«Οι δυνάμεις του ενδιάμεσου χώρου, εάν θέλουν να δικαιώσουν τον αυτοπροσδιορισμό τους ως προοδευτικές και κεντροαριστερές πρέπει να αναζητήσουν συμπλεύσεις με την Αριστερά και να κλείσουν το κεφάλαιο της συμπόρευσης με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική», υποστηρίζει ο Φώτης Κουβέλης. Μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τις συνεργασίες της Κεντροαριστεράς ο πρώην πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και επικεφαλής της Ενωτικής Κκίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς σημειώνει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική που ασκεί εκφράζει σε σημαντικό βαθμό δυνάμεις που αναφέρονταν στο παρελθόν στην Κεντροαριστερά και μετακινήθηκαν προς αυτόν μέσα από τη ριζοσπαστικοποίησή τους και την απόρριψη της πολιτικής που οδήγησε τη χώρα στην πολυεπίπεδη κρίση».
Για το μέλλον της Ευρώπης και το ρόλο του Γάλλου Προέδρου τονίζει ότι «τα όσα υποστηρίζει συναρτώνται αναγκαία με τους συσχετισμούς και την αποδοχή του στο εσωτερικό της Γαλλίας και εξαρτώνται από το βαθμό αφύπνισης της Γερμανίας από τον γλυκό λήθαργο των καρπών, πρόσκαιρων κατά τη γνώμη μου, που εξασφαλίζει από την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση της Ευρώπης σε βάρος άλλων κρατών-μελών της Ένωσης».
Τέλος για τη διήμερη άδεια του Δημήτρη Κουφοντίνα, ο κ. Κουβέλης υπογραμμίζει ότι «η χορήγησή της δεν σημαίνει “συμφιλίωση” με τις εγκληματικές πράξεις του Δημήτρη Κουφοντίνα για τις οποίες κρίθηκε από τη Δικαιοσύνη» και προσθέτει ότι «η άδεια είναι μέτρο που αναφέρεται στο σωφρονισμό του κρατουμένου».
Ακολουθεί η συνέντευξη του επικεφαλής της Ενωτικής Κίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς (Ε.ΚΙ.Ε.Α) Φώτη Κουβέλη στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στη Φωτεινή Γιαννούλη.
Ερ. Κύριε Κουβέλη πώς βλέπετε τη διαδικασία εκλογής του αρχηγού του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς; Υπάρχει δυναμική και προοπτική ανασυγκρότησης του χώρου;
Απ. Το ερώτημα είναι σε ποιο κόμμα θα είναι πρόεδρος αυτός που θα εκλεγεί. Ποιος ο πολιτικός χαρακτήρας και ποια η ιδεολογική ταυτότητα του νέου φορέα. Δεν αρκεί η γενικόλογη αναφορά στην «Κεντροαριστερά». Ο νέος φορέας θα είναι σοσιαλιστικός ή σοσιαλδημοκρατικός; Θα εκφράζει το «προοδευτικό κέντρο», και μάλιστα σε πολιτική εποχή έντονης ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη; Και είναι βέβαια ζητούμενο η επί της ουσίας ενότητα του νέου φορέα, με το δεδομένο ότι η ενότητα δεν προκύπτει από τις καλές σχέσεις και διαθέσεις των διεκδικητών της αρχηγίας, αλλά από την στέρεη ιδεολογική και πολιτική συμφωνία.
Ερ. Πολλοί ισχυρίζονται ότι το χώρο της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα τον έχει καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ. Συμφωνείτε;
Απ. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική που ασκεί εκφράζει σε σημαντικό βαθμό δυνάμεις που αναφέρονταν στο παρελθόν στην Κεντροαριστερά και μετακινήθηκαν προς αυτόν μέσα από τη ριζοσπαστικοποίησή τους και την απόρριψη της πολιτικής που οδήγησε τη χώρα στην πολυεπίπεδη κρίση. Είναι οι κοινωνικές δυνάμεις που έχουν την πολιτική συνείδηση ότι στη χώρα διαμορφώνονται δύο πόλοι: ο ένας βαθύτατα νεοφιλελεύθερος και συντηρητικός και ο άλλος προοδευτικός. Και επιλέγουν τον προοδευτικό πόλο, ακόμα και με κριτική στάση και με αναμονή βελτίωσης της πολιτικής του.
