ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΞΟΥΜΕ, η ύφεση μας προλαβαίνει, μας ρίχνει κάτω, μας σκοτώνει. Η οικονομία μπήκε για τα καλά στο «σπιράλ του διαβόλου» και απειλείται με στραγγαλισμό. Δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς σύνθετα μαθηματικά για να καταλάβει ότι καμιά εξίσωση δεν επιλύεται όταν έχει λάθος παραδοχές. Πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν πολίτες με ονοματεπώνυμο, οι οποίοι λύγισαν και γονάτισαν. Ανθρωποι που δεν είχαν πάρει μέρος στο πάρτι με τα δανεικά, δεν μέθυσαν και, πάντως, δεν κάθισαν… πρώτο τραπέζι πίστα. Ανθρωποι που δέχονται εδώ και τέσσερα χρόνια τα χαστούκια το ένα μετά το άλλο και αντιδρούν με αξιοπρέπεια την ώρα που οι ζωές τους γίνονται ερείπια.
Τώρα ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Η ακατανόητη σκληρότητα των δανειστών μας και οι παράλογες απαιτήσεις τους οδηγούν την κατάσταση στα άκρα. Η σπουδή τους να εφαρμόσουν κατά γράμμα μια συνταγή με λάθη, παραλείψεις, αστοχίες και υπερβολές, διαμορφώνει συνθήκες κοινωνικής έκρηξης. Το μνημόνιο δεν είναι η Αγία Γραφή, για να εφαρμόζεται με πειθαρχία καλβινιστή επισκόπου. Να το πούμε απλά: είναι μία δανειακή σύμβαση, η οποία πρέπει να αναπροσαρμόζεται κάθε φορά που οι στόχοι της αποτυγχάνουν. Οι επικίνδυνες εμμονές της τρόικας θέτουν σε κίνδυνο τις θυσίες των Ελλήνων και τη συνοχή της ευρωζώνης.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Real News” την Κυριακή, 10 Μαρτίου 2013