της Δάφνης Γρηγοριάδη
Το μεγάλο θέμα της οικονομίας: Η χρόνια δέσμευση για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα ακόμη και την μετα-μνημονιακή εποχή υπό καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, είναι η σύγχρονη Οδύσσεια των πολιτών. H μέχρι τώρα επίτευξη τους οφείλεται στην φορολογική επιβάρυνση και όχι σε καρπούς ανάπτυξης. Τα ποσοστά τους ξεπερνούσαν τον στόχο, στραγγαλίζοντας ακόμη περισσότερο τους Έλληνες φορολογούμενους.
Το πλάνο: Τι επιτεύχθηκε, τι προγραμματίζεται:
- Το 2017 με στόχο 1,75% του ΑΕΠ επιτεύχθηκε 3,9%
- Το 2018 με στόχο 3,5% του ΑΕΠ επιτεύχθηκε 4,16%
- Το 2019 με στόχο 3,5% του ΑΕΠ εκτιμάται ότι θα κλείσει με 3,73%
- Το 2020 με στόχο 3,5% του ΑΕΠ προβλέπεται επίτευξη 3,58%
- Το 2021 έως το 2060 στόχος κατά μέσο όρο το 2,2 % του ΑΕΠ
Το ερώτημα: Πως είναι δυνατόν να αυξάνεται το δημόσιο χρέος την στιγμή που όχι απλά φτάνουμε αλλά υπερβαίνουμε τους στόχους; To χρέος της χώρα εξακολουθεί να είναι δυσβάσταχτο και υπολογίζεται στο 181,9% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα για να το εξυπηρετήσει χρειάζεται περισσότερα έσοδα καθώς τα πλεονάσματα αποτελούν κυρίως εγγύηση προς τις αγορές. Επιπλέον εξακολουθούμε να δανειζόμαστε περισσότερα από όσα αποπληρώνουμε. Μέρος των πλεονασμάτων φυλάσσεται και για κινδύνους της εγχώριας οικονομίας, όπως ενδεχόμενο δημοσιονομικό εκτροχιασμό από τις σε αναμονή δικαστικές αποφάσεις του ΣτΕ για τα αναδρομικά.
Το κλειδί: Pόλο θα διαδραματίσει η πρόωρη αποπληρωμή δανείων του ΔΝΤ και η αποκλιμάκωση των ομολόγων η οποία αρχίζει να αποκαθιστά την επενδυτική εμπιστοσύνη και να μειώνει το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους. Το κλειδί, ωστόσο, για αισθητή μείωση πλεονασμάτων και χρέους είναι ο υψηλότερος ρυθμός ανάπτυξης.
Το μεγάλο στοίχημα: Aν το νέο αναπτυξιακό και φορολογικό νομοσχέδιο θα αποδώσουν στην πραγματική οικονομία και αν επιταχυνθούν οι εκκρεμείς μεταρρυθμίσεις.
Το 2018 στην συμφωνία για το χρέος, αποφασίστηκε η επιμήκυνση ορισμένων δανείων και μείωση επιτοκίων με προϋπόθεση την προσήλωση στις μεταρρυθμίσεις (όπως ιδιωτικοποιήσεις). Τώρα χρειάζεται μια νέα διαπραγμάτευση όχι μόνο για τα πλεονάσματα αλλά και για πραγματική ελάφρυνση χρέους, ώστε να επιταχυνθεί η ανάπτυξη μιας και η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να είναι συμπιεσμένη.
Γιατί μιλάμε για μείωση: To γεγονός ότι η Ελλάδα είναι δεσμευμένη για πλεονάσματα μεγαλύτερα σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης δείχνει πόσο υπέρογκο χρέος έχει. Για αυτό η Ευρώπη μας έθεσε στόχους μεγαλύτερους από τον ρυθμό του ΑΕΠ μας χωρίς όμως να προλάβουμε να χτίσουμε γερά θεμέλια . Σε μια υγιή οικονομία το πλεόνασμα δεν πρέπει να ξεπερνά το 2% για να μην αποτελεί αντικίνητρο στην ανάπτυξη, εξού και η ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης του σε μια στιγμή επαναδιαμόρφωσης των συνθηκών της εγχώριας οικονομίας
πηγή: economico.gr