εκατομμυρίου δολαρίων θα πραγματοποιηθεί κατά την διάρκεια τελετής στο Οσλο στις 10 Δεκεμβρίου.
«Και οι δύο έθεσαν σε κίνδυνο την προσωπική τους ασφάλεια αγωνιζόμενοι με θάρρος κατά των εγκλημάτων πολέμου και διασφαλίζοντας δικαιοσύνη για τα θύματα», ανακοίνωσε η νορβηγική Επιτροπή του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης.
Η Επιτροπή δεν κατόρθωσε να επικοινωνήσει με τους δύο βραβευόμενους για να τους ενημερώσει.
«Εάν παρακολουθούν, τα συγχαρητήριά μου από καρδιάς», δήλωσε η εκπρόσωπος της Επιτροπής.
Τα «φαβορί»
Στα ονόματα που είχαν ακουστεί για βραβείο ήταν ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Κιμ Γιονγκ Ουν και ο Μουν Τζε – ιν αλλά ακόμα και ο Αλέξης Τσίπρας με τον Ζόραν Ζάεφ.
Στη λίστα ήταν ακόμα η ακτιβίστρια που έδωσε πνοή στο κίνημα κατά της σεξουαλικής κακοποίησης Αμάντα Νγκουγκέν.
Ανάμεσα στους άλλους υποψήφιους, η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, οργανώσεις για την ελευθερία του Τύπου όπως οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα και υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ρωσία όπως η MKO Μemorial και η εφημερίδα Novaia Gazeta.
Από το 1901
Το Νόμπελ Ειρήνης απονέμεται από το 1901 «στο πρόσωπο που είχε τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην αδελφοποίηση των εθνών, στην κατάργηση ή τη μείωση των στρατιωτικών δυνάμεων και στη διεξαγωγή και προώθηση ειρηνευτικών διαδικασιών», σύμφωνα με τη διαθήκη του Σουηδού βιομηχάνου και εφευρέτη Αλφρεντ Νόμπελ.
Δεν απονεμήθηκε 19 φορές (κατά την τριετία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου 1914 -1916, το 1918, 1923, 1924, 1928, 1932, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο 1939-1943, το 1948, 1955, 1956, 1966, 1967, 1972).
Από το 1973 και για τα επόμενα 45 χρόνια απονέμεται ανελλιπώς. Πέρυσι το βραβείο έλαβε η ICAN, συνασπισμός ΜΚΟ από 100 χώρες για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων.