Σε ηλικία 83 ετών έφυγε σήμερα από τη ζωή ο Γιώργος Δαλακούρας, ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες εφοπλιστές, πρώην βουλευτής της ΝΔ και πρώην πολιτικός διοικητής του Αγίου Όρους.
Ο Γεώργιος Δαλακούρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Το 1974 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής και στη συνέχεια επανεξελέγη το 1977 με την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας. Υπήρξε ένας από τους πρώτους Έλληνες βουλευτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου υπηρέτησε από τον Ιανουάριο του 1981 έως τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου με τη Νέα Δημοκρατία.
Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ) και αφού έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα σε ναυτιλιακά γραφεία, δημιούργησε και στη συνέχεια μεγάλωσε σταδιακά το δικό του στόλο, ιδρύοντας και αναπτύσσοντας τη ναυτιλιακή εταιρεία Dalex Shipping Co S.A. Εκτός από τη ναυτιλία, δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά στον τουρισμό και στην αγορά των ακινήτων.
Η πολυσχιδής δραστηριότητά του δεν περιορίστηκε στην πολιτική και την ναυτιλία, όπου και διέπρεψε ακόμα και στα πιο δύσκολα χρόνια, αλλά επεκτάθηκε και σε καινοτόμες για την εποχή πρωτοβουλίες, όπως οι διεθνείς οικονομικές σχέσεις. Ήταν άλλωστε πρωτεργάτης στην οικοδόμηση των ελληνο-ισραηλινών και ελληνο-τουρκικών οικονομικών σχέσεων.
Το 2004 ανέλαβε πολιτικός διοικητής του Αγίου Όρους, θέση την οποία και υπηρέτησε με επιτυχία για έξι χρόνια. Νωρίτερα, είχε προσωπικά βοηθήσει μοναστικές κοινότητες της Χερσονήσου του Άθως, όπως την Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Σταυρονικήτα.
Ένθερμος οπαδός της ΑΕΚ, ήταν πάντοτε ενεργός φίλος της και ακόμα και στις δύσκολες στιγμές της, πρωτοστατούσε στην ανάταξή της, ενώ ήταν πάντα δίπλα το Κολλέγιο Αθηνών διακεκριμένος απόφοιτος, του οποίου ήταν, όπως και μέλος του Ελληνοαμερικανικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος.
Αγάπησε όσο κανένας την Πάτμο και ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες που έσπευσαν να αναστηλώσουν την ιστορική πρωτεύουσά της, Χώρα, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco αργότερα.
Ο Γεώργιος Δαλακούρας, γνωστός για την οξυδέρκεια αλλά και το πηγαίο χιούμορ του, αφήνει ανεξίτηλο το σημάδι του τόσο στην ελληνική ναυτιλία και πολιτική, όσο και στους ανθρώπους που τον γνώρισαν.
Η απώλειά του προκαλεί βαθιά θλίψη στην οικογένεια, τους συγγενείς, τους οικείους, αλλά και τη μεγάλη οικογένεια όλων των εργαζομένων των επιχειρήσεων του.