Η ΝΕΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ παράσταση του καλοκαιριού μόλις ανέβηκε. «Ευαίσθητοι» δήμαρχοι και βουλευτές… ξυλοδέρνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα υποταγμένους στην τρόικα μνημονιακούς υπουργούς. Το έπαθλο της σκληρής τηλεμαχίας που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι η συμπάθεια και -πού ξέρεις στο μέλλον- κάνα ψηφαλάκι των απελπισμένων δημοσίων υπαλλήλων, που από τη ξενοιασιά της αιώρας βρέθηκαν στα πατώματα της ανεργίας.
Το πολιτικό μας σύστημα δίνει ρέστα. Επί τέσσερα χρόνια ξεπερνάει σε ευρηματικότητα τους τετραπέρατους καλόγερους που βαφτίζουν το ψάρι κρέας τη Σαρακοστή. Με κόλπα και τερτίπια ανακυκλώνει τα ίδια θέματα και νομίζει ότι κοροϊδεύει τους «κουτόφραγκους» για τις απολύσεις. Πρώτα ανακαλύπτει τις μετατάξεις, μετά τη διαθεσιμότητα και τώρα που έφτασε ο κόμπος στο χτένι, τρέχει να εφαρμόσει όπως όπως τη διαβόητη κινητικότητα. Και κάνει πως δεν βλέπει το αυτονόητο. Για να μαζέψεις το υπέρογκο κράτος, δύο ξεκάθαρες λύσεις υπάρχουν: η πρώτη είναι οι απολύσεις που έχουν δυσβάσταχτο πολιτικό και κοινωνικό κόστος. Η δεύτερη είναι η πρόωρη έξοδος από την υπηρεσία με μειωμένες συντάξεις, η οποία θα τσακίσει τα έτσι κι αλλιώς ναυαγισμένα ταμεία. Διαλέγεις και παίρνεις. Η περίφημη κινητικότητα, πάντως, εξελίσσεται σε παρωδία. Παράδειγμα; Οταν παίρνεις τους ανεκπαίδευτους δημοτικούς αστυνομικούς και τους φορτώνεις με το ζόρι στην ΕΛ.ΑΣ., έχεις σίγουρα χειρότερο αποτέλεσμα στην αστυνόμευση και πληρώνεις από τον κρατικό κορβανά τα ίδια λεφτά. Πάλι δουλευόμαστε!
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Real News” την Κυριακή, 28 Ιουλίου 2013