του Μανώλη Πιμπλή
Οι συγγραφείς είναι υπεράριθμοι, οι Ελληνες είναι κινούμενη άμμος, η Ομόνοια είναι… αίσχος. Ο πολυβραβευμένος πεζογράφος δεν σταματά να παρατηρεί και να γράφει βιβλία
«Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε παλιά, που έμπαινα σε ένα βιβλιοπωλείο και ήξερα όλους τους συγγραφείς, σήμερα μπαίνοντας πάλι σ’ ένα βιβλιοπωλείο κινδυνεύω να ξέρω πάρα πολύ λίγους. Και το χειρότερο: να μ’ ενδιαφέρουν πολύ λίγοι. Αυτό που γίνεται σήμερα, να βρίσκονται τα “ευπώλητα” βιβλία των κυριών ανάκατα με τα άλλα, τα “σοβαρά” βιβλία της λογοτεχνίας, είναι αδιανόητο. Δεν λέω να μην υπάρχουν τα ελαφρά βιβλία, έχουν κι ένα κοινό. Καλύτερα να διαβάζουν αυτά παρά την “Espresso”. Και η πληθώρα των εκδόσεων δεν είναι βέβαια μόνο ελληνικό φαινόμενο, συμβαίνει παντού. Διότι οι συγγραφείς είναι πια υπεράριθμοι, όπως οι λαθρομετανάστες. Η διαφορά είναι ότι αυτούς δεν μπορούμε να τους κλείσουμε σε γκέτο».
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
http://www.tanea.gr/news/culture/books/article/5133436/na-diagrapsoyme-th-leksh-mnhmonio/