Ερ. Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις για το ενδεχόμενο συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το νέο φορέα της Κεντροαριστεράς. Ποια είναι η δική σας άποψη;
Απ. Οι συνεργασίες για να είναι βιώσιμες και αποτελεσματικές πρέπει να εξασφαλίζουν προγραμματικές συμπτώσεις και συγκλίσεις. Οι δυνάμεις του ενδιάμεσου χώρου, εάν θέλουν να δικαιώσουν τον αυτοπροσδιορισμό τους ως προοδευτικές και κεντροαριστερές πρέπει να αναζητήσουν συμπλεύσεις με την Αριστερά και να κλείσουν το κεφάλαιο της συμπόρευσης με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα και η δυσκολία του εγχειρήματος της προοδευτικής διακυβέρνησης επιβάλλει τις μέγιστες πολιτικο-κοινωνικές προοδευτικές συνεργασίες και συμπλεύσεις για την απόκρουση της συντηρητικής και νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Ερ. Το τελευταίο διάστημα έχουμε αρκετά κρούσματα βίας και ανομίας με πιο πρόσφατο αυτό των πυροβολισμών στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Η αντιπολίτευση, κατηγορεί την κυβέρνηση για αδράνεια και ανικανότητα. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει;
Απ. Η αναφορά στην «ανομία» πρέπει να γίνεται για μια κοινωνία χωρίς κανόνες, χωρίς νόμους. Η ελληνική κοινωνία έχει κανόνες και νόμους. Εάν αυτοί παραβιάζονται, η παραβίαση αφορά την κάθε είδους παρανομία και κάθε μορφής έγκλημα, είτε αυτό σχετίζεται με τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, είτε με την προσβολή της ζωής, της τιμής, της περιουσίας του πολίτη. Η επισήμανση γίνεται για να καταγράψει την επιλεγμένη μονομέρεια όλων εκείνων που φωνάζουν για ανομία, παραλείπουν όμως να συμπεριλάβουν και εκείνες τις ενέργειες που αποτελούν βαρύτατα ποινικά εγκλήματα που λεηλατούν το δημόσιο αγαθό. Δεν επιχειρώ συμψηφισμό. Αντίθετα, αναδεικνύεται το ζήτημα για να καταγραφεί η διαχρονική υποχρέωση μιας συνολικής αντεγκληματικής πολιτικής. Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι οι δείκτες της εγκληματικότητας υποχωρούν και η Αστυνομία κάνει καλά τη δουλειά της. Δεν συμμερίζομαι την απειλή εναντίον της κοινωνίας ότι ζει στην ανομία και τη βία. Και τούτο ανεξάρτητα από τη συνεχή υποχρέωση της Πολιτείας να προλαμβάνει και να αντιμετωπίζει κάθε εγκληματική ενέργεια με τους θεσμοθετημένους δημοκρατικούς κανόνες.
Ερ. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουμε υποχώρηση των αριστερών κομμάτων και ταυτόχρονα αύξηση ακροδεξιών κομμάτων και αποσχιστικών κινημάτων.
Απ. Διανύουμε μια περίοδο που όλα γύρω μας αλλάζουν. Η παγκοσμιοποίηση, όπως εξελίχθηκε, δεν οδήγησε σε ισόρροπη κοινωνική ανάπτυξη. Εξυπηρέτησε τις πολυεθνικές να αυξήσουν τα κέρδη τους και δεν μείωσε συνολικά τις αντιθέσεις. Η δυτική οικονομία εισήλθε σε στασιμότητα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαταστάθηκε πολύ χαμηλή μεγέθυνση. Μειώθηκε ο ρόλος της πολιτικής και μεγάλα τμήματα της κοινωνίας μένουν έξω από τα όποια οικονομικά αποτελέσματα. Απειλείται η συνοχή και η προοπτική της ΕΕ από τα οικονομικά προβλήματα, την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, τη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων και την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων. Η προσφυγική κρίση διαίρεσε την Ευρώπη. Η ίδια η λειτουργία της Ένωσης έχει μεγάλο δημοκρατικό έλλειμμα. Σ’ αυτό το περιβάλλον γίνονται ευάλωτοι στον εθνικισμό και τον εθνικό απομονωτισμό όσοι βιώνουν μεγαλύτερη ανισότητα σε σχέση με το παρελθόν και αισθάνονται ότι απειλούνται από την πτωχοποίηση και τις μετακινήσεις πληθυσμών. Η ΕΕ δεν έχει κατακτήσει την ενοποίησή της και επιμένει δογματικά στις πολιτικές λιτότητας. Αυτό υπονομεύει τη συνοχή της και την εμπιστοσύνη των λαών.
