Συγκλονίζουν τα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα το «Χαμόγελο του Παιδιού» σχετικά με την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών στην Ελλάδα: Ενα στα έξι παιδιά θα δεχθεί στη ζωή του κάποια μορφή σεξουαλικής βίας ή κακοποίησης, ένα στα δεκατρία θα έχει και σωματική επαφή με τους δράστες και ένα στα τριάντα θα έχει μια εμπειρία βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ένας στους τέσσερις ενήλικες έχουν κακοποιηθεί κατά τη παιδική ηλικία. Τα παιδιά, που έχουν κακοποιηθεί, κατά ένα μεγάλο ποσοστό της τάξεως του 80%, έχουν δεχτεί επίθεση από άτομα στο οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον «υπεράνω κάθε υποψίας».
Δεν μιλούν
Στην Ελλάδα η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων δύσκολα καταγγέλλεται. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα καταγγελλόμενα περιστατικά σε όλων των ειδών τις υπηρεσίες δεν φτάνουν ούτε το 1 τοις χιλίοις, ενώ το 2018 «Το Χαμόγελο του Παιδιού» από τις περίπου 729 κλήσεις που έλαβε στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS 1056 μόνο 4 αφορούσαν καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση.
Οι δράστες κατά κύριο λόγο προέρχονται από την ίδια την οικογένεια, τη γειτονιά, το κοινωνικό δίκτυο, από μεγαλύτερα ή συνομήλικα παιδιά, από καθηγητές ή ανθρώπους με κύρος, ανέφερε ο καθηγητής Κοινωνιολογίας, Ντέιβιντ Φίνκελορ.
Και πρόσθεσε: «οι δράστες καλλιεργούν την εμπιστοσύνη των θυμάτων στο πρόσωπό τους, τα δωροδοκούν ή τα εξαπατούν. Για αυτό και αρκετά κρούσματα συμβαίνουν σε μέρη, που υποτίθεται θα έπρεπε να είναι ασφαλή, όπως τα σχολεία και οι εκκλησίες».
Ο Κώστας Γιαννόπουλος
Από τη πλευρά του, ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού Κώστας Γιαννόπουλος τόνισε :«Ανοίξαμε τον φάκελο της σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης και δεν θα τον κλείσουμε μέχρι το μαρτύριο κάποιων παιδιών να σταματήσει να μένει μυστικό και ο αριθμός των περιστατικών να φτάσει στο μηδέν».
«Τα παιδιά φοβούνται να μιλήσουν γι’ αυτό που τους συμβαίνει υπομένοντας τη φρίκη, ενώ οι ενήλικες κρατούν το στόμα τους κλειστό γι’ αυτά που γνωρίζουν» είπε επίσης.
Ο κ. Γιαννόπουλος στάθηκε ιδιαίτερα στις ελλείψεις, στα προβλήματα και στις προκλήσεις που παραμένουν σε εθνικό επίπεδο τονίζοντας την ανάγκη συνεργασίας και προώθησης συγκεκριμένων μέτρων σε θεσμικό επίπεδο.