Το προφίλ των Ελλήνων που αναζητούν ένα καλύτερο αύριο στο εξωτερικό, λόγω της κρίσης στη χώρα, επιχειρεί να σκιαγραφήσει για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά η εταιρεία ICAP, μέσα από έρευνά της.
Σύμφωνα με τις απαντήσεις 1.068 Ελλήνων εργαζομένων σε 61 χώρες:
- το εκπαιδευτικό επίπεδο των συμμετεχόντων είναι πολύ υψηλό, καθώς το 92% είναι πτυχιούχοι κατά 92%. Μάλιστα το 53% είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού, το 20% πτυχιούχοι και το 8% διδάκτορες.
- εργάζονται κατά πλειοψηφία στο Ηνωμένο Βασίλειο και την υπόλοιπη Ευρώπη,
- Το 64% είναι άνδρες.
- Το 31% είναι άνω των 41 ετών, 19% είναι από 36-40 ετών, 25% είναι από 31-35 ετών, 19% από 26-30 ετών και 6% από 18-25 ετών.
- σχεδόν το 50% είναι άγαμοι, και το 29% έχει και παιδιά.
- κατά 60% μετακινήθηκαν στο εξωτερικό αφού είχαν ήδη εργαστεί στην Ελλάδα.
- 4 στους 10 απαντούν, μάλιστα, κατηγορηματικά ότι δεν σκοπεύουν ποτέ να επιστρέψουν στην Ελλάδα.
Οι κλάδοι όπου απασχολούνται
Οι νέοι Ελληνες που αναζήτησαν την τύχη τους στο εξωτερικό κατά κύριο λόγο απασχολούνται στους εξής κλάδους:
- Πληροφορική,
- κατασκευαστικός/ενεργειακός,
- τραπεζοασφαλιστικά,
- εκπαίδευση,
- υπηρεσίες υγείας.
Οι περισσότεροι εργάζονται ως υπάλληλοι (43%), ένα 23% είναι πλέον προϊστάμενοι, 10% ανώτατα στελέχη και 10% διευθυντές με ένα 13% να έχει αποδοχές πάνω από 100.000 ευρώ το χρόνο. Ελάχιστοι απασχολούνται ως επιχειρηματίες.
Να σημειωθεί ακόμη ότι πάνω από τους μισούς εργάζονται στο εξωτερικό για πάνω από 3 χρόνια.
Γιατί έφυγαν και γιατί θα γύριζαν
Ως πρώτη αιτία που τους οδήγησε εκτός Ελλάδας ήταν η έλλειψη αξιοκρατίας. Αναλυτικά οι αιτίες αναχώρησης είναι οι εξής:
- έλλειψη αξιοκρατίας και διαφθορά,
- οικονομική κρίση.
Ωστόσο θα αποφάσιζαν να επιστρέψουν με τις εξής προϋποθέσεις:
- Δουλειά με αποδοχές αντίστοιχες με εκείνες που λαμβάνουν στο εξωτερικό
- Βελτίωση της οικονομίας γενικότερα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις το 13% επέστρεψε στην Ελλάδα, με κύριο λόγο να φροντίσει τους ηλικιωμένους γονείς του ή να δημιουργήσει οικογένεια σε ελληνικό περιβάλλον.
Κινδυνεύουμε να γίνουμε χώρα γερόντων
Κατά την παρουσίαση της έρευνας ο Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Άκης Σκέρτσος τόνισε: “Προς το παρόν μετράμε τους ανθρώπους που φεύγουν από τη χώρα μας και όχι το αντίστροφο ενώ παράλληλα, κινδυνεύουμε να γίνουμε σταδιακά μια χώρα γερόντων, χωρίς οικονομικό δυναμισμό. Και γι’ αυτό χρειαζόμαστε άμεσα πρωτοβουλίες για μαζικές επενδύσεις και δράσεις ώστε ο πληθυσμός της χώρας να αυξηθεί σημαντικά μέχρι το 2030. Στο μείζον θέμα του brain drain είναι προτιμότερο να μιλάμε με συγκεκριμένα παραδείγματα που αναδεικνύουν τους πρακτικούς λόγους που διώχνουν από τη χώρα μας τα καλύτερα μυαλά που διαθέτουμε. Αναφέρομαι φυσικά στην υπερφορολόγηση της εργασίας. Αν συγκρίνουμε λοιπόν έναν μισθωτό με μηνιαίο καθαρό εισόδημα ~1730 ευρώ/μήνα στην Ελλάδα και την Κύπρο, θα διαπιστώσουμε ότι οι φόροι και οι εισφορές που αποδίδει στο Κυπριακό κράτος αποτελούν μόλις το 14% του μικτού μισθού του ενώ στο Ελληνικό το 45%! Ο ίδιος εργαζόμενος «κοστίζει» δηλαδή σε μια Κυπριακή επιχείρηση 24.157 ευρώ ετησίως, ενώ σε μια Ελληνική επιχείρηση 37.518 ευρώ. Συνεπώς έχουμε τέσσερα “κρατούμενα” για τους φίλους Κύπριους: καλύτερα αμειβόμενους εργαζόμενους, πιο ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, πιο ανταποδοτικές δημόσιες υπηρεσίες και ένα συνολικά πιο ελκυστικό κράτος για ξένες και εγχώριες επενδύσεις. Η μείωση της υπερφορολόγησης της εργασίας ώστε να υπάρξει αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των Ελληνικών επιχειρήσεων, αποτελεί μείζονα προτεραιότητα για περισσότερες επενδύσεις, νέες θέσεις απασχόλησης και επαναπατρισμό των άξιων Ελλήνων και Ελληνίδων που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα μας στα δύσκολα χρόνια της κρίσης.»