ΟΙ ΦΙΛΙΕΣ του πρωθυπουργού κρατάνε τόσο, όσο τις χρειάζεται. Το είδαμε με τον Λαφαζάνη, το διαπιστώσαμε με τη Ζωή και το εμπεδώνουμε με τον Καμμένο που τον αποκαλούσαν φίλοι και εχθροί του το άλλο του μισό. Τον πέταξε χωρίς οίκτο στο καναβάτσο με δολοφονικές διαρροές, ενώ όλοι ξέρουν ότι ή αύριο – μεθαύριο ή στον ανασχηματισμό που έρχεται σύντομα -«αναστεναγμό»τον λένε οι γνωρίζοντες-, ο συμπαθής κατά τα άλλα Μουζάλας θα βρεθεί χωρίς αμφιβολία εκτός κυβέρνησης. Θα γίνει δηλαδή αυτό που ζητάει τώρα ο πιστός κυβερνητικός του εταίρος.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι σε πολλά άπειρος, αλλά αποδεικνύεται καλά προπονημένος και απίστευτα σκληρός στη διατήρηση της εξουσίας. Τα θέλει όλα δικά του. Κρατάει ολόκληρη την τράπουλα στα χέρια του και ξεφορτώνεται όσα χαρτιά τού γίνονται βάρος πριν καεί. Σαν να βλέπουμε το house of cards με τις δαιμονικές ίντριγκες του Λευκού Οίκου, αλλά ελληνικά.
Η ηγετική ομάδα του Μαξίμου θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει το νέο ΠΑΣΟΚ, αλλά χωρίς το ΠΑΣΟΚ. Ετσι ζεσταίνει με αόριστες υποσχέσεις τον Ολάντ, περί ιδεολογικής μετακίνησης στην Κεντροαριστερά, για να μπαινοβγαίνει στα ευρωπαϊκά σαλόνια των σοσιαλιστών. Κάπου-κάπου κλείνει και το μάτι στον προστάτη του Ποταμιού Μάρτιν Σουλτς, για καλό και για κακό. Στην πραγματικότητα δεν θέλει ούτε τη Φώφη ούτε τον Σταύρο. Προτιμά τους ΑΝΕΛ και απαιτεί αφωνία και υποταγή.
Το άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Real News» την Κυριακή, 20 Μαρτίου 2016.