Στόχος του «γαλάζιου χάρτη», αυτού που ήθελε τη Ν.Δ. να κερδίζει και τις 13 περιφέρειες και τους τρεις μεγάλους δήμους, εκτός από βολονταριστικός ήταν και εντελώς άχρηστος. Αν ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έβαζε αυτό το στοίχημα, ουδείς εχέφρων θα αμφισβητούσε τρεις μήνες μετά τις εκλογές την πολιτική του κυριαρχία. Το καλοκαίρι η Ν.Δ. κέρδισε με πολύ καθαρό τρόπο τις εθνικές εκλογές και μάλιστα πέτυχε 40,79% των ψήφων με το σύστημα της απλής αναλογικής. Οπως ορθώς, αλλά κατόπιν εορτής, επεσήμανε ο πρωθυπουργός, «είχαμε εθνικές εκλογές πριν μερικούς μήνες, όπου καταγράφτηκε η δυναμική των κομμάτων».
Του Πάσχου Μανδραβέλη
Ενός λάθους μύρια έπονται. Ενώ στον πρώτο γύρο οι κάλπες επιβεβαίωσαν την πολιτική κυριαρχία του κ. Μητσοτάκη, υπήρξε μια σχεδόν βουλιμική προδιάθεση για νίκες. Ο πρωθυπουργός περιόδευσε απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας· απέφυγε μόνο τη Δυτική Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη, που έμοιαζαν από τον πρώτο γύρο χαμένες. Αγκάλιασε όλους τους υποψήφιους περιφερειάρχες και δημάρχους, όσους τουλάχιστον είχαν ελπίδες να εκλεγούν. Ουδείς από αυτούς κατάφερε να περάσει τον πήχυ του 50%, τραυματίζοντας την εικόνα του άτρωτου πρωθυπουργού.
Μετά ξεκίνησαν οι άστοχες δηλώσεις, με αποκορύφωμα του κ. Λευτέρη Αυγενάκη. Αυτό όμως ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου πολλών εκβιασμών και περισσότερων ψιθύρων, με κεντρική ιδέα «ψηφίστε “σωστά”, δηλαδή τους δικούς μας υποψηφίους, και εμείς εδώ είμαστε».
Για έναν συμβολικό «γαλάζιο χάρτη» η κυβέρνηση υπέστη μια ήττα. Δεν της χρειαζόταν και χαντάκωσε υποψηφίους που είχαν ακόμη σημαντικό έργο να κάνουν.
Ηταν ο παλαιοκομματισμός ή η αλαζονεία που ανέτρεψε χθες τα καλά για την κυβέρνηση αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής; Μάλλον και τα δύο. Είναι παλαιοκομματική η λογική που θέλει τους αυτοδιοικητικούς μακριά χέρια της κυβέρνησης, έστω με το πρόσχημα της «καλύτερης συνεργασίας». Μπορεί από αυτές τις εκλογές να βγαίνουν πολιτικά συμπεράσματα, αλλά δεν μπορεί η κεντρική πολιτική να βιάζει τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα τους για να δημιουργηθούν κάποιες πρόσκαιρες εντυπώσεις.
Ο κενός περιεχομένου βολονταρισμός μοιάζει ή μπορεί να είναι αλαζονεία. Η φρενίτιδα της κυβέρνησης για τον «γαλάζιο χάρτη», όπως εμφανίστηκε την περασμένη εβδομάδα, ενόχλησε. Οι γεμάτες «πονηρά υπονοούμενα» δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών εξόργισαν τους νεογαλάζιους κεντρώους, οι οποίοι πιθανότατα δεν πήγαν να ψηφίσουν ακόμη και άξιους υποψηφίους οι οποίοι είχαν το χρίσμα της κυβερνητικής παράταξης.
Για ένα αδειανό πουκάμισο, για έναν συμβολικό «γαλάζιο χάρτη» η κυβέρνηση υπέστη μια μεγάλη ήττα. Δεν της χρειαζόταν και χαντάκωσε και κάποιους υποψηφίους που είχαν ακόμη σημαντικό έργο να κάνουν…