Ερ. Πώς βλέπετε το μέλλον της Ευρώπης;
Απ. Λύση στο πρόβλημα της ΕΕ δεν μπορεί να είναι μόνον μια πρόσκαιρη συσπείρωση εναντίον των ακροδεξιών ρευμάτων και των διαλυτικών τάσεων εντός της ΕΕ. Λύση δεν είναι η νεοφιλελεύθερη γραμμή που τροφοδοτεί τον ευρωσκεπτικισμό και οδηγεί σε μια «γερμανική Ευρώπη», έστω και μικρότερη από τη σημερινή. Λύση είναι ένας νέος ευρωπαϊκός προσανατολισμός που θα βασίζεται στον άμεσο τερματισμό της λιτότητας και στην επιτάχυνση της πολιτικής και κοινωνικής ενοποίησης. Η πολιτική θέση για την ενίσχυση της ΕΕ δεν στηρίζεται μόνο στις οικονομικές αναγκαιότητες, αλλά εξίσου και σε πολιτικές και πολιτισμικές συντεταγμένες για τη διατήρηση, την ενίσχυση και τη μετάβαση σε ένα ανώτερο στάδιο των κατακτήσεων του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Η ΕΕ οφείλει να κάνει μια δυναμική επανεκκίνηση με στόχο την οικονομική και πολιτική ενοποίηση με όρους δημοκρατίας, κοινωνικής συνοχής και συνανάπτυξης.
Ερ. Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει μιλήσει για επανεκκίνηση της Ευρώπης, όμως βλέπουμε τη δημοτικότητά του να καταρρέει. Είναι ένα πρόσωπο που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή της Ευρώπης;
Απ. Ο Μακρόν πράγματι μιλάει για την επανεκκίνηση της Ευρώπης και πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι «ο Μακρόν είναι μια νέα λύση για την Ενωμένη Ευρώπη». Τα όσα υποστηρίζει συναρτώνται αναγκαία με τους συσχετισμούς και την αποδοχή του στο εσωτερικό της Γαλλίας και εξαρτώνται από το βαθμό αφύπνισης της Γερμανίας από τον γλυκό λήθαργο των καρπών, πρόσκαιρων κατά τη γνώμη μου, που εξασφαλίζει από την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση της Ευρώπης σε βάρος άλλων κρατών-μελών της Ένωσης. Οι προοδευτικές δυνάμεις, αν θέλουν να είναι πράγματι προοδευτικές, δεν μπορεί να παρατηρούν μόνον το πρόβλημα και τη σύγκρουση και να μένουν ανενεργές σε ό,τι αφορά τις συμμαχίες. Χρειάζεται να πάρουν μέρος στον αγώνα υπέρ της ευρωπαϊκής ενοποίησης και όχι να περιμένουν να εκφράσουν έναν αντισυστημικό, πλην όμως φυγόκεντρο ρεύμα στην Ευρώπη. Οι αλλαγές των συσχετισμών υπέρ των προοδευτικών δυνάμεων στις χώρες μέλη της Ευρώπης θα έχουν θετικό για τις κοινωνίες αποτέλεσμα εάν λειτουργήσουν πρωταγωνιστικά για την νοηματοδότηση και πάλι μιας ευρωπαϊκής ενοποίησης, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να δώσουν το δικό τους πολιτικό περιεχόμενο.
Ερ. Ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι τον Αύγουστο του 2018 η χώρα θα βγει από τα μνημόνια. Θα είναι μια καθαρή έξοδος ή η χώρα θα συνεχίσει να βρίσκεται σε επιτροπεία;
Απ. Θα είναι θετικό να προχωρήσει γρήγορα η τρίτη αξιολόγηση. Τα δύσκολα μέτρα συμφωνήθηκαν με τη δεύτερη αξιολόγηση. Η χώρα θα βγει από τα μνημόνια και την επιτροπεία όπως την γνωρίσαμε. Οι υποχρεώσεις όμως της χώρας έναντι των δανειστών θα υπάρχουν και αυτοί θα παρακολουθούν την εκπλήρωσή τους. Θα μπορεί όμως η κυβέρνηση να αποκτήσει σημαντική αυτονομία στην άσκηση της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Και βέβαια πρέπει να είναι σταθερή η διεκδίκηση για την ελάφρυνση του χρέους.
Ερ. Πώς σχολιάζετε τη χορήγηση άδειας εξόδου από τη φυλακή του Δημήτρη Κουφοντίνα;
ΑΠ. Η διήμερη άδεια προβλέπεται από το νόμο. Ο νόμος εξαιρεί και δεν επιτρέπει τη χορήγηση άδειας μόνον στους κρατουμένους στους οποίους έχουν επιβληθεί «μέτρα ασφαλείας» κατά τον ποινικό κώδικα ή εκτίουν ποινή για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας. Η ρύθμιση για τη χορήγηση αδειών στους κρατουμένους θεσπίσθηκε με το ν.2779/1999. Οι προϋποθέσεις χορήγησης της διήμερης άδειας κρίθηκαν από το αρμόδιο όργανο, με τη συμμετοχή δικαστικού λειτουργού. Η χορήγησή της δεν σημαίνει «συμφιλίωση» με τις εγκληματικές πράξεις του Δημήτρη Κουφοντίνα για τις οποίες κρίθηκε από τη Δικαιοσύνη. Η άδεια είναι μέτρο που αναφέρεται στο σωφρονισμό του κρατουμένου. Το κράτος δικαίου δεν εκδικείται.