‘Ηταν η πιο κρίσιμη ψηφοφορία των τελευταίων δεκαετιών. Δοκιμάστηκαν οι πολιτικές και οι ψυχικές αντοχές του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Σε αυτή την επώδυνη διελκυστίνδα, υπήρξαν άνθρωποι που στάθηκαν όρθιοι. Δεν πάτησαν σε δύο βάρκες και δεν φοβήθηκαν να χάσουν τους θώκους και τα προνόμιά τους. Αντίθετα, έκαναν υπέρβαση.
Πολλοί υπερψήφισαν τα επώδυνα μέτρα γνωρίζοντας ότι ίσως καταψηφιστούν στις εκλογές. Αλλοι παρέδωσαν τη βουλευτική τους έδρα για να μην πάνε κόντρα στη συνείδησή τους. Πιο δύσκολο ήταν αυτό για τους βουλευτές της ΝΔ, η οποία σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις είναι το πρώτο κόμμα και πιθανότατα θα μπορούσαν να επανεκλεγούν ευκολότερα από τους παραιτηθέντες συναδέλφους τους του ΠΑΣΟΚ.
Την κρισιμότερη υπέρβαση, σε κάθε περίπτωση, έκανε ο Αντώνης Σαμαράς. Αφησε κατά μέρος την αντιμνημονιακή ρητορική του παρελθόντος και υπερασπίστηκε ξεκάθαρα τη νέα δανειακή σύμβαση με τη φράση: «Από τη βεβαιότητα της καταστροφής προτιμώ την αμφιβολία της σωτηρίας».
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” στις 13/2/2012