ΓIA OΠΟΙΟΝ δεν κατάλαβε, αυτή την εβδομάδα η κυβέρνηση άλλαξε στρατόπεδο. Είναι με το ΔΝΤ. Ξαφνικά ο Τόμσεν, από ορκισμένος εχθρός που τον έπιασαν στα πράσα υπουργοί να συνωμοτεί με τη Ρουμάνα υφισταμένη του εναντίον της χώρας, έγινε κολλητός μας. Και ο Σόιμπλε που αγαπήσαμε (για 2-3 εβδομάδες, μη φανταστείτε), πήρε πάλι τον ρόλο του κακού στο ελληνικό γουέστερν, όπως του ταιριάζει.
Πράγματι ήταν εξαιρετική η πρόταση του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος για να είναι αληθινή. Πολύ γαλαντόμα η Λαγκάρντ όσο και τα πραγματικά της αφεντικά, οι Αμερικανοί, οι οποίοι στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα με τρόπο που δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς. Θα πείτε, δεν είναι καλό για τη χώρα; Άριστο.
Είναι καλό και για τον μύθο της Αριστεράς; Προφανώς όχι, αλλά αυτό αφορά μόνο τη Ζωή και τον Λαφαζάνη. Η πρόταση σωτηρίας για την Ελλάδα, πάντως, δεν θα εφαρμοστεί, προς το παρόν τουλάχιστον Έπεσε στον γερμανικό σκόπελο. Η ρύθμιση του ελληνικού χρέους περνάει από το Βερολίνο, που έχει το θησαυροφυλάκιο.
Και όσο κρατά τα κλειδιά ο Σόιμπλε, ως εκπρόσωπος της επιχειρηματικής ελίτ της χώρας του που επιμένει ότι το ευρώ είναι για λίγους και σίγουρα όχι για τους Έλληνες, δεν πρόκειται να ληφθούν γενναίες αποφάσεις. Οι μεγάλες ανατροπές στην Ευρώπη θα έρθουν όταν η Γαλλία και η Ιταλία ταρακουνηθούν συθέμελα και απειλήσουν το οικοδόμημα. Μέχρι τότε, η μικρή Ελλάδα θα γίνεται μπαλάκι.
Το άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Real News» την Κυριακή, 22 Μαΐου 2016.