ΘΑ ΣΚΕΦΤΩ ανάποδα. Θα ρισκάρω να κάνω μια πρόβλεψη, κόντρα σε αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Ποια είναι η κυρίαρχη αντίληψη αυτή την περίοδο στο λεγόμενο πολιτικό σύστημα; Οτι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα χαρίσει ούτε μία μέρα από την εξουσία του. Θα εξαντλήσει την τετραετία και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να το πετύχει. Ποια είναι τα λογικά επιχειρήματα που συνηγορούν σε αυτή την άποψη; Το πρώτο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιδεικνύει πρωτοφανή αντοχή στις δημοσκοπήσεις και την κοινωνία, παρά τα όσα επώδυνα συνέβησαν την περίοδο της διακυβέρνησής του. Δεν εξαφανίστηκε από τον χάρτη και δεν υλοποιήθηκε το σενάριο της «αριστερής παρένθεσης». Αντιθέτως, μέρα τη μέρα, παίρνει τα χαρακτηριστικά παράταξης. Εχει πιστούς και αφοσιωμένους ψηφοφόρους, που χρεώνουν ό,τι κακό έχει συμβεί στη χώρα στους προηγούμενους. Και αθωώνουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το επιχείρημα «ό,τι μπορούμε, κάνουμε. Παλεύουμε με τα θηρία».
ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ μετά το καλοκαίρι επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Το κυβερνών κόμμα αύξησε τη δύναμή του σε σχέση με τον Ιούνιο μία έως δύο μονάδες και αυτό είναι αποτέλεσμα της συσπείρωσης της κομματικής του βάσης.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ λογικό επιχείρημα λέει πως ο Αλ. Τσίπρας δεν σκοπεύει να προσφύγει στις κάλπες νωρίτερα από το 2019 γιατί διαθέτει μια εντυπωσιακά συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα που κάνεις πρωθυπουργός τα χρόνια των μνημονίων δεν είχε όμοιά της. Ακόμη και τα πιο αντιλαϊκά σκληρά μέτρα του τρίτου μνημονίου πέρασαν χωρίς να ανοίξει μύτη.
ΤΟ ΤΡΙΤΟ επιχείρημα είναι ότι το κόμμα του, στο οποίο παλιότερα οι τάσεις και οι φράξιες είχαν… αιματηρές ιδεολογικές συγκρούσεις, μετατράπηκε σε αρχηγικό, όπου ουδείς διανοείται να αμφισβητήσει τον ηγεμονικό ρόλο του προέδρου και δικαίως…
ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ επιχείρημα και καταλυτικό είναι ότι ο πρωθυπουργός από αριστερός δαίμονας και φίλος του Μαδούρο -έτσι τον έλεγαν στην αρχή κάποιοι Ευρωπαίοι- έχει γίνει το αγαπημένο παιδί των Αμερικανών και του γαλλογερμανικού άξονα. Οι δανειστές δεν βρίσκουν πλέον καμία αντίσταση στο εσωτερικό μέτωπο. Οι πολίτες έχουν πάψει να αντιδρούν, οι πλατείες και οι δρόμοι άδειασαν, τα συνδικάτα εξαφανίστηκαν και η κοινωνική ηρεμία είναι πρωτοφανής για μια χώρα όπως η Ελλάδα. Προσφάτως η κυβέρνηση πρόσθεσε στη φαρέτρα της και τους ταξιτζήδες, τον καλύτερο μηχανισμό προπαγάνδας της πρωτεύουσας, καθώς υλοποιεί την επιθυμία τους να καταργήσει τις κούρσες από εταιρείες με οχήματα που δεν έχουν άδεια ταξί και λειτουργούν μέσα από ηλεκτρονικές πλατφόρμες.
ΑΝ ΣΕ ΑΥΤΑ προσθέσει κάποιος και την έκρηξη του τουρισμού, που κινεί την αγορά, εύκολα μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι εκλογές θα γίνουν το φθινόπωρο του 2019, οπότε και λήγει η θητεία της κυβέρνησης. Ο Αλ. Τσίπρας δεν έκανε αυτά που υποσχέθηκε, απέδειξε, ωστόσο, σε όλη τη διαδρομή του ότι είναι «στρατηγός» στο παιχνίδι της πολιτικής του επιβίωσης και της διατήρησης, του ηγετικού του ρόλου. Οσοι τον ξέρουν πολύ καλά από τότε που εμφανίστηκε στο προσκήνιο, λένε ότι για τον ίδιο η περίοδος της διακυβέρνησης της χώρας με την «πρώτη φορά Αριστερά» ουσιαστικά ολοκληρώθηκε. Τώρα κάνει τον απολογισμό και σχεδιάζει λεπτομερώς την επόμενη μέρα του ίδιου και της προσωπικής, πλέον, παράταξης που δημιούργησε. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τα περί εκλογών που λέει η Ν.Δ. Αν πάει στις κάλπες ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι για δικούς του λόγους, άσχετους από αυτούς που ζητάει η αντιπολίτευση.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ. Η χώρα δεν πρόκειται να φύγει επί της ουσίας από τα μνημόνια το καλοκαίρι του 2018. Γιατί αν κάνει το αστείο και βγει μόνη της στις αγορές, θα δανειστεί με τριπλάσιο επιτόκιο από αυτό που παίρνει από τους δανειστές, ενώ η εποπτεία θα είναι το ίδιο ασφυκτική για δεκαετίες, μέχρι να αποπληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος του χρέους. Τα έσοδα δεν πάνε καλά και θα πάνε πολύ χειρότερα το 2018. Η φοροδοτική ικανότητα των έντιμων -ή αυτών πουν δεν μπορούν να ξεφύγουν- εξαντλήθηκε. Δανείζονται μέσα από πιστωτικές κάρτες για να πληρώνουν φόρους. Η παράλογη φορολογία διέλυσε όσους υγιείς επαγγελματίες είχαν απομείνει. Αντιθέτως κάνουν δουλειές με φούντες οι φοροφυγάδες. Γίνονται όλο και περισσότεροι και τα κέρδη τους αβγατίζουν. Το φορολογικό μας σύστημα απέτυχε παταγωδώς και πήρε κόσμο στον λαιμό του.
ΣΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ του απολογισμού είναι ότι 2019, βρέξει-χιονίσει, θα γίνει η μεγάλη σφαγή των συνταξιούχων, με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς. Και αυτό όταν συμβεί δεν θα ήθελε καμιά κυβέρνηση να είναι στην εξουσία, πόσο μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί θα κλείσει τη διακυβέρνησή του με το πιο βάρβαρο μέτρο. Τώρα και για τους επόμενους 7 μήνες η χώρα θα είναι σε μια προσωρινή νηνεμία πριν από τις επόμενες θύελλες. Και το δίλημμα της απόδρασης της κυβέρνησης από την εξουσία με παράδοση της καυτής πατάτας είναι μεγάλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει στην αξιωματική αντιπολίτευση μεγάλος και τρανός να κατηγορεί τη «νεοφιλελεύθερη Δεξιά» ως ανάλγητη και υποταγμένη στους δανειστές. Κρατήστε στην άκρη του μυαλού σας την άνοιξη και το φθινόπωρο του 2018, όταν ο πρωθυπουργός θα έρθει αντιμέτωπος δυο φορές με τον τελευταίο πειρασμό.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 19 Νοεμβρίου 2017.