Pulse: Η συγκινητική ιστορία του γκέι μπαρ στο Ορλάντο πριν γίνει έρμαιο των τζιχαντιστών

Το μπαρ “Pulse” κυλίστηκε στο αίμα το βράδυ της Κυριακής, θυμίζοντας το τραγικό συμβάν του Νοεμβρίου στο Παρίσι. Πενήντα ανθρώπινες ζωές χάθηκαν άδικα και άδοξα, και άλλοι τόσοι άνθρωποι τραυματίστηκαν σοβαρά. Όλα αυτά, ενώ είχαν βγει να διασκεδάσουν στο γνωστό μπαρ του Ορλάντο.

Από τη μία πλευρά, πράγματι το Pulse ήταν μεταξύ των πιο περιζήτητων gay μαγαζιών, ένα μέρος με ποπ μουσική, χορευτές και εργαζόμενους πρόθυμους να προσφέρουν τα πιο περίεργα κοκτέιλ.

Δεν ήταν, όμως, απλώς ένα κλαμπ το Pulse που περνούσαν οι Αμερικάνοι τα Σάββατά τους. Σύμφωνα με την συν-ιδιοκτήτρια, Barbara Poma, το συγκεκριμένο μαγαζί άνοιξε προς τιμήν του αδερφού της, John, που έφυγε από τη ζωή λόγω AIDS.

“Ήταν σημαντικό για μένα να δημιουργήσω ένα μέρος με ατμόσφαιρα τέτοια που να κάνει τους gay να νιώθουν σαν στο σπίτι τους, να κάνω τον John υπερήφανο. Δώσαμε αυτό το όνομα στο μαγαζί, γιατί θέλαμε να θυμίζει το χτύπο της καρδιάς του αδερφού μου- ένα κλαμπ εμπνευσμένο από τον John, όπου θα παραμείνει ζωντανός στις καρδιές των φίλων του και των συγγενών του”, σχολίασε χαρακτηριστικά η αδερφή του, σύμφωνα και με την εφημερίδα USA Today.

Το Σάββατο, το μαγαζί γέμισε από κόσμο, μιας και η βραδιά ήταν αφιερωμένη στους λάτιν ρυθμούς.

pulse3

Ο εσωτερικός χώρος του gay μπαρ θα γέμιζε από χαρούμενους ανθρώπους που ήθελαν απλώς να διασκεδάσουν. “Τυπική σκηνή και πίστα party, χαρούμενη ατμόσφαιρα και ο DJ να παίζει σύγχρονα και ανεβαστικά τραγούδια, με το προσωπικό του bar να σερβίρει γευστικά ποτά” είναι η κριτική του bar στις αμερικάνικες εφημερίδες.

Κάπως έτσι, λοιπόν, οι ιδιοκτήτες και οι θαμώνες του μαγαζιού Pulse, θέλησαν να διαδώσουν το μήνυμα τους. “Καμία φοβία, μόνο αγάπη για τους gay, LGBTQ κοινότητα γενικά”.

pulse2

Κοιτάζοντας κάποιος την παραπάνω φωτογραφία, σίγουρα προβληματίζεται. Την ώρα του συμβάντος, οι υπεύθυνοι του μαγαζιού που διαχειρίζονται και τη σελίδα στο FACEBOOK έσπευσαν να ενημερώσουν τους θαμώνες, “Βγείτε τώρα έξω και τρέξτε”.

Δεν είναι το πρώτο αιματοκύλισμα. Ας είναι το τελευταίο.