Κάποιοι άρχισαν από χθες να παίζουν τα όργανα στο ΠΑΣΟΚ και κάποιοι άλλοι τα κουρδίζουν και ετοιμάζονται να κατηγορήσουν τον Γιώργο Παπανδρέου για τη μεγάλη ήττα που υπέστη το ΠΑΣΟΚ. Αναδεικνύουν μάλιστα ως μείζον ζήτημα που οδήγησε το κυβερνών κόμμα σ’ αυτή τη θέση τα αμφίπλευρα ανοίγματα του νέου ηγέτη και κυρίως τη συνεργασία του με τους κ.κ. Μάνο και Ανδριανόπουλο. Είναι προφανές ότι ο επικριτικός τους λόγος λίγους θα πείσει, διότι σκόπιμα ξεχνούν ότι στις αρχές Δεκεμβρίου το προβάδισμα της N.Δ. ήταν περισσότερο από 8 μονάδες με ανοδική τάση.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε ό,τι μπορούσε να περιορίσει το μέγεθος της ήττας. Και μέχρι ενός σημείου τα κατάφερε, αλλά ως γνωστόν θαύματα δεν γίνονται και αυτές οι εκλογές μόνο από θαύμα θα μπορούσαν να κερδηθούν από ένα κόμμα που βρίσκεται σχεδόν είκοσι χρόνια στην εξουσία με εξαίρεση το διάλειμμα 1990-93. Ένα κόμμα που κούρασε και κουράστηκε. Ένα κόμμα που απομακρύνθηκε από τα λαϊκά στρώματα που το πίστεψαν, το ανέδειξαν και αποτέλεσαν επί πολλά χρόνια τη ραχοκοκαλιά του. Ένα κόμμα που υπουργοί και βουλευτές του προκάλεσαν με τις ανήκουστες συμπεριφορές τους. Συμπεριφορές που είχαν ως αποκορύφωμα την υπόθεση Πάχτα που ήρθε στην πιο κρίσιμη στιγμή της προεκλογικής μάχης και ανέκοψε βίαια τη δυναμική και την ελπίδα που δημιούργησε η νέα ηγεσία. Ένα κόμμα που άφησε απροστάτευτους εκατοντάδες χιλιάδες μικροκαταθέτες στο χρηματιστήριο. Ένα κόμμα που επί χρόνια τα στελέχη του έλεγαν ότι λύνουν πρώτα τα μεγάλα και ύστερα θα ασχοληθούν με τα «μικρά». Αναμφίβολα τα πήγαν καλά στα μεγάλα, αλλά αυτά που εκείνοι αποκαλούσαν μικρά δεν ήταν μικρά, γιατί αφορούσαν τη σκληρή και δύσκολη καθημερινότητα των πολιτών. Καλό θα είναι λοιπόν οι «οργανοποιοί», οι περισσότεροι από τους οποίους υπήρξαν κυβερνητικά στελέχη, να αναζητήσουν τα αίτια της ήττας στην 11ετή διακυβέρνηση και όχι στις τελευταίες 20 ημέρες.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “