Μια αναδρομή στο άλλοτε μακρινό και άλλοτε κοντινό παρελθόν, όπως αναδύονται μέσα στο ταραγμένο παρόν
του Θανάση Θ. Νιάρχου
Είναι πέραν πάσης αμφισβητήσεως ότι η Αλίκη Βουγιουκλάκη μπορούσε να δημιουργεί γεγονότα που δεν καταχωρούνταν στους γνωστούς τρόπους αισθητικής αποτίμησής τους – γιατί δεν ήταν γεγονότα αποκλειστικώς καλλιτεχνικά. Το επιβεβαιώνουν άπειρα περιστατικά, επιλέγουμε όμως τρία, κατά τη γνώμη μας, πολύ χαρακτηριστικά. Την ιδιωτική εξομολόγηση του Γιάννη Δαλιανίδη λίγο πριν φύγει από τη ζωή ότι «έπρεπε να πεθάνει η Βουγιουκλάκη για να καταλάβω τον αγώνα που είχε κάνει σε όλη της τη ζωή». Αλλά και δυο κουβέντες της ίδιας της Βουγιουκλάκη, που δείχνουν πόσο μυαλό κουβαλούσε αυτή η γυναίκα.