Αν ο Σύριζα είχε «δέσει» για τα καλά 121 βουλευτές για να μπλοκάρουν την εκλογή Προέδρου, είμαι σίγουρος ότι όλα θα ήταν αλλιώς. Ο Αλέξης Τσίπρας θα εξέπεμπε τη λάμψη του νικητή. Θα πρόσθετε και δεν θα αφαιρούσε φίλους και θα καθησύχαζε τους τρομαγμένους νοικοκυραίους, που ζουν με τον εφιάλτη μιας νέας, μεγαλύτερης φοροεπιδρομής. Οι επιτελείς του θα μιλούσαν λίγο και θα δούλευαν πολύ. Θα ετοίμαζαν το κυβερνητικό πρόγραμμα του πρώτου δύσκολου και επικίνδυνου εξαμήνου με εναλλακτικό σχέδιο δράσης, αν ω μη γένοιτο, οι σκληροί της Ευρώπης κλείσουν την πόρτα με θόρυβο στον νέο πρωθυπουργό. Τώρα παίζουν στα παράθυρα κυνηγητό και ψάχνουν τους αποστάτες που ετοιμάζονται να βάλουν χέρι στον «κουμπαρά». Αν ο Αντώνης Σαμαράς είχε βρει τους 180 που ψάχνει από πέρυσι, δεν θα ετοίμαζε ένα ακόμη ηρωικό Ζάππειο για να σκίσει το μνημόνιο – πρώτος αυτός – και να εκπαραθυρώσει το Δ.Ν.Τ. άρον άρον, πριν ρίξει δίχτυ ασφαλείας στη χώρα. Οι δύο πρωταγωνιστές είναι νευρικοί, ανασφαλείς για το μέλλον τους και αγχωμένοι. Οδηγούνται σε τυφλή σύγκρουση, τη λάθος ώρα, για το λάθος θέμα: τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, με πρόσχημα την προεδρία. Δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται πως , αν το νέο τσουνάμι των αγορών στείλει ακόμη έναν δυνατό κυματισμό στην Αθήνα, η εκλογή προέδρου της δημοκρατίας θα καταγραφεί ως ένα μονόστηλο της ιστορίας.
Το άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Real News”, την Κυριακή, 19 Οκτωβρίου 2014