Πριν αρκετά χρόνια ένα “παληκάρι” που “έλιωσε τα νιάτα του” στα καφενεία του χωριού, παραπανιόταν για την… αδικία του ασφαλιστικού συστήματος, που θα του έδινε μια “σύνταξη πείνας” (τότε, 55άρην ών, είχε δεν είχε 2.000 ένσημα)…
-Κι όχι μόνο αυτό, μου λέει. Εσύ, γιατί θα πάρεις 3-4 φορές μεγαλύτερη σύνταξη;
-Μα γιατί έχω δουλέψει 30 χρόνια κι εσύ ούτε 5-6 και γιατί πληρώνω τριπλάσιες εισφορές από αυτές που πληρώνεις εσύ, όταν και άμα δουλεύεις και παίρνεις κανένα ένσημο.
-Ναι, αλλά άδικο δεν είναι να έχουμε τέτοιες διακρίσεις στα γεράματά μας;
Τελικά, τα χρόνια πέρασαν, εβδομηντάρης σήμερα ο καφενόβοιος, παιρνει σχεδόν την ίδια σύνταξη με τους περισσότερους συγχωριιανούς που πλήρωναν εισφορές και ένσημα. Έως πρόσφατα έπαιρνε και ΕΚΑΣ, τσιμπάει και κάτι επιδόματα ως κοινωνικά ευάλωτος…
Η αδικία και η ανισότητα αποκαταστάθηκαν χάρη στα μνημόνια και στις μνημονιακές κυβερνήσεις. Όλοι στο πεντακοσάρικο! Και μετά , υπάρχει και τα 300σάρκο…
Πάντα υπάρχουν λυσεις για να αποκαθίσταται προς τα κάτω η ισότης…
Ζήτω!!!
Θανάσης Ηλιοδρομίτης- δημοσιογράφος