Η νέα κρίση που ξέσπασε στο εσωτερικό της Ν.Δ. με αφορμή τις επιθέσεις των κ.κ. Κ. Μητσοτάκη και Ιω. Βαρβιτσιώτη εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας επανέφερε στο προσκήνιο ένα μείζον θέμα που απασχολεί εδώ και χρόνια το κόμμα της Ρηγίλλης και κυρίως τον ίδιο τον πρόεδρο της Ν.Δ. Και αυτό είναι η δυσκολία του κ. Κ. Καραμανλή να συντονίσει τους συνεργάτες του, τους βουλευτές και τα ιστορικά στελέχη – τους λεγόμενους «βαρόνους» -, καθώς και η αδυναμία του να επιβάλλει κυρώσεις σε όσους ηθελημένα ή αθέλητα δημιουργούν προβλήματα στο κόμμα.
Έτσι, για μια ακόμη φορά τα τελευταία 24ωρα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μην ξέροντας με ποιους πρέπει να πάει και ποιους πρέπει να αφήσει, έμεινε μετέωρο χωρίς ξεκάθαρη και σαφή θέση για τον αν ασκεί ή όχι με τον δέοντα τρόπο τα θεσμικά του καθήκοντα ο κ. Κ. Στεφανόπουλος.
«Κανείς δεν κατάλαβε αν το κόμμα συμφωνεί με τους κ.κ. Μητσοτάκη και Βαρβιτσιώτη ή με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας», σχολίαζε χθες με σαφείς υπαινιγμούς για τη Ρηγίλλης παλαιός βουλευτής, όταν νεαρότερος συνάδελφός του τον ρώτησε στο καφενείο της Βουλής «το Σαββατοκύριακο που θα πάω στην περιφέρειά μου, αν με ρωτήσουν, τι να πω; Είχαν δίκιο οι Μητσοτάκης και Βαρβιτσιώτης ή ο Στεφανόπουλος;».
Τα ίδια. Όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα στη Ν.Δ. δεν είναι καινούργια. Το έργο έχει παιχθεί πολλές φορές και σε αρκετές περιπτώσεις με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Και όσοι γνωρίζουν καλά τον κ. Κ. Καραμανλή και έχουν ζήσει από κοντά τον τρόπο που ενεργεί αναρωτιούνται «γιατί ο κ. Καραμανλής ενώ ήταν και παραμένει ισχυρός πρόεδρος και ο ηγετικός του ρόλος δεν αμφισβητείται από κανέναν εμφανίζεται να είναι εγκλωβισμένος ανάμεσα σε δεκάδες ισορροπίες που πρέπει να κρατήσει ανάμεσα στα στελέχη του κόμματος».
Είναι γεγονός ότι η μία και μοναδική φορά που ο πρόεδρος της Ν.Δ. αγνόησε τις ισορροπίες και ήρθε σε ανοιχτή σύγκρουση με τα στελέχη του το αποτέλεσμα ήταν τραυματικό για το κόμμα. Ήταν όταν διέγραψε τους κ.κ. Γ. Σουφλιά, Σ. Μάνο και Β. Κοντογιαννόπουλο. Μια κίνηση που αμφισβητήθηκε από πολλούς στη Ν.Δ. και είχε ως κατάληξη αφενός μεν την πανηγυρική επιστροφή στο κόμμα – και περαιτέρω ισχυροποίηση – του Θεσσαλού πολιτικού και αφετέρου τη συνεργασία της Ν.Δ. με τον κ. Σ. Μάνο. Έκτοτε ο κ. Κ. Καραμανλής έχει αλλάξει πλήρως την τακτική του.
Όπως λέει ιστορικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Καραμανλής έχει επιλέξει την οδό της… μη σύγκρουσης. Και δεν δεν εννοώ – συνεχίζει – τον κ. Μητσοτάκη που είναι κατανοητό γιατί ο κ. Κ. Καραμανλής δεν επιθυμεί να έρθει σε αντιπαράθεση μαζί του. Το περίεργο είναι ότι δεν επιπλήττει ποτέ κανέναν και αποφεύγει τις αυστηρές συστάσεις ακόμη και προς τα στελέχη του που βρίσκονται σε αταξία και φέρνουν το κόμμα σε δύσκολη θέση με ακατανόητες συμπεριφορές και ανόητους βεντετισμούς».
Συνειδητή επιλογή. Όσοι γνωρίζουν καλά τον κ. Καραμανλή θεωρούν πως η επιλογή αυτή του προέδρου της Ν.Δ. είναι απολύτως συνειδητή. Διότι, συνεχίζουν, ο κ. Καραμανλής εκτιμά ότι το κόμμα δεν αντέχει νέους κλυδωνισμούς, οι οποίοι θα αναδείξουν τις αγεφύρωτες – πολλές φορές – σχέσεις των στελεχών του. Κάτι που αφορά ακόμη και την ηγετική ομάδα που πλαισιώνει τον ίδιο τον κ. Καραμανλή.
Όλα αυτά καλύπτονται όταν το κόμμα πάει καλά – όπως παραδείγματος χάριν πέρσι που η Ν.Δ. έπλεε σε πελάγη ευφορίας. Φέτος, όμως, τα προβλήματα – όπως έδειξαν και οι δημοτικές εκλογές – αναμένεται να οξυνθούν. Και τότε ο κ. Κ. Καραμανλής θα κληθεί να αποδείξει ότι μπορεί να διαχειριστεί κρίσεις.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “