του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΤΟ 2012 ήταν το καλοκαίρι του φόβου με το φάντασμα της δραχμής πάνω από τη χώρα. Το 2013 ήταν το καλοκαίρι της εξωστρέφειας με το διπλό ταξίδι Σαμαρά στην Αμερική. Θα είναι το 2014 το καλοκαίρι της αμφισημίας; Φαίνεται από τη δυσκολία των παρατηρητών να «διαβάσουν» όσα συμβαίνουν.
Η αναίρεση της απόφασης για τις καθαρίστριες είναι ένδειξη ότι η σκληρή πολιτική παραμένει – ή μάλλον ότι παραμένουν οι σκληρές συνέπειες της οικονομικής πολιτικής των τελευταίων ετών. Αντίστοιχα, η απόφαση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας επί του αιτήματος αναδιάρθρωσης της Χαλυβουργίας Μάνεση που είχε ως αποτέλεσμα 48 απολύσεις, ανατρέπει ένα καθεστώς που είχε ισχύσει από το 1981. Για περισσότερα από τριάντα χρόνια κανένας υπουργός Εργασίας δεν υπέγραφε απόφαση που να υλοποιεί το αίτημα αναδιάρθρωσης μιας εταιρείας, με αποτέλεσμα όλες σχεδόν να κλείνουν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για τέλος εποχής.
Την ίδια ώρα ο Ανδρέας Λοβέρδος επαναφέρει μερικές εκατοντάδες διοικητικούς υπαλλήλους πανεπιστημίων, ενώ ο Χρήστος Σταϊκούρας, ιέραξ της καραμανλικής Λαϊκής Δεξιάς, θέτει ζήτημα επιδόματος θέρμανσης μέσα στο κατακαλόκαιρο. Η αίσθηση είναι ότι ξηλώνεται το πουλόβερ του Μνημονίου ή ότι πάμε για εκλογές. Εστω και αν ο Αντώνης Σαμαράς μιλάει για εξάντληση θητείας και υπάρχουν ενδείξεις ότι οικοδομείται μια πλειοψηφία 180 ενόψει εκλογών Φεβρουαρίου – Μαρτίου 2015.
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5131068/tholo-kalokairi/