Γιατροί εκπαιδεύονται για να αναγνωρίζουν τα θύματα εμπορίας

Μια περίεργη φιγούρα που βρίσκεται συνεχώς δίπλα στον ανήλικο ασθενή και εποπτεύει τους διαδρόμους τη νύχτα. Νεαρές κοπέλες που, ενώ έχουν ολοκληρώσει τη νοσηλεία τους, προφασίζονται επιπλοκές για να παρατείνουν την παραμονή τους στο νοσοκομείο. Παρόμοια περιστατικά αποτελούν ισχυρότατες ενδείξεις ότι οι νοσηλευόμενοι μπορεί να έχουν πέσει θύματα εργασιακής ή σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Τις πολλαπλές πτυχές του θέματος, αλλά και χρήσιμες συμβουλές προς τους επαγγελματίες υγείας έδωσε η Αμερικανίδα γιατρός, Dr. Jordan Greenbaum, από το Κέντρο για Ασφαλή και Υγιή Παιδιά στην Ατλάντα των ΗΠΑ, που βρέθηκε χθες στην Αθήνα για το ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό σεμινάριο «Αναγνώριση Παιδιών Θυμάτων Εμπορίας» που οργάνωσε το «Χαμόγελο του Παιδιού» με την ευγενική υποστήριξη της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη δρα Greenbaum, η συμβολή ενός γιατρού ή νοσηλευτή για την απεμπλοκή ενός θύματος από το κύκλωμα είναι αποφασιστικής σημασίας. Ο τρόπος προσέγγισης, οι ερωτήσεις που θα θέσει αλλά και οι ιατρικές εξετάσεις που θα προτείνει μπορεί να αποβούν λυτρωτικές.

«Η βασική διαφορά μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής είναι ότι σε εμάς τα θύματα προέρχονται από τον εγχώριο πληθυσμό, συνήθως είναι παιδιά που έχουν φύγει από την οικογένειά τους, για να ξεφύγουν από την ακραία φτώχεια ή την ενδοοικογενειακή βία» εξηγεί στην «Κ» η Αμερικανίδα αξιωματούχος. Εν προκειμένω, τα νεαρά κορίτσια πλησιάζουν επιτήδειοι και προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους, «πουλώντας» τους έρωτα. «Ως επί το πλείστον, τα κορίτσια δεν έχουν υγιή πατρικά πρότυπα, με συνέπεια να συγχέουν τους ρόλους, θεωρώντας τον μαστροπό φίλο τους, τον οποίο προτίθενται να προστατεύσουν μέχρι τέλους». Οπως διευκρινίζει η δρ Greenbaum, η πορνεία πλέον γίνεται μέσω Διαδικτύου και όχι στον δρόμο.

Στην Ευρώπη, ωστόσο, τα κυκλώματα εμπορίας είναι διεθνή. Η περίπτωση της 16χρονης Βουλγάρας Βαλέρια, την οποία εξιστόρησε στους συμμετέχοντες η δρ Greenbaum είναι ενδεικτική. Η έφηβη Βαλέρια ζει σε μια μικρή πόλη έξω από τη Σόφια και οφείλει να στηρίζει οικονομικά δύο αδέλφια και την άρρωστη μητέρα της. Ούσα άνεργη δελεάστηκε από αγγελία για ρεσεψιονίστ στη Θεσσαλονίκη. Το γραφείο ευρέσεως εργασίας ζητεί για τη διαμεσολάβηση 5.000 ευρώ, τα οποία καθώς δεν έχει, δεσμεύεται ότι θα αποπληρώσει συν τω χρόνω. Αντί της Θεσσαλονίκης βρίσκεται σε ένα βανάκι με άλλες κοπέλες διαφορετικής εθνικότητας, οι οποίες προορίζονται για εκπόρνευση. «Ανά τρεις εβδομάδες άλλαζαν τόπο εργασίας, όπως συνηθίζεται, προκειμένου οι κοπέλες να μην προσανατολίζονται, να μη μαθαίνουν τη γλώσσα και φυσικά να μην εντοπίζονται από την αστυνομία». Η Βαλέρια κατόρθωσε να απελευθερωθεί τρία χρόνια αργότερα, αφού είχε κάνει μια έκτρωση, είχε κολλήσει δύο φορές γομόρροια και της είχαν σπάσει το σαγόνι χωρίς να έχει δεχθεί νοσοκομειακή περίθαλψη. «Είχε αποφασίσει να μην αποδράσει, γιατί μια άλλη κοπέλα που το τόλμησε, δολοφονήθηκε ενώπιον όλων προς παραδειγματισμό…».